Konservatif ve cerrahi olarak tedavi edilen radius distal uç kırığı olan hastaların fonksiyonel durum ve aktiviteye katılım düzeylerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışma konservatif ya da cerrahi olarak tedavi edilmiş radius distal uç kırıklı hastaların geç dönemde radyografik değerlendirmeleri ile birlikte fonksiyonel durum ve aktiviteye katılım düzeylerinin incelenmesi amacıyla planlandı. Araştırmaya amukkale Üniversitesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu El Rehabilitasyonu Ünitesi’nde takip edilen, 18-60 yaş aralığındaki, distal radius kırığı tanılı, konservatif ya da cerrahi tedavi uygulanmış 53 hasta dâhil edildi. Hastaların yaş ortalaması 47,43±12,20 yıldı. Konservatif yöntemle tedavi edilen hasta sayısı 35 (%66), cerrahi olarak tedavi edilen hasta sayısı 18 (%34) idi. Hastaların vücut yapı ve fonksiyonları Görsel Analog Skala (GAS) - algometre, gonyometrik ölçüm, mesafe ölçümü ve kaba kavrama kuvveti ile değerlendirildi. Aktivite ve katılım değerlendirmeleri için Push Off Testi (POT), Michigan El Sonuç Anketi (MESA), Omuz-Kol ve El Sorunları Anketi Kısa Formu (DASH-KF) ve Jebsen Taylor El Fonksiyon Testi (JTEFT) uygulandı. Ayrıca volar tilt, radial inklinasyon ve radial uzunluk radyografik ölçümleri yapıldı. Her iki grup da alçı çıktıktan sonra yada post-op 5-7. günlerden itibaren fizyoterapi programına başladı. İlk haftalarda ödem ve ağrının azaltılması ile erken aktif harekete başlanmasına öncelik verildi. Daha sonra, dereceli ilerleme sağlandı. Çalışmada müdahale tipinden bağımsız olarak her iki grupta da fonksiyonel durum ve aktivite katılım seviyeleri arasında fark bulunmadı (p>0.05). Her iki grup da 2. hafta, 6. hafta, 3. ay ve 6. aydaki GAS-algometre, gonyometrik ölçüm, mesafe ölçümü değerlendirmelerinde istatistiksel olarak anlamlı iyileşme gösterdi (p<0.05). Ayrıca 3. ve 6. aylarda uygulanan POT, MESA, DASH-KF ve JTEFT’nde de istatistiksel olarak anlamlı iyileşme saptandı (p<0.05). Radyografik ölçümler ile aktivite katılım ve fonksiyonel sonuç ölçümleri arasında bir etkileşime rastlanmadı (p>0.05). Bu çalışmadan elde ettiğimiz sonuçlar erken fizyoterapinin önemini destekler niteliktedir. Distal radius kırığı sonrası hem erken hem geç dönemde fonksiyonel durum ve aktivite katılım kalitesi hakkında bilgi vermektedir. Ayrıca sonuçlar biyopsikososyal model çerçevesinde yol göstericidir ve hastaya holistik yaklaşımı anlaşılır kılmaktadır.

The aim of this study was to determine late term functional status and activity levels along with radiographic assessments of distal radius fracture patients who treated conservatively or surgically. 53 patients whose age range was 18-60 years and followed in Pamukkale University Department of Physical Therapy and Rehabilitation/Hand Therapy Unit were included in this study. The mean age of the patients was 47,43±12,20 years. The number of patients who treated conservatively was 35 (66%) and surgically was 18 (34%). The evaluation of the body function and structure were evaluated with Visual Analogue Scale VAS-algometer, range of motion, finger distance measurements and grip strength. Activity and participation assessments were done with Push-Off Test (POT), Michigan Hand Outcomes Questionnaire (MHOQ), Quick-DASH and Jebsen-Taylor Hand Function Test (JTHFT). Also, volar tilt, radial inclination and radial length radiographic evaluations were done. Both groups started physiotherapy programme within 5-7 days after immobilisation or post-op. Priority was given to reduction of edema and pain and also starting early active motion in first week. Then, gradually progression was provided. In the study, there was no significant difference for both groups in terms of functional status and activity participation levels regardless the type of intervention (p>0.05). Both groups showed statistically significant difference according to their VAS-algometer, range of motion, finger distance measurements in 2nd weeks, 6th weeks, 3th month and 6th month (p<0.05). Also better results in POT, MHOQ, Quick-DASH and JTHFT were found in 3th month and 6th month (p<0.05). There was no interaction between radiographic evaluations and activity participation and functional outcome measurements (p>0.05). The results of this study corroborate the importance of the early physiotherapy and gives information about both early and late term functional status and activity participation level after distal radius fracture. Also the results are guiding light within biopsychosocial model framework and make holistic approach comprehensible.