Fonksiyonel triküspit yetmezliğinin tedavisinde 3D ring ile de-vega annüloplastinin postoperatif erken dönem sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

Triküspid yetmezliği izole olarak nadir görülmektedir. Çoğunlukla mitral veya aort kapak patolojilerine sekonder gelişen fonksiyonel yetmezliktir. Fonksiyonel triküspid yetmezliğinde kapağı oluşturan leaflet ve korda dokuları yapısal olarak normaldir. Ancak aort yetmezliği aort darlığı mitral yetmezliği ve mitral darlığı gibi patolojiler sonucunda pulmoner hipertansiyon ve sağ ventrikül yüklenmesi meydana gelir. Sağ ventrikül yüklenmesi anuler dilatasyona ve kapakta koaptasyon kusuruna yol açar. Bu şekilde gelişen yetmezlik fonksiyonel triküspid yetmezliği olarak değerlendirilir. Cerrahi tekniğin amacı primer patolojiye sekonder gelişen deforme ve dilate olmuş anulusun nativ fizyolojiye en yakın şekilde rekonstriksiyonudur. Bu çalışmada fonksiyonel triküspid yetmezliğinde sütür anuloplasti (De Vega anuloplasti) ve ring anuloplastinin erken dönem sonuçları karşılatırıldı. Çalışma Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde 2014-2016 tarihleri arasında yaşları 26 ile 80 arasında değişmekte olan; 33’ü (%76,7) kadın ve 10’u (%23,3) erkek olmak üzere toplam 43 olgu üzerinde yapıldı. Hastalar Triküspid Ring Anuloplasti tekniği ve Triküspid De Vega anuloplasti tekniği uygulanan olgular olmak üzere iki gruba ayrıldı. Hastalar klinik ve ekokardiyografik olarak takip edildi. İki grup arasında postoperatif ekokardiyografi bulguları (özellikle rekürren triküspit yetmezlik dereceleri), preop ve postop hasta verileri, ritim, NHYA sınıflandırması kriterleri karşılaştırıldı. Cerrahi olarak uygulanan her iki tekniğin de, bizim incelediğimiz kriterler açısından istatiksel olarak anlamlı farklılık oluşturmadığı görüldü. Fakat hastalarda orta veya ağır derecede fonksiyonel yetmezlik varsa mortalite ve morbidite yönünden rekonstrüksiyon yapılması gerektiği kanısındayız. Uygulanacak cerrahi tekniğin daha geniş serilerle yapılan çalışmalarla daha iyi yol gösterici olacağını düşünüyoruz.

Isolated tricuspid regurgitation is rarely seen. It is usually a functional insufficiency developed secondary to mitral or aortic valve pathologies. ?n functional tricuspid valve insufficiency, leaflet and chordal tissues composing tricuspit valve are structurely normal. But conditions such as aortic regurgitation, aortic stenosis, mitral regurgitation and mitral stenosis will cause pulmoner hypertension and right ventricle overload which will cause annular dilatation and coaptation failure. This kind of insuffiency is called functional tricuspid valve insufficiency. Surgical aim is to reconstruct this distorted and dilated annulus as resembling as possible to the native valve. The present study compared the early– term results of suture annuloplasty (De Vega Annuloplasty) and Ring Annuloplasty techniques for the surgical management of functional tricuspid regurgitation. The study included 43 patients who were operated between 2014 and 2016 in Pamukkale University Hospital, Denizli. Patient’s ages differed between 26 to 80 and 33 (76,7%) were female and 10 (23,7%) were male. Patients were divided into two groups; 1. Tricuspid Ring Annuloplasty group and 2. Tricuspid De Vega Annuloplasty group. During follow up patients were assesed clinically and echocardiographically. Two groups were compared with respect to the postoperative echocardiographic findings (especially recurrent tricuspid insufficiency and tricuspid regurgitation degree), preoperative and postoperative patient data complications, rhythm, NYHA classification. Surgical techniques applied both in terms of the criteria we examined. It showed statistically significant differences create. However, in patients with moderate or If you have severe functional impairment in terms of mortality and morbidity. We believe that the reconstruction should be done. Surgical techniques to be applied more We think it would be better guided by studies with larger series .