Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda üriner Tip IV Kollajen ve Matriks Metalloproteinaz-9 düzeyleri ve diyabetik nefropati açısından yararlılığı

Abstract

Diyabetik nefropati Tip 1 ve Tip 2 diyabetli hastalarda en sık görülen mikrovasküler komplikasyondur ve gelişmiş ülkelerde son dönem böbrek yetmezliğinin en sık görülen nedenidir. Nefropatinin erken dönemde saptanması, yaşam kalitesi, mortalite ve tıbbi harcamalar açısından önemlidir. Diyabetik komplikasyonlar çeşitli tetkiklerle izlenir. İdrarda albümin atılımı böbrek işlevi için önemli göstergedir. Ancak diyabetik nefropati mikroalbüminüri saptandığında gelişmiş olmaktadır. HbA1c komplikasyonları öngördürücüdür. Glomerüler bazal membranın önemli bileşeni Tip IV kollajen ve proteazı MMP-9'un idrarla atılımının izlenmesinin yararlı bir gösterge olabileceği düşünülmüştür. Bu alanda az sayıda çalışma bulunmaktadır. Çalışmamızda, Tip 2 diyabetiklerde diyabetik nefropati gelişmesi açısından, üriner Tip IV kollajen ve MMP-9 düzeylerinin erken belirteç olma durumlarının değerlendirilmesi amaçlandı. Hasta grubu Tip 2 diyabetli 39-74 yaş arasında 66 (Erkek - n: 26; yaş: 59 ± 7,9), (Kadın - n:40; yaş: 56,3 ± 9,8) ; kontrol grubu sağlıklı 20 bireyden (9 erkek, 11 kadın) (n:20; yaş: 48,7 ± 11,0) oluşturuldu. Hasta grubu albümin atılım düzeylerine (mg albümin/gr kreatinin) göre 3 alt grupta (normoalbüminüri: <30; mikroalbüminüri: 30-300 ve makroalbüminüri: >300) toplandı. Hasta grubu, HbA1c düzeylerine göre iyi kontrollü (HbA1c < %7 ) ve kötü kontrollü (HbA1c ³ %7) olarak 2 alt gruba ayrıldı. İdrar Tip IV kollajen düzeyleri makroalbuminürik grupta mikroalbuminürik (p=0,002), normoalbüminürik (p=0,000) ve sağlıklı yetişkinlerden (p=0,000); mikroalbuminürik grupta, normoalbüminürik (p=0,016) ve sağlıklı yetişkinlerden (p=0,000); normoalbüminürik grupta sağlıklı yetişkinlerden (p=0,002). anlamlı derecede yüksekti. İdrar MMP-9 düzeyleri, makroalbuminürik grupta mikroalbuminürik (p=0,002), normoalbüminürik (p=0,000) ve sağlıklı yetişkinlerden (p=0,000); mikroalbuminürik grupta normoalbüminürik (p=0,012) ve sağlıklı yetişkinlerden (0,002) anlamlı derecede yüksekti. Ancak normoalbuminürik gruptaki MMP-9 atılımı sağlıklı yetişkin grubundan anlamlı farklılık göstermedi (p=0,195). İdrar Tip IV Kollajen düzeyleri, HbA1c düzeylerine göre iyi kontrollü grupta, sağlıklı yetişkinlerden (p=0,001), kötü kontrollü grupta ise iyi kontrollü grup (p=0,018) ve sağlıklı yetişkinlerden (p=0,000) anlamlı şekilde yüksek bulundu. İdrar MMP-9 düzeyleri, HbA1c düzeylerine göre iyi kontrollü (p=0,001), ve kötü kontrollü (p=0,006) grupta, sağlıklı yetişkinlerden anlamlı derecede yüksekti; ancak kötü kontrollü grup ile iyi kontrollü grup arasında fark bulunmadı (p=0,811). Sonuç olarak çalışmamızda idrar Tip IV Kollajen düzeyi Tip 2 diyabetik hastalarda diyabetik nefropatinin erken tanısında yararlıdır, idrar MMP-9 düzeyi ölçümü mikroalbüminüriye göre karşılaştırılabilir düzeydedir ve HbA1c diyabetik nefropatinin gelişmesinin izlenmesinde yararlı bir göstergedir.

Diabetic nephrophathy is the most frequent microvascular complication in Type 1 and Type 2 diabetic patients which is the most frequent reason of end stage renal failure in the developed countries Early detection of diabetic nephropathy is important for quality of life, mortality and medical expenses. In screening diabetic complications, several tests are performed. Urine albumin excretion is important for monitoring renal function. But, diabetic nephropathy has already been developed when microalbuminuria is detected,. HbA1c measurement is useful for predicting complications. It is thought that screening the urinary Type 4 Collagen which is an important component of glomerular basal membran and its protease MMP-9 might be useful. There are few studies in this context. Our aim is to evaluate clinical usage of urinary Type 4 Collagen and MMP-9 levels, for early detection of diabetic nephropathy The study groups were composed of 66 diabetic patients between ages 39 ? 74 (male - n: 26; age: 59 ± 7,9; female - n:40; age: 56,3 ±9,8) as the patient group, and 20 healthy individuals ((9 males, 11 females) (n:20; age: 48,7 ± 11,0) who have no clinical signs and symptoms as the control group According to their urinary albumin levels (mg albumin/ g creatinine), patient group were seperated into three subgoups: normoalbuminuric (<30), microalbuminuric (30-300), and macroalbuminuric (>300 According to the HbA1c levels, patient group seperated into two subgroups as well-controlled (HbA1c < %7 ) and poorly controlled (HbA1c ³ %7 Urinary Type 4 collagen levels were detected significiantly higher; in macroalbuminuric group than microalbuminuric (p=0,002), normoalbuminuric (p=0,000) and control groups (p=0,000); in microalbuminuric group than normoalbuminuric (p=0,016) and control groups (p=0,000); in normoalbuminuric group than healthy adults (p=0,002 Urinary MMP-9 levels were detected significiantly higher in macroalbuminuric group than microalbuminuric (p=0,002), normoalbuminuric (p=0,000) and control groups (p=0,000); in microalbuminuric group than normoalbuminuric (p=0,012), and control groups (p=0,002). No significiant difference was detected between urinary MMP-9 levels of normoalbuminuric group and healthy adults group (p=0,195 Between the HbA1c groups, urinary Type 4 collagen levels were detected significiantly higher in well-controlled group than healthy adults (p=0,001), and in poorly controlled group than both well-controlled group (p=0,018) and healthy adults (p=0,000 Between the HbA1c groups, urinary MMP-9 levels were detected significiantly higher in both well-controlled group (p=0,001) and poorly controlled group (p=0,006) than healthy adults according. There was no significiant difference between poorly controlled group and well-controlled group (p=0,811). As a result, we can conclude that determination of urinary Type 4 collagen level may be a useful marker for early detection of diabetic nephropathy in Type 2 diabetic patients, and measurement of urinary MMP-9 level is comparable with the urinary albumin measurement results. The other conclusion is that HbA1c is a good surragate marker for monitoring diabetes mellitus complications.