Yaşlı kadınlardaki ayak deformitelerinin yürüyüş, denge ve fonksiyonel mobilite üzerine etkisi

Abstract

The purpose of the study is to investigate effects of foot deformities in older women on walking, balance and functional mobility. Thus, 80 healthy women who are 65 years and older residing in Afyonkarahisar Nursing and Rehabilitation for Elderly Care Center and Denizli Nursing and Rehabilitation for Elderly Care Center were included in the study. The demographic data, foot deformities, muscle strength, spatio- temporal features of walking, balance, functional mobility and energy consumption of all participants were evaluated. The analysis showed that mean age of the participants is 67±3,24. 45 participants (%56,2) had mild deformity; 35 participants had moderate deformity; no one had severe deformity. The most common foot deformity was pes planus (%90). There was no relationship between foot deformity score and age, B.M.I., total muscle strength, walking, balance, functional mobility, energy consumption (p>0,05). Compared mild deformity group, moderate deformity group had higher B.M.I., larger step width and more energy consumption (p<0,05). There was no difference between the groups in terms of age, total muscle strength, spatio-temporal features of walking, balance, functional mobility and energy consumption (p>0,05). Consequently; physiotherapists take into account the B.M.I. and it is necessary to involve appropriate walking exercise and energy conservation techniques in the rehabilitation of elderly women.

Çalışmanın amacı yaşlı kadınlardaki ayak deformitelerinin yürüyüş, denge ve fonksiyonel mobilite üzerine olan etkilerini araştırmaktır. Bunun için Afyonkarahisar Huzurevi Yaşlı Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi ve Denizli Huzurevi Yaşlı Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi’nde yaşayan 65 yaş ve üzeri, sağlıklı 80 kadın katılımcı çalışmaya dahil edildi. Tüm katılımcıların demografik bilgileri, ayak deformiteleri, kas kuvveti, yürüyüşün zaman-mesafe özellikleri, denge, fonksiyonel mobilite ve enerji tüketimi değerlendirildi. Yapılan analizlerle yaş ortalaması 67±3,24 olan katılımcılardan 45’inde (%56,2) hafif şiddetli deformite, 35’inde (%43,8) orta şiddetli deformite olduğu tespit edildi. Şiddetli deformitesi olan katılımcı tespit edilmedi. En çok görülen ayak deformitesinin pes planus (%90) olduğu saptandı. Ayak deformite puanı ile yaş, V.K.İ., toplam kas kuvveti, yürüyüş, denge, fonksiyonel mobilite ve enerji tüketimi arasında ilişki bulunmadı (p>0,05). Hafif ve orta şiddetli deformite grupları karşılaştırıldığında, orta şiddetli deformite grubunun V.K.İ., adım genişliği ve enerji tüketiminin daha fazla olduğu tespit edildi (p<0,05). Yaş, toplam kas kuvveti, yürüyüşün diğer zaman-mesafe özellikleri, denge ve fonksiyonel mobilite açısından gruplar arasında fark bulunmadı (p>0,05). Sonuç olarak; fizyoterapistlerin; ayak deformitesi olan yaşlı kadınların rehabilitasyonunda V.K.İ.’ni dikkate alması, uygun yürüme egzersizlerini ve yürüme sırasında kullanılabilecek uygun enerji koruma tekniklerini programa dahil etmesi gerekmektedir.