The use and functions of mother tongue in efl classes [Master Thesis]

Abstract

The debate on whether to use mother tongue in teaching a foreign language has been an issue for years, and it is still a controversial issue among the linguists and teachers. Some argue that the mother tongue should totally be banned in the classes while others claim that it can be used to some extent for certain purposes. The purpose of the present study was to find out to what extent the instructors in the School of Foreign Languages, Pamukkale University, use mother tongue in their classes. We attempted to find out whether their mother tongue use changes according to different variables, for which functions they use it, whether they are aware of the amount and the functions, whether the instructors are satisfied with the amount of Turkish they use, and whether their students are satisfied with it, and whether this satisfaction differs according to the amount used by their instructors. The study was conducted during the spring term of 2011-2012 academic year in the School of Foreign Languages, Pamukkale University, Denizli, and it was based on both qualitative and quantitative research designs. 20 English instructors working in the School of Foreign Languages and their 286 students participated in the study. The data were collected through classroom recordings, questionnaires that were administered both to the instructors and the students, and interviews done with all of the instructors and 39 students. Our data have revealed that mother tongue is an inseparable part of teaching a language and it actually has different functions in it like "rapport building purposes", "to make the topic/meaning clear (by giving examples, explaining, making extra explanations, etc)", "to explain difficult concepts or ideas", etc. It was also found out that both the instructors and the students were aware of the importance of using the target language as much as possible in the classes, however, they could not deny the need of mother tongue from time to time.

Yabancı dil eğitiminde ana dilin kullanılması tartışması uzun yıllardır var olan bir sorundur ve dilbilimciler ve öğretmenler arasında hala tartışmaya açık bir konudur. Bazıları ana dilin sınıflardan tamamen çıkarılması gerektiğini savunurken bazıları ise belli bir miktarda kullanılabileceğini söylemektedir. Bu araştırmanın amacı Pamukkale Üniversitesi, Yabancı Diller Yüksekokulu'ndaki okutmanların sınıflarında ana dil kullanma miktarları, bunun çeşitli etkenlerden etkilenip etkilenmediği, hangi amaçlar için ana dil kullandıkları, ana dil kullanma miktarlarının ve hangi amaçlar için kullandıklarının farkında olup olmadıkları, kullandıkları ana dil miktarından memnun olup olmadıkları, öğrencilerinin bundan memnun olup olmadıkları ve öğrencilerin bu memnuniyetlerinin kendi öğretmenlerinin ana dil kullanma miktarına göre değişip değişmediğini ortaya çıkarmaktır. Çalışma, 2011-2012 akademik yılı bahar dönemi içinde Denizli, Pamukkale Üniversitesi, Yabancı Diller Yüksekokulu'nda yürütülmüştür. Araştırmada nicel ve nitel araştırma teknikleri birlikte kullanılmıştır. Çalışmaya Yabancı Diller Yüksekokulu'nda çalışmakta olan 20 okutman ve onların 286 öğrencisi katılmıştır. Veriler sınıflarda yapılan ses kayıtları, hem okutmanlara ve hem öğrencilere verilen anketler ve yine hem 20 okutmanla hem de 39 öğrenciyle yapılan yarı yapılandırılmış görüşmeler aracılığıyla toplanmıştır. Verilerin sonucuna göre dil öğretiminde ana dil ayrılmaz bir parçadır ve 'yakınlık kurma, 'konuyu/anlamı netleştirmek', 'zor olan kavram ya da fikirleri açıklamak' gibi farklı fonksiyonları vardır. Okutmanların ve öğrencilerin sınıflarda mümkün olduğunca çok hedef dilin kullanılması gerektiğinin farkında oldukları fakat zaman zaman da ana dile duyulan ihtiyacı da inkâr edemedikleri ortaya çıkmıştır.