2006-2009 yıllarında uyku laboratuvarımızda incelenen hastaların retrospektif olarak değerlendirilmesi

Abstract

Uyku sırasında solunum paterninin patolojik düzeydeki değişikliklerine bağlı gelişen ve bu hastalarda morbidite ve mortalitenin artmasına yol açan klinik tablolara uykuda solunum bozuklukları denmektedir. Uyku sırasındaki solunum bozukluklarının saptanması için altın standart tanı yöntemi Polisomnografi (PSG)'dir. Bu çalışmada Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Uyku Laboratuarında 2006 - 2009 yılları arasında PSG'si yapılan hastaların incelenmesini amaçladık. Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif çalışmada, Ocak 2006 ? Aralık 2009 tarihleri arasında uyku laboratuvarında değerlendirilen ve PSG'si yapılan olguların dosyaları incelenerek; demografik ve klinik özellikler ile konulan tanılar ve önerilen tedaviler değerlendirildi. Bulgular: Polisomnografisi yapılan 1400 hastanın %71,3'ü erkek, %28,7'si kadın, yaş ortalaması 49,4±11,2 yıl, BKİ ortalaması 31,4±5,81 kg/m2, ESS ortalaması 8,96±6,19 idi. En sık eşlik eden ilk 3 hastalık HT (%34,7), DM (%19,6) ve kalp hastalığı (kalp yetmezliği, kalp kapak hastalığı, koroner arter hastalığı, aritmiler) (%12,4) idi. En sık görülen semptomlar; horlama (%97,1), sabah ağız kuruluğu ile uyanma (%77), sabahları yorgun uyanma (%69) idi. Tanılara göre dağılımlar incelendiğinde; hastaların %44,6'sı OUAS, %43,1'i basit horlama, %9,6'sı SUAS, %1,5'u OHS, %1,2'si KUAS idi. Tedavi prosedürleri incelendiğinde; %20'sine üst solunum yollarına düzeltici cerrahi girişimler uygulandığı ve %14,7'sine ise cihaz verildiği görüldü. Sonuç: Uykuda solunum bozukluğuna ilişkin elde ettiğimiz sonuçlar literatür ile benzer bulunmuştur. Uyku polikliniklerine refere edilen olguların ayırıcı tanılarının doğru yapılması, kesin teşhislerinin zamanında konulması ve uygun tedavi modalitesinin belirlenmesi için iyi anamnez, fizik muayene ile birlikte PSG'nin doğru yorumlanması ve tüm verilerin uygun bir şekilde arşivlenmesini önermekteyiz.

The clinic pictures, occuring depending on pathologic changes of respiratory pattern and causing increase in the morbidity and mortality are called as sleep related breathing disorders. In order to determine respiration disorders occuring during the sleep, gold standard diagnostic method is Polisomnografi (PSG). In this study, we aimed to investigate the patients whose PSGs were performed in Pamukkale University Faculty of Medicine Sleep Laboratory between the years 2006-2009. Material and Method: In this retrospective study, files of the patients who were investigated in our sleep laboratory, and whose PSGs were performed between January 2006 and December 2009, were investigated and their diagnosis, which were put through demographic and clinic characteristics, and their suggested treatments were evaluated. Results: 71.3% of the 1400 patients ,whose PSGs were done, were male and 28.7% were female and their average age was 49.4±11.2 years; their average BKİ was 31.4±5.81 kg/m2 and their average ESS was 8.96±6.19. The most common accompanying diseases were Hypertension (34,7%), Diabetes Mellitus (19,6%), Heart disease (heart failure, coroner artery disease, heart valve disease, arrhytmias) (12,4%). The most common symptoms were snoring (97.1%), dry mouth in the morning (77%), morning tiredness (69%). When the diagnosis were evaluated, 44,6% of patients were OSAS, 43,1% of them were habituel snoring, 9,6% were CSAS, 1,5% were OHS, 1,2% were KSAS. When the treatment procedures were investigated, corrective upper airway surgery was suggested to 20% of the patients and 14,7% of them was suggested medical equipment. Conclusion: Our results about respiratory disorders during sleep were found similar to the literature. We suggest a good anamnesis, physical examination together with correct interpretation of PSG results and appropriate archiving of all data in order to make adequate differential diagnosis and to put definitive diagnosis on time and to give correct treatment modality to the patient who were referred to sleep clinics.