Eskiçağ Anadolu'sunda beslenme (M.Ö II . Bin yılın sonuna kadar)

Abstract

İnsanoğlu eski çağlardan beri kendi varoluşunu devam ettirebilmek ve daha iyi bir yaşam kalitesi elde edebilmek için çeşitli yöntemler geliştirmiştir. Bu yöntemler sırasıyla karnını doyurmak, korunmak, çoğalmak ve inanmak üzerine olmuştur. Düşünebilen bir varlık olan insan, yaşamın en önemli gereksinimi olan ve söz konusu sıralamanın en üst noktasında bulunan karnını doyurmak ihtiyacı yani beslenmek için ise çeşitli yollara başvurmuştur. Başlangıçta avcı-toplayıcı diye nitelendirilen bir yapıya sahip olan insan toplulukları, Neolitik Dönemin başlangıcı ile kendi besinini kendisi üretmeye başlamıştır. Zaman içerisinde gelişen teknoloji ve bulunan yeni yöntemler sayesinde insanoğlu, tahıllardan ekmek, pasta ve bira; sebze, meyve ve hayvansal ürünlerden ise çeşitli gıda ürünleri üretmiştir. Öncelikli hedeflerine ulaştıktan sonra kendine bir tanrı arayışına yani inanma eğilimine girmiş ve edindikleri tanrılarını hoşnut edebilmek için ise onlara ürettikleri ürünlerden oluşan kurbanlar sunarak ayinler düzenlemiştir.

Human beings have developed various methods to maintain their existence and to achieve better quality of life since ancient times, these methods were respectively to feed themself, protect, breed and believe. Human as a being able to think, has resorted to various ways to feed themself which is the most important requirement of life as indicated at the top of the said list. Preliminarly hunter and collector human societies began to produce its own food with the beginning of the Neolithic period.Depending on the technology and new methods found in time, human beings produced bread, pastry and beer from cereals and produced various food products from vegetables, fruits and animal products. After reaching their primary goals, they searched for a God, and in order to please their gods they organized rituals by offering sacrifices of the products they obtained.