Ortaöğretim öğrencilerinde tanrı tasavvuru (Denizli örneği)

Abstract

Kutsal bir varlığa inanan bireyler aile, eğitim, çevre gibi faktörlerin etkisiyle zihinlerinde bir Tanrı algısı oluşturmakta ve ona inanmaktadır. Birçok kimse inandıkları bu varlığın affedici ve merhametli olma niteliğini öne çıkarırken birçoğu da daha çok onun cezalandırıcı yönünü ön plana çıkarmaktadır. Tanrı’yı bu şekilde nitelemenin temelinde niteleyen kişinin psikolojik ve sosyolojik durumu, çevre, eğitim, gelişim dönemleri gibi pek çok etken yatmaktadır. Birey yaşamı boyunca çocukluk döneminden yaşlılık dönemine kadar farklı gelişim dönemlerinde farklı Tanrı algısına sahip olabilmekte ve bireyin hem dini davranışları hem de sosyal ve bireysel hayatı bu algıdan doğrudan etkilenmektedir. Özellikle bireyin soyut düşünme becerisini kazanmaya başlamasıyla birlikte bu algıda önemli değişiklikler meydana gelmektedir. Bu değişikliğin en önemli unsurlardan birisi içerisinde yaşanılan dönemin etkisidir. Bu bağlamda ergenlik dönemi de bireyin kimlik arayışında olup kişiliğini yeniden oluşturduğu bir süreçtir. Bu süreçte bireyler o zamana kadar sahip oldukları pek çok düşünce, değer ya da otoriteyle çatışmaya girmekte ve bu çatışmadan en çok etkilenen konulardan biri de bireyin dini inancı ve Tanrı algısı olmaktadır. Ergenlik sürecinde olan bireylerin bu dönemde Tanrı tasavvuruyla ilgili yaşadıkları sorgulamalar, kendi kimliklerini bulmalarına ve toplumlarına daha derinlemesine bağlanmalarına katkı sağlar. Bu çalışma, ergenlik sürecindeki ortaöğretim öğrencilerinin nasıl bir Tanrı algısına sahip olduklarını fark etmek ve bu sürecin genç bireyler üzerindeki etkilerini anlamaya çalışmak amacıyla yapılmaktadır.