Karpal tünel sendromunda splint ve splinte eklenen kesikli ultrason veya sürekli ultrason tedavilerinin etkinliğinin ultrasonografik görüntüleme ile değerlendirilmesi

Abstract

Karpal Tünel Sendromu (KTS) en sık görülen periferik tuzak nöropatisidir. Fonksiyonel kayıpların yanı sıra, ciddi işgücü kaybına da yol açmaktadır. Çalışmamızda KTS?li hastaların tedavisinde splint+sürekli ultrason (US), splint+kesikli US ve yalnızca splintleme uygulamasının klinik, elektrofizyolojik ve ultrasonografik (USG) parametreler üzerindeki etkileri arasında fark olup olmadığını araştırmayı amaçladık. Çalışmayı prospektif, randomize, kontrollü ve çift kör olarak tasarladık. Çalışmaya, gönüllü 18-65 yaş arası 54 hasta (92 el) alındı. Hastalar randomize olarak sürekli US (Grup 1) (31 el), kesikli US (Grup 2) (31 el) ve plasebo (sham) US (Grup 3) (30 el) grupları olmak üzere üç gruba ayrıldı. Tüm hastalara iki hafta boyunca geceleri takmaları için nötral pozisyonda el bileği splinti verildi. Grup 1?e splinte ilave olarak 1MHz, 1Watt/cm², 10 dakika/gün, toplam 10 seans sürekli US, Grup 2?ye splinte ilave olarak 1:4 kesikli, 1MHz, 1Watt/cm², 10 dakika/gün, toplam 10 seans kesikli US, Grup 3?e splinte ilave olarak 0MHz, 0Watt/cm², 10 dakika/gün toplam 10 seans sham US tedavisi verildi. Ağrı için vizüel analog skala (VASa), parestezi için VAS (VASp), semptom şiddeti için Boston semptom şiddeti skalası (BS?S), fonksiyonel değerlendirme için Boston fonksiyonel değerlendirme skalası (BFDS), duyu değerlendirmesi için Semmes Weinstein monoflaman tesi (SWM), kas gücü değerlendirmesi için kaba kavrama (KK), lateral tutma (LT), üçlü tutma (ÜT), ikili tutma (?T) gücü ölçüldü. Elektrofizyolojik olarak median sinir motor distal latans (mMDL) ve median sinir duysal distal latans (mDDL), ultrasonografik olarak psiform kemik düzeyinde median sinir kesit alanı (MSKA-P) değerlendirmeleri tedaviden önce (TÖ), tedavi bitiminde (TS) ve tedavi bitiminden dört hafta sonra (KO) tedavi türüne kör olan hekimler tarafından yapıldı. Klinik, elektrofizyolojik ve USG değişkenleri TÖ,TS ve KO?da üç grupta da benzerdi (p>0,05). Grup 1 ve Grup 2?de tüm klinik parametrelerde TÖ?ye göre TS ve KO değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı düzelme mevcuttu (p<0,0167). Grup 3?de SWM?de TÖ?ye göre TS ve KO değerleri arasında anlamlı farklılık yoktu (p>0,0167). Bu grubun KK ölçümlerinde ise TS değeri, TÖ?ye göre anlamlı biçimde düzelmişken (p<0,0167), KO ile TÖ değerleri arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,0167). Grup 3?de bunlar dışındaki diğer tüm klinik parametrelerde istatistiksel olarak anlamlı düzelme mevcuttu (p<0,0167). Elektrofizyolojik parametrelerde ise Grup 1?de mMDL?de TÖ?ye göre TS ve KO?da anlamlı düzelme mevcuttu (p<0,0167). Grup 2 ve 3?de ise mMDL?de TÖ?ye göre KO?da anlamlı düzelme mevcuttu (p<0,0167). mDDL?de ise Grup 1 ve 3?de TÖ?ye göre TS ve KO değerlerinde anlamlı düzelme mevcuttu (p<0,0167). Grup 2?de ise TÖ?ye göre KO ve TS?ye göre KO değerlerinde anlamlı düzelme mevcuttu (p<0,0167). Üç grupta da MSKA-P ölçümlerinde TÖ?ye göre TS ve KO değerlerinde anlamlı düzelme mevcuttu (p<0,0167). KTS?li hastalarda sadece splintleme ve splinte ilave edilen sürekli US veya kesikli US tedavilerinin etkileri karşılaştırıldığında her üç tedavinin de kısa dönem klinik sonuçlarda ultrasonografik veya elektrofizyolojik bulgularda olumlu etkiler sağladığını saptadık.

Carpal Tunnel Syndrome (CTS) is the commonest peripheral entrapment neuropathy. It leads to serious loss of labour besides functional detriments. In this study we aimed to investigate if there is a difference between the effects of splint+continuous ultrasound (US), splint+pulsed ultrasound and only splinting therapy on clinical, electrophysiological and ultrasonographic (USG) parameters for the treatment of patients with CTS. We designed it as a prospective, randomised, controlled and double-blinded study. 54 voluntary patients (92 hands), ages among 18 to 65 years, were enrolled into the study. Patients were randomised into three groups as continuous US (Group 1) (31 hands), pulsed US (Group 2) (31 hands) and plasebo US (Group 3) (30 hands). Neutrally positioned hand splints were delivered to all patients to be worn at night during two weeks. In addition to splints, Group 1 received continuous US as 1MHz, 1Watt/cm² ,10 minutes/day, for a total of 10 sessions, Group 2 received pulsed US in ratio of 1:4, 1MHz, 1Watt/cm² ,10 minutes/day for a total of 10 sessions, Group 3 received sham US as 0 MHz, 0 Watt/cm² ,10 minutes/day for a total of 10 sessions. For pain visual analogue scale (VASa), for paresthesia visual analogue scale (VASp), for symptom severity Boston Symptom Severity Scale (BSSS), for functional assessment Boston Functional Evaluation Scale (BFES), for sensory evaluation Semmes Weinstein Monoflaman Test (SWM), for muscle strength gross grasp (GG), lateral grip (LG), three-finger grasp, two-finger grasp were measured. Electrophysiological median nerve distal motor latency (mMDL) and median nerve distal sensory latency (mSDL), ultrasonographic median nerve cross sectional area(MNCSA) on the level of psiform bone were evaluated before treatment (BT), after treatment (AT) and four weeks after treatment (FAT) by physicians who are blinded to the type of treatment. Clinical, electrophysiological and USG variables were similar for all groups BT, AT and FAT (p>0.05). In groups 1 and 2 all clinic parameters showed statistically significant improvements at AT and FAT when compared with BT (p<0.0167). In group 3, there was no significant difference in SWM parameters between AT and FAT compared to BT (p>0.0167). In this group?s gross grasp measurement AT was significantly improved compared to BT (p<0.0167), whereas no significant difference detected between FAT and BT measure (p>0.0167). In group 3 rest of all clinic parameters improved statistically significantly (p<0.0167). In electrophysiological measures, mMDL AT and FAT showed significant improvement when compared to BT in Group 1 and mMDL not AT but FAT was significantly different than BT in Group 2 and 3 (p<0.0167). AT and FAT mDDL measures significantly improved when compared to BT in groups 1 and 3 (p<0.0167). In group 2, FAT mDDL measure was better both than AT and BT (p<0.0167). In all groups MNCSA measurements showed significant improvement at AT and FAT when compared to BT (p<0.0167). Comparison of the effects of only splinting and continuous US or pulsed US in addition to splinting in CTS patients led us to determine that all three treatments provide positive effects on short term clinic results, ultrasonografic and electrophysiologic findings