Denizli kent merkezinde erişkin dikkat eksikliği hiperativite bozukluğunun yaygınlığı

Abstract

Klinik takip çalışmalarında dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olan çocuklardaki semptomların sıklıkla erişkinlikte de devam ettiği bu semptomlardan özellikle dikkat eksikliğinin dürtüsellik ve hiperaktiviteye gore daha baskın olabileceği uzun süredir bilinmektedir. Bu çalışmada Denizli kent merkezindeki DEHB yaygınlığını araştırılmış olup, bölgemiz ve ülkemizde bu konuda yapılmış ilk çalışmalardan biri olma özelliğini de göstermektedir. Wender Utah ve Turgay ölçekleri kullanılarak %4,5 olarak tespit edilen prevelans, yapılandırılmış klinik görüşmeler sonrası %3,4' e düşmüştür. DEHB tanısı konan bireylerin, DEHB'li olmayan bireylere gore, daha fazla iş değişikliği yaptıkları, yasal sorunlarla daha çok uğraştıkları, daha çok psikiyatrik yardım arayışı içinde oldukları ve yardım aldıkları tespit edilmiştir. DEHB tanılı bireylerin %78,9'unda eksen I eş tanısının olduğu bulunmuştur. En sık gözlenen eştanılar, major depresif bozukluk (%18,4), yaygın anksiyete bozukluğu (%15,8), panik bozukluk (%10,5), post travmatik stress bozukluğu (%10.5), alkol kötüye kullanım bozukluğu (%10,5) olarak saptanmıştır. Hastaların %57,9'unda eksen II tanısı saptanmıştır. En sık görülen eksen II tanıları çekingen kilişik bozukluğu (%13,2), borderline kişilik bozukluğu (%10,5), pasif agresif kişilik bozukluğu (%10,5) olarak bulunmuştur. Sonuç olarak, çalışmamızdaki erişkin DEHB prevelans değerleri, ulusal prevelans çalışması (%3.4) ve Amerika Birleşik Devletleri prevelans çalışması (%4.4) ile benzer olarak bulgulanmıştır. Erişkin DEHB'nin yaygınlığı ve çok sayıda başka psikiyatrik bozuklukla birlikteliği, klinikte görülen özellikle tedaviye cevap vermeyen psikiyatrik bozukluklar için eş tanı olarak düşünülmelidir.

It has long been known from clinical follow-up studies that children with attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD) often continue to have symptoms in adulthood , that symptoms of inattention are more likely to persist into adulthood than symptoms of hyperactivity or impulsivity We aim to determine prevalence of adult ADHD in Denizli city center and this survey has been one of the first researches for our country and our region the prevelance search of adult ADHD is important for literature. Screening with Wender Utah and Turgay scale revealed a prevalence rate of 4,5% which dropped to 3,4% with the structured clinical interview. Subjects with ADHD had more frequent job changing, more legal problems, more psychiatric applications and psychiatric help searching in their families too when compared to subjects without ADHD. 78,9% of the subjects with ADHD (N=30) had comorbid axis I diagnoses. Most common comorbid diagnoses were major depression disorder (%18,4), generalized anxiety disorder (%15,8), panic disorder (%10,5), post traumatic stress disorder (%10,5), alcohol abuse disorder (%10,5). %57,9 of patients have axis II diagnoses. Most common axis II diagnoses were avoidant personality disorder (%13,2), borderline personality disorder (%10,5), passive aggressive personality disorder (%10,5) Our result with ADHD prevalence is similar to cross national prevalence (%3,4) and United States prevalence (%4,4) study results (3,4). Childhood ADHD often persists into adulthood, either as a categorical diagnosis or as persistence of symptoms which contribute to personality problems and psychiatric comorbidity. ADHD should be considered as a possible comorbid diagnosis for many patients in adult psychiatry clinics, especially for those who show continued impairment despite appropriate treatment for the primary disorder.