Soren Kierkegaard’da varoluşsal düşünme ve hakikatin öznelliği

Abstract

İnsanın, yaşama dünyası üzerindeki temel probleminin kendi varoluşu olduğu fikrinden yola çıkan Varoluşçuluğun, ilk düşünürü olarak kabul edebileceğimiz Kierkegaard, 19.yy’da modernizmin ve Aydınlanma Dönemi’nin etkileri henüz devam ederken, aynı problemden hareketle “hakikatin öznellikte” olduğunu iddia eder. Geleneksel anlayış, hakikatin nesnel olduğu yargısında uzlaşır. Kierkegaard ise bu anlamda bir nesnel bakış açısını reddeder çünkü bu anlayışta özne unutulmuş, toplum içinde kaybolmuştur. Kierkegaard’ın felsefesi, onun melankolik ruh halinden ve yaşamından izler içeren bir felsefedir. Kendisi, öznel hakikati keşfetme yolculuğunda olduğu gibi, felsefesi de hayatın bizzat içinde yer alan özne etrafında şekillenir. Nihai amaç, ben’e ulaşmaktır ve bu da ancak din ile mümkündür. Bu çalışmada Kierkegaard’ın varoluşsal düşünmesi, öznel hakikati keşfetme yolları ve temel kavramlarının tartışılması amaçlanmıştır.

Existentialim, stems from the idea that man’s main problem in life is his own existence. Kierkegaard, whom we can accept as the first philosopher of existentialism, claims reality is in subjectivness while the effects of Modernism and Enlightenment period was still carring on in the 19th century. Traditional understanding, compromises by the idea of the objectiveness of reality. İn this sense Kierkegaard’s refuses the objective perspective becose in this sense because in this ideology, subject has been completely forgotten and disappeared in the society. Kierkegaard's philosopy is a philosopy that includes vestiges from his melancolic mood and life. Himself, as being in journey of discovery of subjective truth, his philosopy shapes around the subject in life. The ultimate purpose is to achieve individuality and this is only possible with religion. The aim of the study is to discus Kierkegaard's existential thinking, ways of discovering subjective truth and, his basic concepts.