Astım atağında sitokin düzeyi ve oksidan yükün atak prognozuna etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı astım atak sırasındaki sitokin düzeyleri ile hastanede kalış süresi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesidir. Ayrıca PEF, bazı fonksiyonel parametreler ile GINA skor ve hastanede kalış süresi arasındaki ilişki de değerlendirilmiştir. İkincil olarak tüm gruplarda inflamatuar parametreler değerlendirilmiştir. Çalışmaya 30 astım ataklı, 41 stabil astımlı ve 42 sağlıklı kontrol olgu alındı. Grupların sosyodemografik verileri, hastalık anamnezleri alındı. Astım ataklı olguların GINA skorları saptandı. Tüm olgularda hemogram, CRP, ESH, eritrositlerde indirgenmiş GSH, plazmada MDA ve ELISA yöntemi ile serum sitokin (IL-1ß, IL-4, IL-5, IL-6, IL-8, IL-10, IL-13, TNF-?) düzeyleri çalışıldı. Gruplar arasında beyaz küre, nötrofil sayısı ortalamaları karşılaştırıldığında anlamlı fark saptandı (p<0,001, p=0,004). Atak sırasında ölçülen beyaz küre ve nötrofil sayısı ortalamasının, atak sonrasında azaldığı saptandı (p=0,045, p>0,05). Gruplar arasında ve atak sırasındaki ve sonrasındaki lenfosit sayısı ortalamaları karşılaştırıldığında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Gruplar arasında eozinofil sayısı ortalamaları karşılaştırıldığında anlamlı fark saptandı (p=0,03). Atak sırasındaki eozinofil sayısı ortalamasının, atak sonrasında anlamlı olarak azaldığı saptandı (p=0,043). Gruplar arasında ESH ve CRP ortalamaları karşılaştırıldığında anlamlı fark saptandı (p=0,001, p=0,005). Atak sırasındaki ESH ve CRP ortalamasının atak sonrasında azaldığı saptandı (p=0,610, p=0,306). Gruplar arasında ortalama MDA ve GSH düzeyleri karşılaştırıldığında anlamlı fark saptanmadı (p=0,107, p=0,386). Atak sırasındaki ortalama MDA düzeyi atak sonrasında azalırken, GSH ortalaması atak sonrasında artmış saptandı (p>0,05). Gruplar arasında ortalama IL-4, IL-6, IL-10, TNF-? düzeyleri açısından anlamlı fark saptanırken (p<0,001), ortalama IL-1ß, IL-5, IL-8, IL-13 düzeyleri açısından anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Nötrofil sayısı ile hastanede kalış süresi arasında orta düzeyde anlamlı ilişki saptanırken, ESH, CRP, plazma MDA ve eritrosit redükte GSH ve sitokin düzeyleri ile hastanede kalış süresi arasında anlamlı ilişki saptanmadı (r=0,42, p=0,021, p>0,05, p>0,05, p>0,05). Solunum enfeksiyonu varlığı, GINA skor, semptom skor ve BDI ile hastanede kalış süresi arasında anlamlı ilişki saptandı (p=0,024, r=0,58, p=0,001, r=0,569, p=0,001, r=0,563, p=0,001). Çalışma sonuçlarımıza göre, astım atak sırasındaki inflamasyon markerları (beyazküre, nötrofil, eozinofil, CRP, ESH), oksidan yük göstergesi (MDA) ve sitokinler( IL-1ß, IL-4, IL-5, IL-10) atak tedavisi sonrasında azalmıştır. Bu sonuçlar astım atağında oksidan yükün ve sitokinlerin arttığını teyit etmektedir.

The aim of the study is to investigate the relationship between the level of cytokines and length of hospital stay because of asthma attack. It is also investigated the relationship between PEF, some functional parametres and GINA score, length of hospital stay. Secondly inflammatory parameters were compared in groups. 30 asthma attacked, 41 stable asthma patients, 42 healthy volunteers took participate. Socio-demographical and datas about illness were fullfilled. GINA score was calculated in attack group. In all cases hemogram, CRP, ESH, erythrocyte reduced GSH, plasma MDA and serum cytokines (IL-1ß, IL-4, IL-5, IL-6, IL-8, IL-10, IL-13, TNF-?) by ELISA method were detected. In comparison of groups, white blood cell, neutrophil counts were found significantly different (p<0,001, p=0,004). White blood cell, neutrophil counts were decreased after asthma attack (p=0,045, p>0,05). In comparison of groups and after attack, lymphocyte counts did not differ significantly (p>0,05). In comparison of groups, eosinophil counts were found significantly different (p=0,03). Eosinophil counts were decreased significantly after asthma attack (p=0,043). In comparison of groups ESH, CRP levels were found significantly different (p=0,001, p=0,005). ESH, CRP levels were decreased after asthma attack (p=0,610, p=0,306). In comparison of groups, MDA, GSH levels were not found significantly different (p>0,05). MDA levels were decreased and GSH levels were increased after asthma attack (p>0,05). In comparison of groups, IL-4, IL-6, IL-10, TNF-? levels were found significantly different (p<0,001), IL-1ß, IL-5, IL-8, IL-13 levels were not found significantly different (p>0,05). The relationship between neutrophil count and length of hospital stay was moderate significant, however there was no relationship between ESH, CRP, plasma MDA, GSH, cytokine levels with length of hospital stay (r=0,42, p=0,021, p>0,05). The relationship was significant between length of hospital stay and respiratory infections, symptom and GINA score, BDI (p=0,024, r=0,569, p=0,001, r=0,58, p=0,001, r=0,563, p=0,001). According to our results, inflammatory markers in asthma attacks (white blood cell, neutrophil, eosinophil, CRP, ESH, MDA, IL-1ß, IL-4, IL-5, IL-10) were decreased after treatment. This result confirms that oxidants and cytokines are increasing in asthma attack.