Türkiye’deki sosyal yardımların yoksulluğu azaltmadaki rolü (Manisa ili örneği)

Abstract

Yoksulluk, insanlık tarihiyle eşdeğer bir olgudur. Yirmi birinci yüzyılda; büyük refah artışı ile birlikte en zengin dönemini yaşadığı iddia edilen dünyamızda yoksulluk neredeyse ülkelerin kaçınılmaz problemi haline gelmiştir. Böylesi bir dönemde insanoğlu, yaşadığı zaman diliminde kendisini yoksulluğa iten, kendisi ile birlikte ailesinin de geleceğini tehdit eden risklere karşı koruma gayreti ile geleceğinden emin olma duygusunu benimsemiştir. Sosyal yardımlar da devletin, yoksullukla mücadele de kullandığı önemli araçlarından biridir. Sosyal yardımlar, bu işlevinin yanında sanayileşmenin katkısının yanı sıra sosyal maliyetle birlikte gelirin yeniden dağılımı sürecinde işlevsellik kazanan bir araç olarak varlığını göstermiştir. Günümüzün en büyük sorunlarından biri olan yoksulluk; sadece az gelişmiş veya gelişmekte olan ülkelerde değil, dünyanın neredeyse bütün ülkelerinde etkisini göstermektedir. Bu bağlamda, devlet birtakım önlemler alma yoluna gitmektedir. Sosyal güvenlik sisteminin açıklarını kapatan bir unsur olarak sosyal yardımlar ortaya çıkmıştır. Devlete bağlı merkezi ya da mahalli sosyal yardım kurum ve kuruluşları, muhtaç durumda olanlara çeşitli yardımlar yapmaktadır. Bu çalışmada, birinci bölümde yoksulluk olgusu, türleri, ölçümü ve yoksulluğun sosyal politika kapsamında bulunan sosyal yardım ile ilişkisi literatür ışığında ele alınmıştır. İkinci bölümde, yoksulluk çözümü kapsamında sosyal yardım politikası ve Türkiye’deki sosyal yardım yapısına değinilmiştir. Son bölümde ise, Sosyal Yardımlar Genel Müdürlüğü’ne bağlı “Manisa Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı” nın sosyal yardım yararlanıcısı olan elli hane ile yapılan mülakat sonucu elde edilen veriler ışığında; sosyal yardımların yoksulluğu azaltıp/azaltmadığı, yardımlarla beklentilere karşılık verilip/verilmediği incelenmiştir.

Poverty’s an equivalent phenomen on with the history of human kind. In 21st century, after the great welfare rise, poverty has became inevitable problem for the countries in the world which is claimed that the richest period is lived. Insuch a period, people have internalized the emotion of being sure for the future against the risks that have made them poor and threatened not only themselves but also the irfamilies. Social assistances are one of the tools that the government uses for the struggle against poverty. At the same time social assistances contributed to industrilization and became a tool that functioned in the process of the distribution of income again. Poverty, one of the big problems of today, take sefffect not only in under developed countries or developing countries but also almost in the whole countries of the world. Concordantly, the government makes provisions. Social assistances came up as a factor that covers the flaws of the social security system. Central or local social assistance Corporation and foundations support financially to recipients. In this research, ın chapter one, the phenomen on of poverty its types, its measurement and the connection of social assistance within the scope of social policy and in consideration of literature have been discussed. In chapter two, the social assistance policy within the scope of solution for poverty and the structure of social assistance in Turkey have been mentioned. In the last chapter, in the light of data after the consequences of the inteviews with the fifty households that beneficiary of Manisa Social Assistance and Solidarity Foundation connected with Social Assistance Generel Directorate, being examined whether the social assistances reduce poverty or not and whether assistances meet expectations or not.