Polikistik over sendromlu hastalarda WISP 1 ( Wnt1 inducible signaling pathway protein 1) düzeylerinin incelenmesi

Abstract

Polikistik over sendromu (PKOS), kadınlarda anovülasyon, hirsutizm ve infertilitenin en önemli nedenlerinden birisidir. PKOS'un patofizyolojisi, birçok klinik, laboratuar ve deneysel verilere rağmen halen yeterince açık değildir. PKOS; birçok yolağın bozuk çalışmasının etkisi sonucu ortaya çıkan, multifaktöryel bir hastalık olarak kabul edilebilir. Çalışmamızda, PKOS patogenezinde rolü olabileceğini öngördüğümüz bir wnt sinyal yolağı üyesi olan WISP1’in PKOSlu ve normal kadınlardaki serum düzeylerini karşılaştırmayı amaçladık. Bu amaçla hastanemiz Kadın Hastalıkları ve Doğum AD Jinekoloji Polikliniği’ne başvuran 35 PKOS’lu ve 35 normal kadını çalışmaya dahil ettik. Çalışma sonucunda WISP1 düzeyleri’ nin PKOS’lu hasta grubu için serum seviyeleri 89,92±4,13 pg/ml iken kontrol grubunda bu değerler 56,04±3,02 pg/ml olarak tespit edilmiştir (p‹0,05). PKOS ‘lu hastalarda serum WISP1 düzeylerinin hiperinsülinemiden bağımsız olduğunu ancak hiperandrojenizm ile güçlü korelasyon gösterdiğini tespit ettik. Literatür verileri eşliğinde kendi verilerimizi değerlendirdiğimizde WISP1 ‘in hiperandrojenizme sekonder olarak artan bir serum proteini olabileceğini değerlendirmekteyiz. Gelecekte yapılacak çalışmalar sonucunda WISP1 ‘in, PKOS’ lu hastalarda hiperandrojenizm düzeyinin objektif olarak belirlenmesinde kullanılabilecek bir serum belirteci olabileceğini düşünmekteyiz.

Polycystic Ovary Syndrome is one of the most important reasons of anovulation, hirsutism and infertility in women. Despite various clinical, laboratuary and experimantal data the pathophysiology of PCOS is stil unclear. PCOS may be considered as a multifactorial disease resulting from dysfunctions of several metabolic and endocrinologic pathways. In our study, we aimed to investigate the serum levels of WISP1 which is a member of wnt signaling pathway, in patients with PCOS and normal women . 35 PCOS patients and 35 healthy women who admitted to gynecology policlinics of our hospital are included in this study. At the end of our study, mean serum levels of WISP1 in patients and control group was found to be 89,92±4,13 pg/ml and 56,04±3,02 pg/ml, respectively (p‹0,05). We found that serum levels of WISP1 was independent of hyperinsulinemia but correlated significantly with hyperandrogenemia. Considering our results in the light of previous literature data, we conclude that WISP1 might be a serum protein which increases secondarily to hyperandrogenemia. We extrapolate that future studies may indicate WISP1 as a serum marker which can be used for the objective determination of hyperandrogenism.