Sulardan adsorbsiyon yöntemi ile bor giderimi

Abstract

Gerçekleştirilen çalışmada, sulardan bor gideirmi için adsorbsiyon yöntemi kullanılmış ve kesikli adsorbsiyon deneyleri gerçekleştirilmiştir Granül Demir Hidroksit (GDH) materyalinin adsorban madde olarak bor gideriminde kullanılabilirliliği araştırılmıştır. Box-Behnken deneysel tasarım yöntemi; bor giderme verimliliği üzerine başlagıç bor konsantrasyonu, pH ve GDH miktarı gibi önemli işletme paremetrelerinin etkisinin belirlenmesi için deneysel verilere uygulanmıştır. Yapılan çalışmada elde edilen sonuçlar Box-Behnken deneysel tasarım yönteminin GDH kullanılarak sulardan bor gideriminde optimum koşulların belirlenmesinde etkili ve uygulanabilir olduğunu göstermiştir. Adsorbsiyon kinetiği çalışmaları adsorbsiyon denge süresinin 20 saat olduğunu ve bu süre içerisinde yaklaşık %96 bor giderme veriminin sağlandığını göstermektedir. Adsorbsiyon prosesi yalancı ikinci dereceden kinetik model kullanılarak daha iyi tanımlanabilmiştir. ayrıca Freundlich izotermi veriler ile daha iyi bir uyum sergilemiş ve çalışmada uygulanabilir model olarak bulunmuştur. Maksimum bor giderme verimliliği için, optimum pH değeri ve GDH miktarı sırasıyla 10 ve 90 g/L olarak hesaplanmıştır. Yapılan çalışmadan elde edilen sonuçlar GDH materyalinin içme sularından bor gideriminde verimli bir şekilde kullanılabilirliğini göstermiştir.

In the present study, boron sorption removal from aqueous solution by batch experiments was performed and the practicability of granular ferric hydroxide (GFH) for boron removal was studied. Box-Behnken experimental design method (BBD) was applied to the data for determination of the effects of important operating parameters such as initial boron concentration, pH, and dose of GFH on boron sorption efficiency. The obtained results from the present study suggested that BBD was an efficient and applicable method to obtain optimum conditions for boron removal from aqueous solution using GFH. The adsorption kinetic studies indicated that equilibrium was obtained as 20 h and about 96% boron removal efficiency was achieved in that time. The sorption process was well described by pseudo second order kinetic model. Freundlich isotherm represented a great fit to the data and was applicable model for the present study. Optimum pH and amount of GFH were calculated as 10 and 90 g L-1 for maximum boron sorption efficiency. The results of the present study showed that GFH can be efficiently applied for boron removal from drinking water.