Diz osteoartrit hastalarında çamur paketi tedavisinin ağrı, fonksiyon, enflamasyon ve kıkırdak yıkımı üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Diz osteoartritinde çamur paketi tedavisinin etkinliğini araştırmak ve YKL-40, hsCRP ve CTX-II düzeylerine etkisini belirlemek Gereç ve Yöntem: Diz OA tanısı olan 50 hasta, randomize olarak iki gruba ayrıldı. 25 hasta Umut Termal Otel'de (Denizli-Sarayköy) mineralden zengin çamur paketi ile tedavi edildi. 25 hastaya ise kliniğimizde sıcak paket tedavisi uygulandı. Çamur paketi ve sıcak paket haftada 6 gün, 2 hafta süreyle, toplam 12 seans uygulandı. Eklem hareket açıklığı, 15 m yürüme süresi, VAS, WOMAC, Nottingham Sağlık Profili, serum YKL-40 ve hsCRP seviyeleri, idrar CTX-II seviyesi tedavi öncesi, tedavi sonrası ve tedaviden 3 ay sonra değerlendirildi. Bulgular: Her iki grupta, diz ağrısında hem tedavi bitiminde hem de 3. ay takibinde VAS ve WOMAC ağrı skorlarında anlamlı azalma izlendi (p<0.05). Fonksiyonel parametrelerde (15 m yürüme süresi, WOMAC fonksiyonel kapasite ve NSP fiziksel aktivite) sıcak paket grubunda sadece tedavi bitiminde istatistiksel anlamlı düzelme izlenirken, çamur paketi grubunda bu iyilik hali 3.aya kadar sürmekteydi (p<0.017). WOMAC fonksiyonel indeksde tedavi sonrası ve 3. ay değerlerde çamur paketi lehine istatistiksel anlamlılık saptandı (p<0.05). Serum YKL-40 seviyeleri sıcak paket grubunda 3. ayda anlamlı olarak yükseldi (p<0.05). Çamur paketi grubunda istatistiksel anlamlı artış yoktu (p>0.05). hsCRP seviyelerinde her iki grupta da istatistiksel anlamlı değişiklik saptanmadı (p>0.05). İdrar CTX-II seviyeleri çamur paketi grubunda 3. ayda tedavi öncesi ve tedavi sonrası değerlere göre istatistiksel anlamlı olarak azaldı (p<0.017). Sonuç: Çamur paketi ve sıcak paket tedavileri diz OA semptomatik tedavisinde etkili bulunmuşlardır. Fonksiyonel durumda sadece çamur paketi tedavisi uzun dönemde etkili bulunmuştur. Serum YKL-40 ve hsCRP seviyeleri ile idrar CTX-II seviyeleri gonartrozlu hastalarda yüksek bulunmuştur. 3. ayda sıcak paket grubunda YKL-40 seviyesinin artması, çamur paket grubunda ise anlamlı değişiklik olmaması yanı sıra çamur paketi grubunda CTX-II seviyesinin uzun dönemde azalması, sıcak paket grubunda kıkırdak yıkımının sürdüğünü ve çamur paketi tedavisinin diz OA progresyonunu yavaşlattığını düşündürtmektedir. Çalışmamız çamur paketi tedavisini sıcak paket tedavisine üstünlüğünü göstermiştir. Diz OA hastalarında çamur paketi tedavisi ağrıyı azaltıp, fonksiyonu düzeltip, kıkırdak yıkımını azaltabilir. Bu muhtemelen çamur içeriğindeki minerallerin özel etkilerine bağlıdır.

Purpose: The aim of this study was to evaluate the efficacy of treatment with mud compress for osteoarthritis of the knee and to determine whether mud compress influences levels of YKL-40, high sensitivity C-reactive protein (hsCRP) and CTX-II. Material and Methods: Fifty patients with the diagnosis of knee osteoarthritis were randomly assigned to 2 groups. Twenty five patients were treated with local natural mineral-rich mud compress in the thermal resort of Umut Termal (Denizli, Turkey) and 25 patients with hot pack. Mud compress and hot pack were applied for 6 days a week for 2 weeks as a total of 12 sessions. Patients were assessed at baseline, after the 2 weeks treatment period, and 3 months after the treatment. VAS, range of motion, 15 m walking time, WOMAC index, Nottingham Health Profile, serum levels of YKL-40 and hsCRP and urine levels of CTX-II were assesed. Results: A significant reduction in knee pain (VAS and WOMAC pain scores) was observed in both groups in all assessments (p<0.05). While a significant improvement is found in the functional parameters (15 meters walking time, WOMAC functional capacity) of the hot pack group two weeks after the treatment compared to pretreatment levels; improvement was found to persist only in mud compress group as long as three months after the treatment (p<0.017). Statistically significant differences were detected in WOMAC functional capacity index of the mud compress group compared to hot pack group both two weeks and three months after the treatment (p<0.05). Serum levels of YKL- 40 increased significantly only in hot pack group at 3 months after the treatment period (p<0.05). In mud compress group there was no significant increase (p>0.05). No significant change was seen in hsCRP levels in both groups during the whole follow up period (p>0.05). Urine levels of CTX-II decreased significantly in mud compress group both two weeks and three months after treatment compared to pretreatment levels. Conclusion: Mud compress and hot pack therapy are both demonstrated to be effective in symptomatic treatment of knee osteoarthritis until the end of the treatment period. Whereas only the mud compress therapy was shown to be effective in functional status over time. This is the first study using hsCRP, YKL-40, CTX-II in monitoring efficacy of mud compress therapy. hsCRP, as an inflammation marker, was not affected in both groups. Increased serum levels of YKL- 40 three months after the treatment might indicate persistence of cartilage degradation in the hot pack group. Unchanging YKL-40 level, decreasing CTX-II level mud compress therapy seems to slow down the progression of knee osteoarthritis in long term follow up. Our study demonstrated the superiority of mud compress therapy compared to hot pack therapy in the treatment of osteoarthritis of the knee, probably due to the specific effects of the minerals found in this mud. Our data suggested that treatment with mud compress may relieve pain and improve the function, moreover it may decrease the ongoing cartilage loss in patients with knee osteoarthritis as evidenced by YKL-40 and CTX-II levels.