Asemptomatik bakteiürili hastalarda ürolojik cerrahi girişim öncesi antimikrobiyal tedavi süresi ne kadar olmalıdır

Abstract

Ürolojik girişim öncesi asemptomatik bakteriüri tedavi süresi net olarak bilinmemektedir. Bu araştırmada ürolojik girişim uygulanacak asemptomatik bakteriürili hastalarda tek ve iki doz profilaksi ile kısa süreli antimikrobiyal tedavinin etkinlikleri, enfeksiyöz komplikasyonları ve maliyetlerinin karşılaştırılması amaçlandı. Ürolojik girişim uygulanacak asemptomatik bakteriürisi olan hastalar antimikrobiyal tedavi süresine göre iki gruba ayrıldı. Grup A'ya girişimden 30-60 dakika önce antimikrobiyal duyarlılık test sonuçlarına göre belirlenmiş uygun antimikrobiyal tek doz veya girişim sonrası üriner kateter kalacak ise ek bir doz daha antimikrobiyal verildi. Grup B'ye uygun antimikrobiyal iki veya üç gün verildikten sonra idrar kültürü alındı. İdrar kültüründe üreme saptanmayıncaya kadar tedavi devam edildi. Tüm hastalar üriner sistem enfeksiyonu ve sepsis bulguları için yakın takip edildi. Araştırmaya 37 hasta dahil edildi. Ürolojik girişim öncesi grup A'da yer alan 23 (%62.2) hastaya tek doz antimikrobiyal profilaksi ve grup B'de yer alan 14 (%37.8) hastaya ise kısa süreli antimikrobiyal tedavi uygulandı. Bu grupta ortalama tedavi süresi 2.29 ± 0.469 gün olarak saptandı. Girişim sonrası üriner kateter varlığı nedeniyle ek bir doz antimikrobiyal grup A'daki 15 (%65.2) grup B'deki 7 (%59.5) hastaya uygulandı. Girişim öncesi hastaların idrar kültürlerinde en fazla tesbit edilen mikroorganizma Escherichia coli, 20 (%54.1) hastada saptandı. E. coli izolatlarının 17 (%85)'sinde GSBL pozitifliği saptandı. Her iki grupta asemptomatik bakteriüri tedavisi için en fazla imipenem kullanıldı ve 16(43.2) hastaya verildi. Her iki grupta girişim sonrası bakteriyemi ve sepsis gözlenmedi. Girişim sonrası komplikasyon olarak grup A'da, nefrostomi değişimi uygulanan bir hastada ÜSE gelişti ve tedavi edildi. TUR-P uygulanan bir hastada myokard infarktüsü sonrası ölüm meydana geldi. Antimikrobiyal tedavi maliyeti ve hastanede kalış süresi grup B'de grup A'ya göre fazla bulundu (sırasıyla p<0.001, p=0.041). İki grup arasında hastanede yatış ve toplam hastane maliyetleri farklı bulunmadı (p>0.05). Çalışmamız, asemptomatik bakteriürisi olanlarda ürolojik girişimden 30-60 dakika öncesi uygun antimikrobiyal ilacın tek doz ve girişim sonrası üriner kateter varlığı durumunda ek doz antimikrobiyal kullanımının, girişim sırasında bakteriyemi ve sepsis gibi ciddi enfeksiyöz komplikasyon gelişimini önlemede kısa süreli antimikrobiyal tedavi kadar etkin olduğunu ve antimikrobiyal ilaç maliyetinin çok daha düşük olmasının sağlanabileceğini göstermiştir. Bu protokolün etkili, yararlı, hastanede kalış süresini ve maliyeti azaltan, girişimin gecikmesini önleyen, dirençli mikroorganizmalarla süperenfeksiyon gelişimini önemli ölçüde azaltan, pratik ve kolay bir uygulama olduğunu düşünmekteyiz. Bu çalışmanın uygulanacak her türlü ürolojik girişim için, daha geniş çalışmaların yapılabilmesi için yol gösterici olacağı görüşündeyiz.

Duration of treatment of asymptomatic bacteriüria before urological surgery is not clearly defined. We attempted to compare the efficacy, complication, and costs of a single-dose prophylaxis versus short course of antimicrobial treatment in patients with asymptomatic bacteriuria undergoing different urologic surgical procedures. Patients undergoing a number of urological procedures and who had asymptomatic bacteriuria were divided into two groups according to duration of antimicrobial treatment. Group A patients received a single dose of an appropriate antibiotic, determined by antimicrobial sensitivity testing, 30?60 minutes before the surgical procedure. If a urinary catheter was placed postoperatively, a second dose was also given to these patients following the recommended dose interval. Group B patients received antimicrobial treatment for two or three days prior to surgery at least until patient urine became sterile. All patients were monitored for signs and symptoms of septicemia following surgical procedures. The study was included 37 patients. In group A, 23 (62,2%) patients were administered a single dose of antimicrobial prophylaxis and in group B, 14 (37.8%) patients was given the short term antimicrobial therapy before the urological intervention. In group B, the mean treatment time was 2,29 ± 0.469 days. An additional dose of antimicrobial was given postoperatively for 15 (65.2%) patients in group A, 7 (59.5%) patients in group B due to the presence of a urinary catheter. Escherichia coli, as the most frequently isolated microorganism, was found in 20 (54.1%) patients. 17 (85%) Escherichia coli isolates were positive for extended-spectrum beta-lactamase. Imipenem was the most frequently selected antimicrobial agent used in both groups, and it was given to 16 (43.2%) patients. During the study period, none of the patients enrolled in either group developed infectious complications such as sepsis or bacteriemia. As a complication after intervention, a patient which was exchanged a nephrostomy, was improved UTI in group A, and was treated with an antimicrobial. After TUR-P intervention, a patient was died due to myocardial infarction. Cost of antimicrobial treatment and length of hospital stay was more in group B than group A (respectively p<0.001, p=0.041). The cost of hospitalization and total hospital costs were not different in the both groups (p>0.05). Our study was revealed that a single dose of parenteral antibiotic administered 30-60 minutes before the urologic procedure or a second dose of antimicrobial in cases where a urinary catheter remains in the patient, was as effective as short term treatment, to prevent postoperative septicemia in the patients who have asymptomatic bacteriuria, and was lower in mean antimicrobial cost. We think that this protocol is effective, practical, easy to apply and decreases the hospital stay, lowers the costs of antimicrobials eliminates the delayed operation times, lowers the costs of antimicrobials and more importantly lessens the chance of superinfection with resistant microorganisms.