İdiyopatik Pulmoner Fibrozis tanısı olan hastalarda sürekli veya aralıklı bisiklet ergometrisi ile uygulanan pulmoner rehabilitasyonun etkinliği

Abstract

Çalışmamızda idiyopatik pulmoner fibrozisli (İPF) hastalarda bisiklet ergometrisi ile uygulanan aralıklı veya sürekli aerobik egzersiz programını içeren pulmoner rehabilitasyon programının solunum fonksiyonları, difüzyon fonksiyonları, dispne, aerobik kapasite, anksiyete ve depresyon üzerine olan etkinliklerini karşılaştırmak amaçlandı. İPF’li 27 hasta randomize edilerek üç gruba ayrıldı. Birinci gruba hastanede gözetimli olarak aralıklı tipte aerobik egzersiz programı ve ev egzersiz programını içeren pulmoner rehabilitasyon programı uygulanırken ikinci gruba ise hastanede gözetimli olarak sürekli tipte aerobik egzersiz programı ve ev egzersiz programını içeren pulmoner rehabilitasyon programı uygulandı. Üçüncü gruba ise sadece ev egzersiz programı verildi. Sürekli veya aralıklı tipte aerobik egzersiz programı haftada 3 seans, 8 hafta boyunca toplam 24 seans olacak şekilde bisiklet ergometrisi ile uygulandı. Hastaların tedavi öncesi ve tedavi sonrası değerlendirmelerinde; solunum fonksiyon testi, karbonmonoksit difüzyon testi (DLco), kardiyopulmoner egzersiz testi (KPET), Borg dispne ve bacak yorgunluğu değerleri, altı dakika yürüme testi (6DYT), Hastane Anksiyete Depresyon Skalası (HAD) kullanıldı. Tedavi sonrası değerlendirmelerde aralıklı tipte aerobik egzersiz grubunda hem sürekli tipte aerobik egzersiz hem de ev egzersiz grubuna göre KPET parametreleri ve 6DYT mesafesi açısından istatistiksel olarak anlamlı artma tespit edildi. Ayrıca sürekli tipte aerobik egzersiz grubunda, ev egzersiz programı verilen kontrol grubuna göre 6DYT mesafesi açısından istatistiksel olarak anlamlı artma saptanırken, KPET parametreleri açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Tedavi sonrası hem aralıklı hem de sürekli tipte aerobik egzersiz gruplarında sadece ev egzersiz programı verilen kontrol grubuna göre KPET sonrası değerlendirilen Borg dispne parametresi, anksiyete ve depresyon seviyeleri açısından istatistiksel olarak anlamlı düzelme saptandı. Ancak bu parametreler açısından aralıklı ve sürekli tipte aerobik egzersiz gruplarında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Sonuç olarak İPF’li hastalarda aralıklı veya sürekli tipte aerobik egzersiz programını içeren pulmoner rehabilitasyon programının ev egzersiz programı verilen kontrol grubuna göre dispne, fonksiyonel egzersiz kapasitesi, anksiyete ve depresyon üzerinde olumlu etkiler sağladığı ayrıca aralıklı tipte aerobik egzersiz programının egzersiz kapasitesi üzerine hem sürekli tipte aerobik egzersiz programına hem de ev egzersiz programı verilen kontrol grubuna göre daha etkili olduğunu saptadık. İPF’li hastalarda aralıklı tipte aerobik egzersiz programını içeren pulmoner rehabilitasyon programının egzersiz kapasitesinde daha iyi gelişmeler sağlaması nedeniyle pulmoner rehabilitasyon planlarken daha fazla tercih edilebileceği kanaatindeyiz.

In our study; it was aimed to compare the efficacy of pulmonary rehabilitation programme consisting of interval or continuous aerobic exercise programme performed with cycle ergometry on respiratory functions, diffusion functions, dyspnea, aerobic capacity, anxiety and depression in patients with idiopathic pulmonary fibrosis (İPF). Twentyseven patients with IPF were randomly divided into three groups. While a pulmonary rehabilitation programme including an interval type of supervised aerobic exercise programme was applied to the first group in the hospital and given a home-based exercise programme as well, a continuous type of supervised aerobic exercise programme was given to the second group in the hospital plus a home-based exercise programme. The third group was only given a home-based exercise programme. Continuous or interval type of aerobic exercise programme was applied for 8 weeks and 3 times a week for a total number of 24 sessions as cycle ergometry. Pulmonary function tests, diffusing capacity for carbon monoxide, cardiopulmonary exercise testing (CPET), Borg dyspnea and leg fatigue scores, six-minute walking test (6MWT) and Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS) were used to evaluate the patients before treatment and at the end of treatment. At the end of treatment; a statistically significant improvement was recorded in CPET parameters and 6MWT distance in the interval aerobic exercise group compared to both continuous aerobic exercise group and control group given only a home-based exercise programme. Also in continuous aerobic exercise group compared a home-based exercise programme, statistically significant increase in 6MWT distance, while no statistically significant difference was found in CPET parameters. Otherwise, a statistically significant improvement was recorded in borg dyspnea after CPET and the level of anxiety and depression scales of both interval and continuous aerobic exercise groups compared to control group given only a home-based exercise programme. However, no statistically significant difference was found for these parameters when interval and continuous aerobic exercise groups were compared with each other. In conclusion, pulmonary rehabilitation program including interval or continuous type aerobic exercise program in patients with IPF has positive effects on dyspnea, functional exercise capacity, anxiety and depression according to the control group given home exercise program, also we found that the interval type of aerobic exercise program was more effective than both the continuous type of aerobic exercise program and the control group given home exercise program on exercise capacity. We consider that pulmonary rehabilitation program including interval type aerobic exercise program in patients with IPF may be preferred more when planning pulmonary rehabilitation due to the better developments in exercise capacity.