Farklı protetik materyallerin tamirinde kullanılan tek-renkli kompozit rezinlerin optik özelliklerinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı estetik protetik materyallerin tamirinde kullanılan tek renkli universal kompozit rezinlerin yaşlandırma sonrası renk ve translusensi uyumunun değerlendirilmesidir. Yöntem: 3B baskı ile üretilen daimi restorasyon rezini ve altı farklı CAD/CAM restoratif materyal (hibrit seramik, nanolityum disilikat, lösit ile güçlendirilmiş cam seramik, gelişmiş lityum disilikat, zirkonya ile güçlendirilmiş lityum silikat, nanohibrit seramik) iki farklı kimyasal yapıya sahip tek renkli kompozit rezin (ormoser, supra nano sferik,) ve iki farklı (nanohibrit) kompozit rezin ile tamir edildi (Pozitif kontrol) (N=350, n=10). Tamir uygulaması yapılmayan grup negatif kontrol grubu olarak kullanıldı. Örneklere termal siklus ile yaşlandırma (5-55 °C, 5000 döngü) uygulandı. Renk ve translusensi değişimi CIEDE 2000 formülleriyle hesaplandı. Kompozit ve seramik gruplara göre ΔE00 ve ΔTP değerlerinin karşılaştırılmasında iki yönlü ANOVA kullanıldı. Renk ve translusensi arasındaki ilişkinin analizinde Pearson korelasyon katsayısı kullanıldı. Seramik-kompozit renk ve translusensi uyumunun analizinde tek yönlü varyans analizi ve post-hoc Dunnet testi kullanıldı (p<0,05). Bulgular: Tüm seramik ve kompozit materyaller, yaşlandırma sonrasında renk ve translusensi açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık sergiledi (p<0,01). Protetik materyallerde en fazla renk değişimi 3B baskılı daimi restorasyon rezininde, kompozit rezinlerde ise supra nano sferik grubunda gözlendi. Protetik materyallerde en fazla translusensi değişimi zirkonya ile güçlendirilmiş lityum silikatta, kompozit rezinlerde ise Ormoser grubunda gözlendi. Admira-3B baskı üretilen daimi restorasyon rezini ve negatif kontrol-hibrit seramik grupları haricinde istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon bulunmadı (p>0,05). Sonuç: Test edilen restoratif materyallerin tamirinde ormoser ve nanohibrit kompozitlerin kullanılması ile renk ve translusensi uyumu açısından daha iyi sonuçlar elde edilebilir.

Objective: The aim of this study was to evaluate the color and translucency harmony of single-shade universal composite resins used for repairing of esthetic prosthetic materials after aging. Method: 3D permanent crown resin and six different CAD/CAM restorative materials (hybrid ceramic, nanolithium disilicate, leucite reinforced glass ceramic, advanced lithium disilicate, zirconia reinforced silicate, nanohybrid ceramic) were repaired with two single-shade composite resin (Ormocer and supra nano spherical) and two different nanohybrid composite resins (Positive control) (N = 350, n = 10). The group without repairment was recorded as the negative control group. Specimens were aged by thermal cycling (5-55 °C, 5000 cycles). Color and translucency changes were calculated with CIEDE 2000 formulas. Two-way analysis of variance was used to evaluate the ΔTP and ΔE00 values according to composite and ceramic groups. Pearson correlation coefficient was used for the interaction of ΔTP and ΔE00. One-way analysis of variance and post-hoc Dunnet test were used to analyze ceramic composite color and translucency harmony (p<0,05). Results: All ceramic and composite materials showed a statistically significant difference in color and translucency after aging (p<0,01). The highest color change in prosthetic materials was observed in the 3D printed permanent crown resin and, in the supra nano spherical group of composite resins. The highest translucency change was observed in zirconia reinforced lithium silicate in prosthetic materials and the Ormocer group in composite resins. There was no statistically significant correlation was found between color and translucency change, except for Admira-3D permanent crown resin and negative control-hybrid ceramic groups (p>0,05). Conclusion: Utilizing ormocer and nanohybrid composites for the repair of prosthetic materials can provide better color and translucency harmony results.