Kök kanal tedavisinde kullanılan yeni eğe sistemlerinin apikalden debris taşırma miktarının değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu in vitro çalışmanın amacı; kök kanal şekillendirmesinde kullanılan One Reci, Revo s Plus, Protaper Gold, Protaper Ultimate kanal eğelerinin apikalden taşan debris miktarlarına etkisini değerlendirmektir. Yöntem: Çalışmamızda Schneider yöntemine göre 20 45 o eğrilik derecesine sahip 80 adet alt çene birinci büyükazı dişlerinin mezyal kökleri kullanıldı. One Reci, Revo S Plus, Protaper Gold, Protaper Ultimate eğeleri kullanılarak dört deney grubu oluşturuldu (n=20). Deney düzeneğinde taşan debrisleri toplamak için eppendorf tüpleri kullanıldı. İşlem öncesi eppendorf tüpleri hassas terazide tartılıp boş ağırlıkları hesaplandı. Serum infüzyon seti kullanılarak distile su ile irrigasyon yapıldı. Deney sonrası net ağırlığı ölçmek için eppendorf tüpleri inkübatörde 37 o derece sıcaklıkta 14 gün süre bekletildi. İşlem sonrası eppendorf tüpleri hassas terazide tekrar ölçüldü.Dişlerde kullanılan eğelere göre debris taşırma mi ktarlarının farklarının karşılaştırılmasında Kruskal Wallis H testi kullanıldı. Tüm çalışmada anlamlılık düzeyleri p<0,05 dikkate alınarak gerçekleştirildi. Bulgular: Gruplara göre debris taşırma miktarları ortalamaları arasında anlamlı farklılık görülm emiştir (p> İstatiksel olarak farklılık görülmese de, PG ve PTUltimate kullanılan gruplarda debris taşırma miktarlarının, diğer eğelere göre daha düşük olduğu söylenebilir. Sonuç: Çalışmada kullanılan tüm eğe sistemleri apikalden debris taşkınlığına sebep olmuştur.

Purpose: The aim of this in vitro study is to evaluate the effect of One Reci, Revo s Plus, Protaper Gold, and Protaper Ultim ate canal instruments on apical extrusion of debris during root canal shaping. Method: Eighty mandibular first molars with mesial roots having curvature degrees of 20 45° according to the Schneider method were utilized in our study. Four experimental grou ps (n=20) were created using One Reci, Revo s Plus, Protaper Gold, and Protaper Ultimate instruments. Eppendorf tubes were employed in the experimental setup to collect extruded debris. Before the procedure, the empty weight of eppendorf tubes was measured on a precision balance. Distilled water irrigation was performed using a serum infusion set. After the experiment, the eppendorf tubes were placed in an incubator at 37°C for 14 days to measure the net weight. Post procedure, the eppendorf tubes were re w eighed on a precision balance. Kruskal Wallis H test was used to compare the differences in debris extrusion amounts among the instruments used on the teeth. A significance level of p<0.05 was considered throughout the study. Results: There was no signifi cant difference observed in mean apical extrusion amounts among the groups ( p>0.05 ). Although not statistically significant, it can be noted that groups using PG and PTUltimate instruments exhibited lower debris extrusion amounts compared to the other inst ruments. Conclusion: All instrument systems used in the study resulted in apical debris extrusion.