Endometriozis oluşturulan sıçanlardaki metformin ve dienogest’in pi3k/akt sinyal yolağına etkisi

Abstract

Endometriozis, pelvik ağrı ve infertilite ile karakterize iyi huylu ve östrojen bağımlı yaygın bir hastalıktır. Çalışmamızın amacı, Endometrioziste verilen Dienogest ve Metformin tedavilerinin iyileşmeye etkisini değerlendirmek ve PI3K/AKT sinyal yolağına etkisini açıklayabilmektir. Çalışmamızda sıçanlar rastgele olarak gruplara ayrıldı. Kontrol: (n=8) Hiçbir şey uygulanmayan grup; Endometriozis (n=8): Deneysel endometriozis oluşturulan grup; Endometriozis+Dienogest: (n=8) Deneysel endometriozis oluşturulan ve 28 gün boyunca Dienogest 0.3 mg/kg/gün oral olarak verilen grup; Endometriozis+Metformin: (n=8) Deneysel endometriozis oluşturulan ve Metformin 100 mg/kg/gün oral olarak verilen gruptur. Tüm dozlar 21. günden 49. güne kadar oral olarak uygulandı. 49. günde endometriyal lezyon alanı tekrar değerlendirildiğinde ve sol uterin boynuzu çıkarılıp, hayvanlar sakrifiye edildi. Kan örneklerinden östradiol(E2) , progesteron ve VEGF analizi ELİZA yöntemiyle bakıldı. Alınan dokular formaldehitte tespit edildikten sonra rutin doku takibinin ardından kesitler alınıp hematoksilen eozin boyandı. Dokularda PI3K, p-PI3K, AKT, p-AKT reaksiyonları immunohistokimyasal olarak değerlendirildi. Sıçan endometriozis ve uterus dokularına PI3K, p-PI3K ve AKT mRNA ekspresyon değişimi reverse transkripsiyon-polimeraz zincir reaksiyonu (RT-PCR) kullanılarak ölçüldü. Grupların başlangıç ve son ağırlıkları arasında herhangi bir anlamlı farklılık saptanmadı. Kan E2 düzeyi Endometriozis+Metformin grubunda diğer gruplara göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek saptandı. Progesteron ve E2 düzeyi kontrol grubuna göre Dienogest grubunda yüksek bulunması ile birlikte istatistiksel olarak anlamda değildi. En yüksek kan hormon değerleri Endometriozis+Metformin grubundaydı. Lezyon çapı hem Dienogest hem de Metformin grubunda azalmıştı. Metformin grubundaki azalma istatistiksel olarak anlamlıydı (P<0,05). PI3K, p-PI3K ve AKT ekspresyonu endometriozis odağında tedavi gruplarında artmıştı. Fakat uterus dokusunda PI3K ve p-PI3K ekspresyonu azaldığı saptandı. AKT ekpresyonu Metformin grubunda istatistiksel olarak anlamlı yüksekti. Sonuç olarak Metformin ve Dienogest endometriozis sıçan modelinde endometriozis implantların gerilemesine neden oldu. En etkili tedavinin makroskobik, biyokimyasal, mikroskobik ve moleküler düzeyde Metformin tedavisiyle olduğu belirlendi.

Endometriosis is widely available, benign, and accessible, presenting with pelvic pain and infertility. The aim of our study is to explain the improvement ratio of Dienogest and Metformin treatments given to endometriosis and their coding on the PI3K/AKT signal pathway. In our study, rats were randomly divided into groups. Control: (n=8) Group to which nothing was applied; Endometriosis (n=8): Experimental endometriosis procedures group; Endometriosis+Dienogest: (n=8) Experimental endometriosis applications and the group given Dienogest 0.3 mg/kg/day orally for 28 days; Endometriosis+Metformin: (n=8) Experimental endometriosis treatment and Metformin 100 mg/kg/day orally administered group. All doses are learned orally from day 21 to day 49. On the 49th day, the endometrial lesion area was re-evaluated, the left uterine horn was removed and the animals were sacrificed. Estradiol, progesterone and VEGF analysis from blood samples were analyzed by ELISA method. After detecting formaldehyde in the tissues taken, sections were taken and stained with hematoxylin and eosin following routine tissue follow-up. PI3K, p-PI3K, AKT, p-AKT reactions in tissues were evaluated immunohistochemically. PI3K, p-PI3K, and AKT mRNA expression changes in rat endometriosis and uterine tissues were measured using reverse transcription-polymerase chain methods (RT-PCR). No significant differences were detected between the initial and final weights of the groups. Blood E2 levels were found to be significantly higher in the Endometriosis + Metformin groups compared to the other groups. Progesterone and E2 levels were higher in the Dienogest groups than in the control group. It was not statistically significant. The highest values were in the Endometriosis + Metformin group. Lesion diameter decreased in both Dienogest and Metformin groups. The decrease in Metformin groups was significant (P<0.05). PI3K, p-PI3K and AKT expression was increased in the treatment groups in the endometriosis focus. However, PI3K and p-PI3K expression was found to decrease in uterine tissue. AKT expression was statistically significantly higher in the metformin group. In conclusion, Metformin and Dienogest caused regression of endometriosis implants in the endometriosis rat model. Metformin treatment was found to be the most effective treatment at the macroscopic, biochemical, microscopic and molecular levels.