Denizli ilinin Hepatit B seroprevalansının değerlendirilmesi

Abstract

Hepatit B virüs infeksiyonu insidansı ve yayılım yolları dünya genelinde değişik nüfus altgruplarında büyük farklılık göstermektedir. Türkiye gibi orta endemisite bölgelerinde yer alan ülkelerde, HBsAg pozitifliği %2 ile %7 arasındadır, geçirilmiş infeksiyonun serolojik kanıtları nüfusun %10-60'ında bulunur ve yaşamları boyunca hepatit B virüsü ile infekte olma ihtimalleri %20-60 civarındadır. Bu araştırmanın amacı Denizli ilinde hepatit B virüsü prevelansını ortaya çıkarmaktır. Bu amaçla Şubat 2007-Nisan 2007 tarihleri arasında, yaşları 4-80 yaş aralığındaki 344 kadın, 216 erkek toplam 560 kişide hepatit B virüsü göstergeleri araştırıldı. HBsAg, anti-HBc ve anti-HBs pozitifliği sırasıyla %4.82, %20 ve %31.25 olarak saptanırken HBsAg pozitifliği erkeklerde %7.40, kadınlarda %3.9 olarak bulundu ve cinsiyetler arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı p=0.02. HBsAg pozitifliği en sık 30-39 yaş grubunda saptandı (%29.62). 9 yaş ve altında HBsAg pozitifliğine rastlanmaması ve bu yaş grubunda anti-HBs pozitifliğinin %100 olması 1998 yılında başlamış olan ulusal aşılama programının başarısından kaynaklanıyor olabilir. HBV seropozitifliği adolesan çağının başlangıcından itibaren yükselme eğilimine girmektedir. Bu durum da aşısız olan adolesanların da aşılanması gerektiğini göstermektedir. Sonuç olarak HBsAg pozitifliği ülke ortalamasına uygun bulunmuştur. Denizli ilinde önceki yıllarda toplum genelinde yapılmış olan başka bir çalışma olmadığı için karşılaştırma yapılamamıştır bu da prevalans çalışmalarının önemine işaret etmektedir.

The incidence of hepatitis B virus infection and patterns of transmission vary greatly throughout the world in different population subgroups. In areas of the world with an intermediate pattern of hepatitis B virus infection (such as our country) the prevalence of HBsAg positivity ranges from 2% to 7%, serological evidence of past infection is found in 10-60% of the population and the life time risk of becoming infected with hepatitis B virus is estimated to be 20-60%. The aim of this study was to determine the seroprevalance rates of hepatitis B virus in Denizli region. Between January 2007-April 2007, totally 560 person (4-80 years of age, 216 male, 344 female) were analyzed for hepatit B virus serologic parameters. We determined HBsAg, anti-HBc and anti-HBs seropositivity, %4.82, %20 and %31.25 respectively. HBsAg positivity was found 7.4% in man and 3.9% in woman and there was a significant difference between man and woman (p=0.02). The highest HBsAg positivity rate was detected in 30-39 years old group. All the children who are under ten tears old were found HBsAg negative and anti-HBs positive, this can indicate the success of national vaccination programme started in 1998. Hepatit B virus seropositivity increases with adolescence period, this indicates that unvaccinated adolescence should be vaccinated too. As a result HBsAg positivity was found compatible with national rates. There is not community based seroprevalence study in Denizli previously, so we could not compare our study and this points the importance of prevalence studies.