Üreter taşlı hastalarda düşük doz helikal BT incelemesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, üreter taşına ait primer ve sekonder bulguların saptanmasında, düşük doz tekniği ile uygulanan kontrastsız helikal BT'nin görüntüleme özellikleri ve tanısal duyarlılığının değerlendirilmesidir. Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyodiagnostik Anabilim Dalı'nda, Aralık 2004 -Temmuz 2005 tarihleri arasında SDBT incelemelerinde üreter taşı saptanan 33 olguda, 30 mAs/kesit efektif tüp akımı kullanılarak DDBT tetkikleri yapıldı. DDBT sonuçları standart doz verileri ile karşılaştırıldı. DDBT uygulaması ile, olguların abdomen çevresi arttıkça görüntülerdeki gürültü miktarında da artış saptandı. Ancak DDBT'deki görüntü kaliteleri radyolojik değerlendirme için yeterli bulundu. DDBT ile hastaya verilen radyasyon miktarında %82'nin üzerinde azalma elde edildi. SDBT altın standart kabul edilerek yapılan karşılaştırmada, DDBT'nin taşlı üreteri ve taşları tek tek göstermedeki duyarlılığı sırasıyla %94.6 ve %92.9 bulundu. Taşları tanımlamada ve taşa bağlı sekonder bulguları göstermede de SDBT ile DDBT arasında istatistiksel fark saptanmadı. Üreter taşına bağlı akut renal kolik hastalarında, taşa ait primer ve sekonder bulguları yüksek duyarlılıkta tanımlayabilen kontrastsız düşük doz helikal BT incelemesi, hasta radyasyon dozunu ciddi oranda azaltması nedeniyle, özellikle genç hasta grubunda ve tekrarlanan tetkiklerde ilk tercih edilmesi gereken yöntem olmalıdır.

The aim of this study is to evaluate the imaging properties and diagnostic sensitivity of low dose unenhanced CT technique in detecting primary and secondary signs of ureteral calculi. In Pamukkale University Faculty of Medicine Department of Radiology, 33 patients with ureteral calculi on SDCT underwent LDCT at effective tube current of 30 mAs/slice, between December 2004 - July 2005. The results from LDCT were compared with the data of standard dose. As the abdominal circumferences of the patients increase, an increase in noise was also detected on LDCT. However, imaging quality of LDCT was good enough for radiological evaluation. A decrease of more than 82 % in radiation exposure to the patients was obtained with LDCT. Accepting the SDCT as gold standard, the sensitivity of LDCT in showing the ureters with calculi and the calculus itself were 94.6 % and 92.9 %, respectively. There was no statistical difference between SDCT and LDCT in depicting the calculi and the secondary signs related to the calculi. Low dose unenhanced helical CT can describe the primary and secondary signs with high sensitivity in acute renal colic patients with ureteral calculi. Since it decreases the radiation exposure significantly, LDCT should be the first choice of imaging method, particularly in young patients and those who need multiple CT examinations for new stone formations.