Alerjik rinit tedavisinin astım septomları üzerine etkisi

Abstract

Astım ve Alerjik Rinit (AR), üst ve alt solunum yollarının tutulduğu, sıklıkla birlikte görülen hastalıklardır. Astımlı hastaların %60-78'inde AR, AR'li olguların %20-38'inde astım bulunduğu ve rinitin sıklıkla astım semptomlarından önce geliştiği bildirilmiştir. Biz bu çalışmada AR tedavisinin astım semptomları üzerine etkisini saptamaya çalıştık. Bu çalışmada kulak burun boğaz bölümü alerji polikliniğine ve göğüs hastalıkları astım polikliniğine başvurmuş ve AR ve astım tanıları konmuş hastalar çalışmaya alındı. Mevsimsel alerjik rinitli hastalarda AR tedavisi ile astım semptomlarındaki değişim semptom skorları ve solunum fonksiyon testindeki değişim ile değerlendirildi. Solunum fonksiyon testi ve semptom skoru iki haftada bir dört defa uygulandı. AR tedavisinde hastaların şikayetleri göz önüne alınarak öncelikle nazal steroid veya antihistaminik tedavisi verildi. Semptomların kontrol altına alınamadığı durumlarda nazal steroid-antihistaminik kombinasyonu kullanıldı. Tanı tarihleri gözönüne alınarak hangi hastalığın daha önce geliştiği belirlendi. Çalışmaya 18-60 yaş arası mevsimsel alerjik rinit ve astım tanıları olan 30 gönüllü hasta alındı. Çalışma Denizli ili için polen mevsimi olan Mart-Eylül ayları arasında yapıldı. Çalışmaya alınan hastaların 28'i (%93.3) kadın, 2'si (%6.7) erkekti. Hastaların yaş ortalaması 40.53 ± 9.80 olarak hesaplandı. Hastaların ortalama rinit süresi 11.63 ± 8.00, ortalama astım süresi ise 5.23 ± 5.60 yıl olarak hesaplandı. Hastaların 21'inde (%70) AR'in astımdan önce geliştiği, 6'sında (%20) her iki hastalığın eş zamanlı olarak ortaya çıktığı, 3'ünde (%10) ise astımın AR'ten önce geliştiği gözlendi. Hastaların ortalama toplam AR semptom skorlarında ve ortalama toplam astım semptom skorunda tedavi öncesine göre tedavi süresince anlamlı bir iyileşme gözlendi. Hastalarda AR ve astım semptomları tek tek ele alındığında da bütün semptomlarda istatistiksel olarak anlamlı bir iyileşme gözlendi. Spirometri ile takip ettiğimiz FEV1 değerlerinde ise tedavi öncesine göre tedavi süresince istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gözlenmedi. Ancak polen sezonunda yapılan çalışma süresince FEV1 değerlerinde bir azalma da gözlenmedi. Sonuç olarak; AR ve eşlik eden astım hastalarında AR'in uygun tedavisi astım semptomlarında da iyileşme sağlamaktadır. AR hastalarında astım, astım hastalarında da AR mutlaka sorgulanmalıdır. AR ve eşlik eden astım hastalarında AR tedavisi astım tedavisine katkı sağlayacak ve astım hastalığının tedavisini kolaylaştıracaktır. Plasebo kontrollü ve uzun dönem çalışmalarla daha objektif verilere ulaşılabilir. Ancak plasebo kontrollü çalışma hastalığı tedavisiz bırakacağından etik açıdan uygun olmayabilir.

Asthma and Allergic Rhinitis(AR), which are generally observed together, are the disesases at which the upper and lower respiration ways are affected. It has been notified that and AR events were observed in 60-78% of the patients suffering from asthma and asthma was observed in 20-38% of the AR patients rhinitis usually progresses earlier than asthma. In this study, we tried to detect the effects of AR treatment on asthma symptoms. In this study, the patients subject to the study are the ones who applied to the ear nose throat allergy polyclinic and chest diseases asthma polyclinic so that they are diagnosed as AR and asthma patients. The changes of asthma symptoms according to treatment of AR seasonal allergic rhinitis patients were evaluated via symptom scores and respiration function test. Respiration function test and symptom score were applied four times in fortnightly. In AR treatment, nasal steroid or antihistaminic treatment were given primarily regarding the complaints of the patients. Nasal steroid ? antihistaminic combination was used when the symptoms were out of the control. It has been determined that which disease would progress earlier by taking into account the diagnostic dates. The volunteers contributing to the study were seasonal allergic rhinitis patients and the patients diagnosted as asthma with ages varying between 18-60 whose all over count was 30. The work has been done between March-September months which are the polen season intervals for Denizli. The patients were taken to the study 28 of them were women (93.3%) and 2 of them were men (6.7%). The average of their ages was calculated as 40.53 ± 9.80. The average rhinitis time of the patients was computed as 11.63 ± 8.00 and 5.23 ± 5.60 years for asthma. In 21 of the patients AR has progressed before asthma (70%), in 6 of them both of the disesases have coexisted at the same time (20%) and in 3 of the patients, asthma has progressed before AR (10%). The average total AR symptom score and the average total asthma symptom score have improved in the patients during the treatment process compared to the pre-treatment state. Also it has been observed that there exists a considerable improvement in all symptoms statistically when the AR and the asthma sypmtoms were taken individually. On the other hand, it has been noticed that a considerable difference in FEVI values followed by spirometry did not occur statistically during the treatment process compared to the pre-treatment state. However, a decline in FEVI values also was not observed during the study made in polen season. As a result, an appropriate treatment of AR complaint would make an improvement also in asthma symptoms in the AR coexisted with asthma patients. Asthma has to be definitely investigated in AR patients and vice versa. AR treatment will contribute to the asthma treatment and would make easier the treatment of asthma in AR coexisted with asthma patients. It can be reached to more objective results with placebo controlled and long term studies. However, a placebo controlled study will not be ethical because it would leave the disease without treatment.