Okul öncesi eğitimde sınıflarında kaynaştırma öğrencisi bulunan öğretmenlerin karşılaştıkları sorunlar

Abstract

Bu araştırmada, kaynaştırma eğitiminin, okul öncesi eğitimde sınıflarında kaynaştırma öğrencisi bulunan öğretmenlerin karşılaştıkları sorunlar açısından değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Kaynaştırma eğitiminde mevcut uygulamalar belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırma, Nicel verilere dayalı betimsel çalışmaya örnektir. Araştırmanın evrenini 2016-2017 öğretim yılı II. yarıyılında Denizli İl Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı merkez ilçedeki bağımsız anaokullarında öğretmenlik yapan öğretmenler oluşturmaktadır. Çalışma grubu 158 öğretmenden oluşmuştur. Görüşme formu uygulanan 48 öğretmen, kıdemi en az 5 yıllık ve bulunduğu okulda en az 3 yıl çalışmış, özel gereksinimi olan öğrenci okutmuş öğretmenlerdir. Ölçme aracı olarak kullanılan “Öğretmen Görüşme Formu” Özlem ÇEREZCİ’ ye ait görüşme formundan yararlanılarak oluşturulmuştur. Toplanan veriler; Frekans, yüzde vb. temel istatistiksel çözümlemelerle analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, okul öncesi eğitim kurumlarında kaynaştırma eğitimi uygulamalarında öğretmenlerin kaynaştırma eğitimine katılacak kişilere yeterli bilgilendirme yapıldığına inandığı belirlenmiştir. Öğretmenlerin kaynaştırma eğitimi ile ilgili lisans eğitimlerinin yeterli olmadığı ve ayrıca hizmet içi eğitimlerle de yeterince desteklenmedikleri saptanmıştır. Öğretmenler kaynaştırma eğitiminde genel olarak kendi çabaları ile ilerlediklerini karşılaştıkları sorunlara bireysel olarak çözüm bulmaya çalıştıklarını ifade etmişlerdir. Öğretmenlerin çoğunlukla bireyselleştirilmiş eğitim planı (BEP) hazırladığı, ancak uygulama konusunda yetersiz oldukları tespit edilmiştir. Öğretmenlerin aile eğitim programlarını hazırlama ve uygulama konusunda da yetersiz oldukları belirlenmiştir. Öğretmenlerin kaynaştırma öğrencilerinin devam ettiği özel eğitim kurumları, RAM’ lar ve ÖGÇ’lerin doktorları ile yeterli düzeyde iletişim kurmadıkları belirlenmiştir. Yine öğretmenlerin ÖGÇ ile çalışırken en çok zorlandıkları konunun öğrenci sayılarının fazlalığı olduğu tespit edilmiştir. Tüm bunlara rağmen öğretmenlerin kaynaştırma eğitiminin gerekliliğine inandığı, ÖGÇ’lerin eğitimi için kişisel çaba sarf ettiği ve kaynaştırma uygulamalarını önemsediği belirlenmiştir.