Ooferektomi ve parsiyel mesane çıkım obstruksiyonu modellerinde izole rat detrusöründe gap junction ekspresyonu ve antimuskariniklerle, gap junction inhibitörü etkilerinin araştırılması

Abstract

Aşırı aktif mesane yaşla insidansı artan sıkışma ve/veya sıkışma tipi idrar kaçırma ile birlikte olan bir sendromdur. Tedavisinde ana grup olarak antimuskarinik ilaçlar kullanılmaktadır. Ancak yan etkiler nedeniyle tedaviye devam etme oranı düşüktür. Bu nedenle tedavi etkinliğini arttırmak için farklı modaliteler araştırılmaktadır. Bunun için AAM patogenezinin daha iyi anlaşılması gerekmektedir. Normal mesane düz kas hücrelerinin etkileşimi azdır. Ancak patolojik durumlarda bağlantı noktalarının arttığı gösterilmiştir ve bu bölgelerin inhibitörü ile mesane düz kas kasılmasının azaltılabildiği gösterilmiştir. Parsiyel mesane çıkım obstruksiyonu ile oluşturulan detrusör aşırı aktivitesi modellerinde, mesane düz kas hücrelerinde konneksin 43 protein ekspresyonunun ve hücreler arası gap- junction bağlantılarının arttığı gösterilmiş. Bu modellerde antimuskarinik ilaçların ve gap junction blokörünün düz kas kasılmasını inhibe ettiği bulunmuştur. Ancak, mesane düz kas hücreleri arası gap junction miktarındaki değişimler üzerine östrojenin etkilerinin araştırıldığı çalışmalara rastlayamadık. Buradan yola çıkarak parsiyel mesane çıkım obstruksiyonu ve hipoöstrojenik modeller oluşturup, östrojen eksikliğinin mesane düz kas hücreleri arası bağlantı noktalarına ve kasılma özellikleri üzerine olan etkilerini araştırmayı amaçladık. Çalışmada; parsiyel MÇT, ooferektomi, parsiyel MÇT ve ooferektomi ile kontrol grubu olmak üzere 4 grup oluşturularak cerrahi sonrası 4. hafta ratlar sakrifiye edildi. Mesaneleri alınarak kas stripleri hazırlandı ve oksibutinin ile gap junction blokörü olan 18 ? GA'nın etkileri incelendi. Ayrıca düz kas hücrelerinde konneksin 43 salınımını ölçmek için mesanelerden doku örneği alınarak Western Blot yöntemiyle incelendi. 18 ? GA'nın obstruksiyon yapılan gruplarda daha etkili şekilde gevşeme yanıtı oluşturduğu saptandı. Konneksin 43 salınımında ise obstruksiyon grubunda arttığı saptandı. Ooferektomi yapılan ratlarda konneksin 43 salınımda anlamlı değişiklikler saptanmadı. Sonuç olarak gap junction miktarının obstruksiyon yapılan grupta artmış ve buna paralel olarak gap junction blokörünün bu grupta daha etkili olduğu, ancak ooferektominin mesanede gup junction salınımı üzerine etkisi olmadığı belirlendi.

Overactive bladder is a sendrom with urge, urge incontinence and it's incidence increases with aging. Antimuscarinic drugs are used as the basic treatment but compliance to the medical therapy is low because of its side effects. Therefore, different treatment modalities are being investigated to increase the efficiency of medical therapy. Thus, the pathogenesis of OAB should be understood better. Normal bladder cells are not highly interacted with each other. It was shown that the number of gap junctions increase in pathologic conditions. Contraction of bladder smooth muscles can be reduced using the inhibitors of these junctions. In the models of OAB that is created by bladder neck obstruction, it was detected that the expression of connexin-43 protein and intercelluler gap junctions increases. Another finding was that antimuscarinic drugs and gap junctions blockers could reduce the contractility of smooth muscles. But we could not find any study that investigates the effects of estrogen on the changes of the amount of gap junctions. Therefore, we investigated the effects of estrogen deficiency on the gap junctions and the contractility of detrustor muscle by creating partial bladder outlet obstruction and hypoestrogenic models. In our study we created four groups as partial BOO, oophorectomy, oophorectomy + BOO and control group. We sacrified all the rats at postoperative fourth week. We prepared muscle strips of the detrusor and investigated the effects of oxybutynin and 18 alpha GA which is a gap junction blocker. Western Blot method was used to measure the level of connexin-43 in the smooth muscle cells. We detected that relaxation effect of 18 alpha GA is more effective in the obstruction group. Connexin-43 expression was increased in the obstruction group, as well. In the oophorectomy group there was not any significant change in the expression of connexin-43. As a result we detected that obstruction increases the amount of gap junctions so gap junction blockers are more effective in the obstruction group but oophorectomy has no effect in the expreesion of connexin-43.