Akomodatif ve sikloplejik değişikliklerin oftalmik parametrelere etkilerinin araştırılması

Abstract

AMAÇ : Akomodasyon ve sikloplejinin, rutin kullanılan oküler ölçümlere olan etkilerinin araştırılması ve ölçümlerin standardizasyonuna katkı sağlamak YÖNTEM : Oftalmik veya sistemik hastalık öyküsü olmayan 15’ i erkek 18’ i bayan 33 sağlıklı bireyin sağ gözleri çalışmaya dahil edildi. Makuler ve koroidal görüntüleme spectral-domain optik koherens tomografi ile yapıldı ve koroidal kalınlık subfoveal alandan manuel olarak ölçüldü. ?nterferometrik aksiyel uzunluk, objektif refraksiyon, en iyi düzeltilmiş görme keskinliği, göz içi basınç, korneal topografi ölçümleri ve ön segment görüntüleme işlemleri yapıldı. İşlemlerden sonra hastalara pilosed %2 damlatılarak farmakolojik akomodasyon sağlandı ve ölçümler tekrarlandı. 1 haftalık arınma periyodu ardından sikloplejin damla sonrası ölçümler, sikloplejik hastalarda tekrarlandı. Elde edilen veriler arasındaki ilişki istatistiksel olarak değerlendirildi. BULGULAR : Katılımcıların yaş ortalaması 32,36±6,24 yıl, refraktif kusur ortalaması -0,49±0,87 dioptri (D), aksiyel uzunluk ortlaması 23,26±0,87 mm, subfoveal koroid kalınlığı ortalaması 319,36±90,03 ?m idi. Subfoveal koroidal kalınlık ile aksiyel uzunluk ,kırma kusuru, göz içi basınç arasında anlamlı herhangi bir korelasyon saptanmadı. Cinsiyet, göz rengi ile subfoveal koroidal kalınlık ölçümlerinde anlamlı bir fark saptanmazken; pilosed %2 kullanımı (akomodasyon) ile subfoveal kalınlık ölçümlerinde anlamlı fark saptandı fakat sikloplejin (siklopleji) kullanımı sonrası fark görülmedi. (p=0.001). Siklopleji ve akomodasyon arasında optik disk kalınlığı, keratometri, santral korneal kalınlık ve iridokorneal açı ölçümleri arasında anlamlı fark saptanmazken akomodatif hastalarda aksiyal uzunlukta anlamlı artış saptandı (p=0,029). Akomodasyon sonrası astigmatizma da artış saptanırken (p=0.047) siklopleji sonrası anlamlı bir değişim saptanmadı. Siklopleji ön segment derinlik ve hacminde artışa sebeb olurken (p=0,001) akomodasyon azalmaya sebep oldu (p=0.001). Akomodasyon ile santral makuler kalınlık artarken (p=0,016) sikloplejide ise anlamlı fark saptanmadı. Mavi göz rengine sahip olanlarda pilosede bağlı miyozis (p=0,001) ve miyopik kayma (p=0,001) kahverengi gözlülere göre daha fazla artış gösterdi. SONUÇ: Göz hekimleri günlük rutinlerinde sıklıkla hastalarını sikloplejik halde veya damlasız olarak ölçümlere yönlendirmektedir. Hastalar sikloplejik halde değilse ölçümler sırasında akomodasyon yapmaları muhtemeldir. Biz çalışmamızda bu durumların ölçümlerde anlamlı farklara neden olabileceğini gösterdik. Bu konuda literatürde yeterli veri mevcut değildir ve bu konuyla ilgili daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.

OBJECTIVES: The goal of this study is investigating the influence of accommodation and cycloplegia on routinely used ocular measurements as well as contributing to standardization of measurements. METHOD: Right eyes of thirty-three participants (15 males, 18 females) in good ocular health were investigated. Macular and choroidal images were obtained by a spectral-domain optical coherence tomography (OCT) device. Choroidal thickness was measured from sub-foveal section. Interferometric axial length, objective refraction, best corrected visual acuity, intraocular pressure, corneal topography, and anterior segment measurements were performed. Statistical analysis was performed to evaluate the relationships among the collected data. RESULTS: The mean age of the participants (33 eyes) was 32.36 ± 6.24 years. The mean refractive errors was -0.49 ± 0.87 dioptry (D), the mean interferometric axial length was 23.26 ± 0.87 mm, and the mean sub-foveal choroidal thickness was 319.36 ± 90.03. No significant differences found in sub-foveal choroidal thickness of male and female participants. Furthermore, no significant relationships were found between the sub-foveal choroidal thickness of participants and their refractive error, Interferometric axial length, and intraocular pressure. When participants were grouped based on eye colors, no significant differences were found in the mean sub-foveal choroidal thicknesses of participants. No significant differences were observed in sub-foveal choroidal thickness before and after cycloplegia. However, we found significant differences in sub-foveal choroidal thickness before and after use of pilosed (accommodation) (p=0.001). Furthermore, we found significant growth/difference in Interferometric axial length of participants before and after use of pilosed (accommodation) (p=0,029). NO significant differences were observed in optical disc thickness, keratometry, central corneal thickness, and irido-corneal angle measurements between accommodative and cycloplegic eyes. In addition, while a significant rise was observed in astigmatism (p=0.047) and central macular thickness (p=0,016) after use of pilosed, no change was observed in these two measurements after cycloplegia. We observed a significant rise in the depth and volume of anterior segment after cycloplegia (p=0,001). As opposed to that, a significant decline in the depth and volume of anterior segment was observed after use of pilosed (p=0,001). Finally, following use of pilosed, participants with blue eyes showed significantly higher measurements in miosis (p=0,001) and myopic shift (p=0,001) compared to the participants with brown eye. CONCLUSION: In their daily routines, ophthalmologists frequently lead patients to examinations under cycloplegia or without use of eye drops. If patients are not incycloplegia then it is very possible that they would do accommodations during examination. In this study, we showed that these conditions might result in significant changes in measurements. In the literature there is only few studies existed on this subject and we need more researches to investigate it in details.