Diyabetik sıçanlarda aynı periferik sinir içerisindeki farklı çaplardaki liflerin iletim parametrelerinin incelenmesi

Abstract

Distal simetrik polinöropati diyabette en sık görülen nöropati tipidir. Farklı çaptaki lifleri farklı oranlarda tutabildiği için, geniş bir klinik ve elektrofizyolojik spektrum görülebilir. Bu durum tanısal bazı güçlüklere neden olur. Rutin ileti çalışmaları ile DSP saptanamayabilir. Tüm çaptaki lifleri ayrı ayrı inceleyen yöntemler, maliyetleri ve uzun zaman gereksinimleri nedeniyle rutin pratik için uygun değildir Aynı periferik sinir içerisinde birlikte seyreden ancak farklı kaslara giden sinir liflerinin çapları, uyardıkları kasın büyüklüğüne bağlıdır. Bu durumda aynı uyarı bölgeleri arasında uyarılan tek bir sinirden farklı kaslarda kayıt alınır ise farklı sinir liflerin ileti özellikleri gösterilebilir. Yaşamın erken dönemlerine myelinizasyon henüz tamamlanmamıştır. Bu nedenle farklı yaş gruplarında nöropati süreci farklı olabilir Çalışmamızın amaçları, -Kullandığımız proksimal-distal kayıtlama yöntemi ile, farklı çaptaki liflerin, ileti özelliklerinin gösterilebililiğinin araştırılması, -Farklı yaş gruplarında diyabetik nöropati sürecinin özelliklerinin incelenmesi ve birbiri ile kıyaslanması, -Hiperglisemi şiddeti ve süresinin nöropati süreci üzerine etkilerinin gösterilmesi olarak belirlenmiştir. -Ayrıca gelişen nöropatinin distal-proksimal ve küçük lif-büyük lif tutulum özelliklerinin ortaya konmasında, farklı çaptaki liflerin kayıtlanabilmesi amacı ile geliştirdiğimiz yöntemin yeterliliği ve kullanılabilirliği araştırılmıştır. Bu amaçla, yavru ve erişkin 2 farklı rat grubu kontrol ve diyabetik olarak ayrılmıştır. Diyabet intraperitoneal uygulanan streptozotocin ile sağlanmıştır. Farklı çaptaki liflerin ileti özelliklerinin gösterilebilmesi amacı ile siyatik sinir siyatik çukur ve popliteal fossadan uyarılmıştır, gastroknemius(proksimal) ve ayak intrensek kaslarından(distal) kayıt alınmıştır. Her kayıtlama bölgesi için amplitüd, süre, latans alan ve iletim hızı değerleri ölçüldü. Distal ve proksimal kayıtlama bölgelerinde ölçülen hız değerleri arasındaki anlamlı fark, bu iki bölge arasındaki lif çap farkının bir göstergesidir. Bu bulgu kullandığımız kayıtlama yönteminin aynı periferik sinirin farklı çaptaki liflerini kayıtlamadaki etkinliğini gösterir. Yavru sıçanlarda iletim hızlarında ve amplitüdlerde gözlenen artış, bu yaş grubu için aksonal gelişim ve myelinizasyon sürecinin bir göstergesidir Streptozotosin uygulanan tüm sıçanlarda deneysel diyabet gelişmiştir. Yavru ve erişkin sıçanlarda STZ ile gelişen hiperglisemi seviyeleri benzerdir. Her iki grupda ileti çalışmalarında aksonal ve demyelinizan tutulumu düşündüren bir süreç gözlenmiştir. Bu sürecin şiddeti, hiperglisemi süresi ve şiddeti ile orantılıdır. Bu olası nöropatik süreç distalde ve daha küçük çaptaki liflerde daha belirgindi. Kullandığımız kayıtlama yöntemi, nöropati sürecinin bu özelliklerinin gösterilebilmesinde başarılı olmuştur. Her iki diyabetik grup arasında anlamlı elektrofizyolojik farklılık saptanmamıştır. Bu bulgu her iki yaş grubu içinde sürecin benzer işlediğinin bir göstergesi olabilir.

Distal symmetric polyneuropathy is the most common type of neuropathy in diabetes. Because different diametered nevre fibers can be involved in defferent ratios, a wide range of clinical and electrophysiological spectrum could be seen. DSP may not be detected in routine conduction studies. The methods that investigate different diametered fibers seperately are not proper for routine practice because of their costs and the long time they needed. The diameter of the nevre fibers, that are in the same peripheric nerve but goes to different muscles, depend on the size of muscles they innervate. So when a nerve is stimulated between the same stimulation sites, if the recordings are taken from different muscles, the conduction properties of different nevre fibers should be demonstrated. The myelinization is not completed in early life. So, neuropthy developed in different age groups may have different processes. The aims of this study are, to investigate -The demonstrability of the conduction properties of different diametered fibers with the proximal ? dystal recording method we used, -Properties of the neuropathic process in different age groups and to compare them, -The effects of the duration and level of hyperglicemia on the neuropathic process -And moreover, to find out the usability and the capability of the recording method we used on measuring the dystal-proximal and the small fiber-large fiber involvement characteristics of the neuropathy developed. With this purpose two different rat groups of young and adult were seperated into control and diabetic groups. Diabete was induced by the intraperitoneal administration of streptozotocine. To show the conduction properties of different diametered fibers siatic nerve was stimulated from the siatic notch and popliteal fossa and recordings was taken from gastrocnemius(proximal) and the intrensec foot muscles(distal). Amplitude, duration time, latency, area and conduction velocity was recorded for each recording sites. The significant difference between the conduction velocity parameters measured from the distal and proximal recording sites, is an indication of the difference of the diameters of nerve fibers for this recording sites. This data demonstrate the effectiveness of the recording method we used on recording different nerve fibers of the same peripheric nerve. The increasment seen in the conduction velocities and amplitudes of the young rats may be an indication of the axonal development and myelinization process for this age group. All of the rats, which were administrated STZ, developed experimental diabetes. The hyperglicemia levels were similar in the young and adult rat groups. In nerve conduction studies, the characteristics of an axonal and demyelinating involvement was seen in both goups. The degree of the involvement was depended to the duration and level of hyperglicemia. The probable neuropathic process was more significant in the distal segments and in the smaller diametered fibers. The recording method we used had succeded to show these properties of this neuropathic process. There were no significant electrophsyiological differences between two diabetic groups. This data should be an indicator of the similar process in different ages.