Rat sinir defektlerinin, sinir otogrefti ve sinir konduiti ile onarımında düşük doz radyoterapinin etkisi

Abstract

The most common cause of peripheral nerve injury is trauma. Peripheral nerve injury is an important cause of patient morbidity and these injuries continue to be among the most challenging problems faced by surgeons. Primary interfascicular neuroraphy is the most desirable approach for peripheral nerve injuries. If the defects has been, for those defects with significant gaps precluding primary repair, nerve autografting with microsurgical technique is considered standart care. Morever , autografting can be limited due to donor site morbidity. Therefore , nevre conduitused for peripheral nerve's repairing. The main phase of wound healing is the scar tissue formation. Peripheral nerve repair is often blocked by scar formation and misdirection of axon sprouts. Low-dose radiation has long been known to inhibit fibroblastic and osteoblastic activity. For many years, it has been safely used in adults for the prevention and therapy of various disorders, such as keloid and heterotopic bone ossification . Several studies with low-dose external beam radiation have been demonstrated significant reduction in fibrosis in different animal models. The aim of this study was to evaluate electrophysiological and histopathological effects of lowdose radiation therapy on the prevention of intraneural scar formation in peripheral nerve injury. 40 rats were divided into 5 subgroups. Primary nörography, repair with autograft,repair with autograft and then radiotherapy,repair with nerve conduit,repair with nerve conduit and then radiotherapy. Procedure was applied all the rat's right sciatic nerve. After six weeks, electrophysiological and histopathological assesment had done. According to assesment, repairment with nerve graft and conduit and subsequent radioherapy had positive effects on nerve recovery.

Günümüzde periferik sinir kayıpları önemli bir morbidite nedenidir ve bu durum cerrahlar için her zaman bir klinik problem oluşturmuştur. Periferik sinir yaralanmasında standart yöntem, tansiyon oluşturmayan interfasiküler primer nörorafidir. Primer onarımın mümkün olmadığı büyük defektlerde ise mikrocerrahi yöntemlerle sinir otogreftleri ile interfasiküler onarım, standart tedavi yaklaşımıdır. Bununla birlikte otogreftlerin; donör alan morbiditesi nedeniyle bazı dezavantajları mevcuttur. Bu nedenle periferik sinir onarımlarında sinir konduitleri kullanılmıştır.Yara iyileşmesinin ana fazı skar dokusu formasyonudur. Onarım sonrası periferal sinir rejenerasyonu da sıklıkla skar formasyonuyla bloklanır ve aksonun filizlenmesi yanlış tarafa yönelir . Düşük doz radyasyonun fibroblastik ve osteoblastik aktiviteyi inhibe ettiği uzun zamandır bilinmektedir. Uzun yıllardan beri, radyasyon keloid ve heterotopik kemik ossifikasyonu gibi yetişkinlerdeki çeşitli hastalıkların önlenmesi ve tedavisinde kullanılmaktadır. Son zamanlarda, değişik hayvan modellerinde yapılan çalışmalarda düşük doz radyoterapinin fibrozisi önlediği ve sinir iyileşmesini olumlu yönde etkilediği gösterilmiştir . Bu çalışmanın amacı, sinir defektlerinde , sinir konduiti ve otogreft ile onarım sonrası düşük doz radyoterapinin skar oluşmasını azaltıcı etkisini elektrofizyolojik ve histopatolojik olarak değerlendirmektir. 40 adet rat primer nörorafi, otogreft ile onarım, otogreft ile onarım ve sonrası radyoterapi, sinir konduiti ile onarım ve sinir konduiti ile onarım sonrası radyoterapi olmak üzere 5 gruba ayrıldı. Tüm ratların sağ siyatik sinirlerine işlem uygulandı. 6 hafta sonra elektrofizyolojik ve histopatolojik değerlendirme yapıldı. Bu değerlendirmeler sonrasında sinir grefti ve konduit ile onarım sonrası düşük doz radyoterapinin sinir iyileşmesi üzerinde olumlu etkileri olduğu görüldü.