A study of the great mother archetype in an industrially transformed world in selected stories of Sarah OrneJewett, sherwood anderson, and Eudora Welty

Abstract

According to Carl Gustav Jung’s theory, the collective unconscious is not based on individual experience, but every person’s experience is stored side by side, which each person acquires through genetics as well as being recalled by individuals when necessary. People share the same morals, ethics, and sense of justice regardless of their culture. The unconscious contains the earliest shapes, symbols, and images in relation to the shared values. He uses human imagery and symbols to understand the collective unconscious, and these are called archetypes, which may surface in dreams, art, and literature. One of these beginning imprints is The Great Mother archetype suggested and developed by Erich Neumann following Carl Gustav Jung’s theory of the collective unconscious. Human minds established a parallel between the earth’s life-giving qualities and the female body, attributing both with sacredness. Furthermore, this sacred female figure owns different faces which contribute to the stages in a woman’s life. This study aims to analyse selected stories of three chronologically consecutive authors, Sarah Orne Jewett, Sherwood Anderson, and Eudora Welty, in terms of changing society/order under the influence of industrialisation and urbanisation and how this change is reflected through the mother archetype. In the stories of these three authors, the mother archetype will be examined in two dimensions: as Mother Nature and as the human representatives of the Great Mother. Female characters from different generations and their connections to the archetype will therefore help illuminate this transformation.

Carl Gustav Jung'un teorisine göre, kolektif bilinçdışı bireysel deneyimlere dayanmaz, ancak her insanın deneyimi yan yana depolanır ve her insan genetik olarak edindiği gibi gerektiğinde bireyler tarafından da geri çağrılır. İnsanlar kültürlerinden bağımsız olarak aynı ahlak, etik ve adalet duygusunu paylaşırlar. Bilinçdışı, paylaşılan değerlerle ilgili en eski şekilleri, sembolleri ve imgeleri içerir. Kolektif bilinçdışını anlamak için insan imgelerini ve sembollerini kullanır ve bunlar rüyalarda, sanatta ve edebiyatta ortaya çıkabilen arketipler olarak adlandırılır. Bu başlangıç izlerinden biri, Carl Gustav Jung'un kolektif bilinçdışı teorisini takiben Erich Neumann tarafından önerilen ve geliştirilen Büyük Anne arketipidir. İnsan zihni, dünyanın hayat veren nitelikleri ile kadın bedeni arasında bir paralellik kurarak her ikisine de kutsallık atfetmiştir. Dahası, bu kutsal kadın figürü, bir kadının hayatındaki aşamalara katkıda bulunan farklı yüzlere sahiptir. Bu çalışma, kronolojik olarak birbirini takip eden üç yazarın, Sarah Orne Jewett, Sherwood Anderson ve Eudora Welty'nin seçilmiş öykülerini, sanayileşme ve kentleşmenin etkisiyle değişen toplum/düzen ve bu değişimin anne arketipi üzerinden nasıl yansıtıldığı açısından incelemeyi amaçlamaktadır. Bu üç yazarın öykülerinde anne arketipi iki boyutta incelenecektir: Doğa Ana ve Büyük Anne'nin insan temsilcileri olarak. Dolayısıyla, farklı kuşaklardan kadın karakterler ve onların arketiple olan bağlantıları bu dönüşümü aydınlatmaya yardımcı olacaktır.