İnmeli bireylerde tüm vücut vibrasyonu uygulamasının fonksiyonel kapasite ve solunum fonksiyonları üzerine etkisi: Randomize kontrollü bir çalışma

Abstract

Bu çalışmanın amacı inmeli bireylerde tüm vücut vibrasyonu ugulamasının fonksiyonel kapasite ve solunum fonksiyonları üzerine etkili olup olmadığının araştırılmasıdır.Çalışmaya dahil edilen en az 3 aylık inme öyküsü bulunan hastalar kontrol (n = 13; yaş ortalaması = 49.67 ± 7.88 yıl) ve çalışma grubu (n = 15; yaş ortalaması = 52.46 ± 9.85 yıl) olmak üzere randomize iki gruba ayrıldı. Kontrol grubu sadece Bobath yaklaşımı ile çalışma grubu ise Bobath yaklaşımına ek olarak tüm vücut vibrasyonu ile 4 hafta boyunca tedavi edildi. Olguların fonksiyonel kapasite değerlendirmesi ve solunum fonksiyonlarının ölçümü sırasıyla 6 dk yürüme testi ve spirometre ile yapıldı. Torakal ekspansiyon yeteneği göğüs çevre ölçümleri ile değerlendirildi. Nefes darlığı algısı değerlendirilmesi için ise Medikal Araştırma Kurulu Ölçeği kullanıldı. Değerlendirmeler, çalışmanın başlangıcında ve egzersiz programını tamamladıktan sonra 3 gün içinde gerçekleştirildi. Her iki grupta da yürüme mesafesi, maksimum oksijen tüketimi hacmi (VO2maks), inspiratuar kapasite, vital kapasite ve göğüs çevre ölçümü puanlarında olumlu yönde anlamlı değişimler elde edildi (p?0.05). Tedavi grubunda gözlenen yürüme mesafesi ve VO2maks düzeyindeki artışın kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek olduğu belirlendi (p?0.05). İnspiratuar kapasite hariç solunum fonksiyonu akış ve hacim parametrelerinde ve de göğüs çevre ölçüm sonuçlarında hem efora bağlı hem de efora bağlı olmayan gelişim üzerinde her iki egzersiz yaklaşımının da benzer etki gösterdiği bulundu (p>0.05). Çalışma sonuçlarımız, uygulanan iki farklı egzersiz yönteminin de inmeli hastalarda gözlenen fonksiyonel kapasite azalması ve solunum fonksiyon bozukluklarının tedavisinde etkili olduğunu, bununla birlikte Bobath yaklaşımıyla beraber uygulanan tüm vücut vibrasyonunun daha etkili sonuçların elde edilmesini sağladığını göstermiştir.

The aim of this study was to investigate whether the whole body vibration application is effective or not on functional capacity and pulmonary functions in subjects with stroke. Patients, with a history of stroke at least 3 months included in the study, divided into two groups as control (n = 13; mean age = 49.67 ± 7.88 years) and study group (n = 15; mean age = 52.46 ± 9.85 years). The control group treated with the only Bobath approach and the study group treated with whole body vibration in addition to the Bobath approach for 4 weeks. Functional capacity assessment and pulmonary function measurement of the patients performed with a 6-min walking test and a spirometer, respectively. Thoracic expansion ability evaluated by chest circumference measurements. Medical Research Council Scale used to evaluate the perception of dyspnea. Evaluations performed at the beginning of the study and within three days after completion the exercise program. In both groups, there were positive meaningful changes in walking distance, maximum oxygen consumption volume (VO2max), inspiratory capacity, vital capacity and chest circumference measurement scores (p?0.05). The increase in walking distance and VO2max levels in the treatment group were significantly higher than the control group (p?0.05). Both exercise approaches had a similar effect on both effort-related and non-effort-related developments in respiratory function’s flow and volume parameters, and chest circumference measurement results, except inspiratory capacity (p> 0.05).Our results showed that both of the two different exercise methods were effective for the treatment of the reduction in functional capacity and respiratory dysfunction observed in stroke patients, however, the whole body vibration applied in addition to the Bobath approach lead to gain more effective results.