Türkiye’de soylulaştırma: Ankara Dikmen Vadisi örneği

Abstract

Bu çalışmada, öncelikle Neoliberal politikaların yalnızca ekonomi politikaları olarak görülmemesi gerektiğinin altı çizildi. Kapitalist sistemin yaşadığı kriz her ne kadar ekonomik bir kriz olarak kendisini dışa vursa da gerçeğin öyle olmadığı anlaşılacaktır. Sermayenin kendisini kentsel mekanda yeniden üretimini sağlamak amacıyla neoliberal politikalar başta iktisadi olmak üzere, sosyal, kültürel alanda birçok düzenlemenin yapıldığı uygulamalardır. Bu politikalar kuşkusuz mekan üzerinde de son derece etkili olmuştur. Bu bağlamda küresel bir strateji olarak soylulaştırma deneyimlerine yer verilmiştir. Küreselleşmenin bu yeni ekonomik düzeninde, yoksulların kıymetlenen kentsel arazilerinin küresel sermaye tarafından nasıl potansiyel yatırım bölgeleri olarak değerlendirildiği görülecektir. Son yıllarda, dev emlak şirketleri ve geliştirici firmalarca inşa edilen, tasarım değeri taşıyan ve elit bir tüketime sunulan yüksek apartman bloklarından veya alçak lüks konutlardan oluşan bu yeni inşa alanları da, en az tek tek restore edilen tarihi apartmanların oluşturduğu sokak/mahalle profilleri kadar, soylulaştırılmış kent coğrafyasının bir parçası haline gelmiştir. Hemen hemen her çalışma alanının merkezinde, onun varlığını tanımlayan ve yaşamına devam etmesini sağlayan asli bir temeli vardır. Soylulaştırma alanı için de ‘yerinden edilme’ işte böyle bir temeli teşkil etmektedir. Soylulaştırma ve yerinden edilme arasındaki ilişki ve bunun adalet kavramıyla ilişkilendirilmesi de bu çalışmanın konusunu oluşturmuştur.

In this study, first of all, it is highlighted that neoliberal policies should not be seen as just economy policies. Although capitalist system reveals it’s crisis, which it has been experiencing, as economic crisis, it will be understood the situation is not like this. The practices of capital, which are with the aim of reproducing itself at the environment of city spaces, are the spaces where many regulations are done partcularly neoliberal policies, social and cultural regulations. Undoubtedly those policies had extremely huge effect at those spaces. In this context, as a global strategy it was given a place to the gentrification experiences. In the new economic system of the globalism, it will be seen how the lands of the poor people, which are increasing in value and price, are seen as potential investment zones by global capital. The properties, which are valuable by mean of design and constructed by huge property developing companies and which are constituted of high buildings and several storey luxury buildings, are being served to consumption. Those became the parts of gentrificated city environment, at least like the districts which are consisted of renovated old buildings. There is substantial base to identify its entity and to ensure to keep up its life almost at the center of all studies. “Forced Displacement” constitutes such kind of basis in the space of gentrification. The relevance between gentrification and forced displacement and association of those with justice are the matters of this study.