Polikistik Over Sendromu tanısı alan hastalarda metabolik risk faktörlerinin değerlendirilmesi

Abstract

Polikistik over sendromu (PKOS) üreme çağında en sık görülen endokrinopatidir. PKOS’un asıl sebebi bilinmemekle birlikte multifaktöryel sebepler suçlanmaktadır. Bu çalışmaya PKOS tanısını yeni almış 62 hasta ile sağlıklı kontrol grubu olarak değerlendirilen 58 olgu dâhil edilmiştir. Yaş, vücut kitle indeksi, gravidite, parite ve bel/kalça oranı için anlamlı farklılık saptanmamıştır. PKOS tamlı 62 hastanın 44’ünde (%71) klinik hipcrandrojcnizm saptanmıştır. Hasta ve kontrol gruplan arasında açlık kan şekeri, HOMA-IR, total kolesterol, yüksek yoğunluklu lipoprotein (HDL), düşük yoğunluklu lipoprotein (LDL) ve trigliserit düzeyleri bakımından anlamlı farklılık saptanmamıştır. PKOS hastaları, anti-Müllerian honııon (AMH) değerlerine göre iki gruba ayrıldığında ve folikül uyarıcı hormon, luteinizan honııon, dihidroepiandrosteron sülfat, serbest testosteron, sex hormone binding globulin, açlık kan şekeri, HOMA-IR, total kolesterol, HDL, LDL ve trigliserit bakımından karşılaştırıldığında sadece serbest testosteron için anlamlı fark bulunmuştur. PKOS hastaları, metabolik risk etkenlerine göre farklı gruplara ayrışabilir. Özellikle AMH seviyelerine göre yapılacak bir değerlendirmeye göre PKOS hastaları gruplandırıldığında bu bölümlemenin farklı patogenez mekanizmalarıyla ilişkili olduğu düşünülebilir. Bu konuda kesin sonuçlara ulaşmak için geniş ölçekli ve ileriye dönük çalışmalara gereksinim duyulmaktadır.

Polycystic ovarian syndrome (PCOS) is the most common endocrinopathy in women at their reproductive age. The exact pathophysiology of the disease is unknown and it is considered to be multifactorial. This study analyzed 62 women who were newly diagnosed with PCOS and 58 healthy controls. The PCOS and control groups were statistically similar with respect to age, body mass index, gravidity, parity, and waist to hip ratio. The prevalence of clinical hyperandrogenism was found to be 71% (44/62) in the PCOS group. Fasting glucose, HOMA-IR, total cholesterol, high density lipoprotein, low density lipoprotein and triglyceride levels were similar between two groups. When follicle stimulating hormone, luteinizing hormone, dihydroepiandrosterone sulphate, free testosterone, sex hormone binding globulin, fasting glucose, HOMA-IR and lipid profile was compared between the PCOS patients with low and high anti-Müllerian hormone (AMH) levels, only free testosterone levels were significantly different. When PCOS patients are grouped according to AMH concentrations, it can be considered that such a categorization would be associated with different pathogenesis mechanisms. Further prospective and large scale studies are needed to draw definitive conclusions.