Acil servise senkop ile başvuran hastalarda san francisco senkop kuralları ile oesıl risk skorunun prognoz ve taburculuk üzerine etkinliklerinin karşılaştırılması

Abstract

Senkop acil serviste sık karşılaşılan tıbbi bir problem olup acil servise başvuruların %3 ile %5`ini oluşturmaktadır. Hastaneye yatışların ise % l-6'sını oluşturmaktadır. Senkop olgusunun değerlendirilmesi için birçok tanısal test uygulanmaktadır. Senkop hastalarının ani kardiyak ölüm riski ve acil servislerin yoğunluğu düşünüldüğünde hızlı tanı ve prognoz tayininin önemi anlaşılmaktadır. Hastalardaki hayati risk teşkil edecek problemlerin gözden kaçmaması için, acil servislerde en etkili değerlendirme yönteminin kullanılması gerekliliği ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmamızda acil servise senkop nedeniyle başvuran hastalarda SFSR ile OESIL risk skorunun prognoz ve taburculuk üzerine etkilerini karşılaştırdık. Pamukkale Üniversitesi Hastanesi acil servisine 2006 yılı ocak ayı ile 2010 yılı aralık ayı sonu arasında senkop nedeniyle başvuran hastalar çalışma grubumuzu oluşturdu. Bu çalışmaya kriterlerimize uygun 1288 hasta alındı. Her hasta için hem SFSR, hem de OESIL risk skorlaması tanıda ve prognoz takibinde kullanıldı. Çalışmamızda duyarlılık ve özgüllük açısından SFSR %67 duyarlılık ve %88 özgüllük değerlerine sahipken, OESIL risk skorlaması %51 duyarlılık ve %95 özgüllük değerlerine sahipti. Bu değerlerle çalışmamızda SFSR ile OESIL risk skorlaması arasında orta derecede uyum olduğu saptandı. Acil servise başvuran hastalarda San Francisco senkop kuralları ve OESIL risk skorlamasının kullanılması hem erken dönemde, hem de kısa dönem prognoz takibinde önemli sonuçlar ortaya koymaktadır. Bu kuralların üzerlerinde uygulanacak yerel değişiklikler sonrasında yapılacak daha kapsamlı çalışmalarla birlikte deneyimli hekimler tarafından gelecekte pratikte kullanılabileceği öngörüldü.

Syncope is a common medical problem in the emergency department and comprises 3-5% of all emergency cases. It also consists of 1-6% of hospitalization. Several diagnostic tests are used to evaluate the patients with syncope. Considering the risk of sudden cardiac death in patients with syncope and intensity of emergency services, the significance of rapid diagnosis and prognosis is comprehended. For not missing out the life-threatening problems in patients, the most effective evaluation method has to be used in emergency servises. In this study, we compared SFSR and OESIL risk skore on the effect of prognosis and discharge. The patients with syncope referring to Pamukkale University Emercency servise between January of 2006 and December of 2010 have been studied. 1288 patients appropriate to our criteria were included in this study. For each patient, both SFSR and OESIL risk score was used for diagnosis and follow-up of prognosis. In our study, we found that in terms of sensitivity and specifity, San Francisco syncope rules has sensitivity as 67% and specifity as 88%, whilst OESIL risk skore has sensitivity as 51% and specifity as 95%. With these values, it is detected that there is a moderate conformity between SFSR and OESIL risk skores. Using San Francisco syncope rules and OESIL risk skore in patients referring to emergency service shows significant results for both early prognosis and short-term follow-up of prognosis. Following some local changes on these rules, it is suggested that these rules might be used practically with more comprehensive studies in the future.