Geriatrik bireylerde ‘nordic walking’ eğitiminin etkinliğinin incelenmesi: Randomize kontrollü bir çalışma

Abstract

Amaç: Bu çalışma Nordic Walking eğitiminin geriatrik bireylerde kas gücü ve dayanıklılığı, denge, düşme korkusu, aerobik kapasite, yorgunluk, yaşam kalitesi ve aktivite düzeyi üzerine etkilerini araştırmayı amaçladı. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 65-80 yaş aralığında 32 sedanter birey katıldı. Sistematik randomizasyon yöntemi ile Nordic Walking (NW) ve Geleneksel Yürüme (GY) grupları oluşturuldu. Katılımcılara amaçlanan araştırma parametreleri doğrultusunda 30sn otur kalk (30snOKT), 30sn biceps curl (30snBCT), süreli kalk yürü (SKYT), 6dk yürüme (6DYT), Berg Balance Denge (BDÖ), tek ayak üstünde durma (TAÜDT), Tinetti Düşme Etkinliği Ölçeği (TDÖ), Edmonton Kırılganlık Ölçeği (EKÖ), Tampa Kinezyofobi Ölçeği (TKÖ), Yorgunluk Şiddeti Ölçeği (YŞÖ), Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Yaşlı Modülü (WHOQOL-Old), Yaşlılar İçin Aktivite Düzeyi (PASE) test ve anketleri uygulandı. Ayrıca ağrı durumları Vizüel Ağrı Skalası (VAS) ile sorgulandı. Değerlendirmeler çalışma öncesi ve sonrasında tekrarlandı. Çalışma her iki grupta da haftada 3 gün 12 hafta boyunca fizyoterapist eşliğinde gerçekleştirildi. Bulgular: NW ve GY gruplarındaki katılımcıların yaş ortalamaları sırasıyla 70,64 ± 5,39, 72,50 ± 5,96 yıldır (p>0,05). Her iki grupta 30snOKT, BDÖ, 6DYT, TDÖ, TKÖ, PASE ve WHOQOL-Old ilk test son test ölçümleri istatistiksel olarak anlamlı olarak iyileşme bildirirken, iyileşme NW grubunda daha yüksektir (p<0,05). EKÖ, SKYT, YŞÖ sonuçlarında istatistiksel olarak anlamlı düşüş vardır ancak gruplar arasında üstünlük bulunmamaktadır. TAÜD testinde sağ ayakta anlamlı sonuçlar alınmış ancak gruplar arasında fark yok, sol ayakta ise sadece NW grubunda istatistiksel iyileşme belirlenmiştir. 30snBCT sadece NW grubunda anlamlı olarak artmıştır. VAS değerlerinde ise iki grupta da anlamlı bir değişiklik olmamıştır (p> 0,05). Sonuç: Geriatrik bireylerde NW eğitimi denge, düşme korkusu, dayanıklılık, aerobik kapasite, fiziksel aktivite gibi parametreleri geliştirmede geleneksel yürüyüşe göre üstünlük sağlamıştır. NW eğitimi geriatri rehabilitasyon programları için etkili bir yöntemdir.

Aim: This study aimed to investigate the effects of Nordic Walking training on muscle strength and endurance, balance, fear of falling, aerobic capacity, fatigue, quality of life and activity level in geriatric individuals. Materials and Methods: 32 sedentary individuals between the ages of 65-80 participated in the study. Nordic Walking (NW) and Traditional Walking (GY) groups were created by systematic randomization method. In line with the intended research parameters, participants were given 30 sec sit-to-stand (30secCST), 30 sec biceps curl (30 sec ACT), timed up and go (TUG) 6 min walk (6MWT), Berg Balance Balance (BBS), one-leg standing (SLS). , Tinetti Fall Effectiveness (Tinetti FES), Edmonton Frailty Scale (EFS), Tampa Kinesiophobia Scale (TSK), Fatigue Severity Scale (FSS), World Health Organization Quality of Life Elderly Module (WHOQOL-Old), Activity Level for the Elderly (PASE) test and surveys were administered. Additionally, pain conditions were questioned with the Vasiual Pain Scale (VAS). Evaluations were repeated before and after the study. The study was conducted under the supervision of a physiotherapist, 3 days a week for 12 weeks in both groups. Results: The average age of the participants in the NW and GY groups is 70.64 ± 5.39, 72.50 ± 5.96 years, respectively (p>0.05). While 30secCST, BBS, 6MWT, Tinetti FES, TSK, PASE and WHOQOL-Old first test post test measurements reported statistically significant improvement in both groups, the improvement was higher in the NW group (p<0.05). There is a statistically significant decrease in EFS, FSS and TUG results, but there is no superiority between the groups. In the SLS test, significant results were obtained in the right foot, but there was no difference between the groups, and in the left foot, statistical improvement was determined only in the NW group. 30secACT increased significantly only in the NW group. There was no significant change in VAS values in both groups (p> 0.05). Conclusion: NW training was superior to traditional walking in improving parameters such as balance, fear of falling, endurance, aerobic capacity and physical activity in geriatric individuals. NW training is an effective method for geriatric rehabilitation programs.