Rest redistribution set yapılarının kas aktivasyonuna, algısal yorgunluğa ve sıçrama performansına akut etkisi: Randomize bir çapraz deneme

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, geleneksel set yapısının ve rest redistribution set yapılarının kas aktivasyonu, algısal yorgunluk ve sıçrama performansı üzerine akut etkilerini incelemektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya spor bilimleri fakültesinde öğrenim gören 22 öğrenci (yaş: 23,50 ± 3,05 yıl, boy: 173,68 ± 7,19 cm, vücut ağırlığı: 71,22 ± 10,82 kg, 1 tekrarlı maksimal: 92,27 ± 15,48 kg) gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada randomize bir deneysel tasarım uygulanmıştır. Geleneksel set yapısı (TR) ve rest redistribution set yapısı (RR1 ve RR2) kullanılmıştır. Aktif sıçrama (CMJ) yükseklikleri antrenman öncesinde ve sonrasında Push-Band ile ölçülmüş, kas aktivasyonu antrenman sırasında yüzeyel EMG ile kaydedilmiş, setler arasında algılanan zorluk seviyeleri (RPE) ve antrenman bitiminden 30 dakika sonra antrenmanın genel zorluk seviyesi (s-RPE) sorulmuştur. TR, RR1 ve RR2 yöntemlerinde şiddet, toplam tekrar sayısı ve toplam dinlenme süresi eşit tutulmuştur. Tüm katılımcılar tüm direnç antrenmanı yöntemine katılmıştır. Her katılımcı ilk oturumda sırasıyla şu aşamalardan geçmiştir: Antropometrik ölçümler, familirizasyon (ısınma protokolü, aktif sıçrama tekniği, squat tekniği), 1 tekrarlı maksimal ölçümü, maksimal istemli izometrik kasılma ölçümü. Bulgular: Ölçüm sonuçlarının iki yönlü karma desenli varyans analizi sonuçlarında gruplar arası ortalama kassal aktivasyon, tepe kassal aktivasyon, algılanan zorluk derecesi (RPE) ve aktif sıçrama yüksekliğinde (CMJ) istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Grup içi setler arasında, ortalama kassal aktivasyon, tepe kassal aktivasyon, algılanan zorluk derecesinde ve aktif sıçrama yüksekliğinin antrenman öncesi ve antrenman sonrasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0,05). Grup*Set etkileşiminde, algılanan zorluk derecesinde anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0,05). Sonuç: Geleneksel set yapısı ve rest redistribution set yapıları vastus lateralis kasında benzer ortalama ve tepe kas aktivasyonu, benzer algısal yorgunluk ve benzer aktif sıçrama performansı göstermektedir.

Aim: The aim of this study was to examine the acute effects of conventional set structure and rest redistribution set structures on muscle activation, perceptual fatigue and jump performance. Materials and Methods: Twenty-two students (age: 23.50 ± 3.05 years, height: 173.68 ± 7.19 cm, body weight: 71.22 ± 10.82 kg, 1 repetition maximal: 92.27 ± 15.48 kg) participated voluntarily. A randomized experimental design was applied in the study. The traditional set structures (TR) and rest redistribution set structures (RR1 and RR2) were used. Active jump (CMJ) heights were measured with Push-Band before and after training, muscle activation was recorded with superficial EMG during training, perceived level of difficulty (RPE) between sets and overall level of difficulty (s-RPE) 30 minutes after the end of training. The intensity, total number of repetitions and total rest time were kept equal in TR, RR1 and RR2 methods. All participants participated in the all resistance training method. Each participant went through the following steps in the first session: Anthropometric measurements, familiarization (warm-up protocol, active jump technique, squat technique), 1 repetition maximal measurement, maximal voluntary isometric contraction measurement. Results: Two-way mixed design analysis of variance of the measurement results showed no statistically significant difference in mean muscular activation, peak muscular activation, perceived degree of difficulty (RPE) and active jump height (CMJ) between groups (p>0,05). There was a statistically significant difference in mean muscular activation, peak muscular activation, perceived degree of difficulty and active jump height before and after training (p<0,05). In the Group*Set interaction, a significant difference was found in the perceived degree of difficulty (p<0,05). Conclusion: Traditional set structure and rest redistribution set structures show similar mean and peak muscle activation, similar perceptual fatigue and similar active jump performance in vastus lateralis muscle.