From monsters to heroes: Redefining the postmodern “monster” in Jeanette Winterson’s Frankissstein

Abstract

Jeanette Winterson's 2019 novel Frankissstein is a tour de force of literary intertextuality, weaving together diverse texts, genres, and historical references to create a narrative tapestry that challenges traditional boundaries and expectations. In its complex narrative, Winterson masterfully redefines the concept of monster, by questioning the traditional notions of monstrosity and heroism as well as reimagining how Shelley challenged the same concepts centuries ago. This criticism and redefinition scrutinize the notions of the hero and the monster in such a way that the definitions of these two concepts collide with each other. Since Winterson skillfully uses postmodern and contemporary narrative techniques, Frankissstein almost creates an understanding that suggests not only monsters are contemporary heroes but also the postmodern text itself becomes a monster. Through an examination of the novel's characters, narrative structure, and themes, this study explores how Winterson challenges traditional notions of monstrosity and heroism, highlighting the fluidity of identity and the subversion of established literary and societal norms within the postmodern framework.

Jeanette Winterson’ın 2019 romanı Frankissstein, geleneksel sınırları ve beklentileri zorlayan bir anlatı dokusu yaratmak adına çeşitli metinleri, türleri ve tarihsel referansları bir araya getiren edebi metinlerarasılığın usta bir örneğidir. Romanın karmaşık anlatısında Winterson, canavar konseptini geleneksel canavarlık ve kahramanlık kavramlarını sorgulayarak ve Shelley’nin yüzyıllar önce aynı kavramlara nasıl meydan okuduğunu yeniden hayal ederek ustalıkla yeniden tanımlar. Bu eleştiri ve yeniden tanımlama, kahraman ve canavar kavramlarını, bu iki kavramın tanımlarının birbirleriyle iç içe geçeceği şekilde irdelemektedir. Winterson postmodern ve çağdaş anlatım tekniklerini ustalıkla kullandığından dolayı, Frankissstein adeta yalnızca canavarların çağdaş kahramanlar olduğunu değil, aynı zamanda postmodern metnin de bir canavara dönüştüğünü öne süren bir anlayış yaratır. Romanın karakterlerini, anlatı yapısını ve temalarını inceleyerek bu çalışma, Winterson’ın geleneksel canavarlık ve kahramanlık kavramlarına nasıl meydan okuduğunu araştırıp; kimliğin akışkanlığını ve yerleşik edebi ve toplumsal normların postmodern çerçeve içinde yıkılışını vurgulamaktadır.