Antrenör iletişim becerileri ile sporcuların sürekli optimal performans duygu durumları arasındaki ilişkinin sporcu algılarına göre incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, antrenörlerin sporcularla olan iletişimlerinin sporcu algısına göre değerlendirilerek sporcuların sürekli optimal performans duygu durumlarıyla arasındaki ilişkinin ve yordayıcı etkinin incelenmesidir. Ayrıca çalışmada algılanan antrenör iletişim becerileri düzeyi ve sporcuların sürekli optimal performans duygu durumları ile sporcuların spor yaşı, antrenörlerin antrenörlük yaşı, sporcuların haftalık antrenman süresi ve antrenörleriyle çalışma süresi arasındaki ilişkiler değerlendirilmiş, antrenör iletişim becerisi düzeyi ve sporcuların sürekli optimal performans duygu durumlarında sporcuların ve antrenörlerin cinsiyetlerine, sporcuların yaptıkları spor türüne ve sporcuların yarışmacılık düzeyine göre farklılık olup olmadığı incelenmiştir. Araştırmanın örneklemini Türkiye’deki farklı bölgelerde ulusal ve uluslararası yarışmalara katılan sporculardan ulaşılabilir örnekleme yöntemiyle belirlenmiş 17 – 44 yaş aralığındaki (X? yaş= 21.6± 5.32), 216 kadın (X? yaş= 18.9± 3.59) ve 312 erkek (X? yaş= 23.5± 5.49) toplamda 528 sporcu oluşturmaktadır. Sporcuların antrenörleriyle olan iletişim durumlarını belirlemek için “Sporcu Algısına Göre Antrenör İletişim Ölçeği – SAAİÖ”, sporcuların sürekli optimal performans duygu durumlarını belirlemek için ise “Sürekli Optimal Performans Duygu Durumu Ölçeği-2 - SPDDÖ-2” kullanılmıştır. Verilerin analizinde Pearson Korelasyon analizi, doğrusal regresyon, t-test ve MANOVA istatistiki test teknikleri kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre sporcuların antrenör iletişim becerileri ile sürekli optimal performans duygu durumları alt boyutları ve toplam puanları arasında pozitif, anlamlı ancak zayıf ilişkilerin olduğu, antrenör iletişim becerilerinde antrenörlerin cinsiyetlerine göre fark olduğu [t(171.97)=5.392, p<.01], sporcuların sürekli optimal performans duygu durumlarında antrenörlerin ve sporcuların cinsiyetlerine göre fark olmadığı, spor türüne göre antrenör iletişim becerilerinde fark olduğu [t(518.612)=-7.486, p<.01], diğer yandan sporcuların sürekli optimal performans duygu durumları ile spor türü değişkenine göre fark olmadığı, antrenör iletişim becerisi ve sürekli optimal performans duygu durumunda sporcuların yarışmacılık düzeylerine göre fark olduğu görülmüştür. Sonuç olarak; antrenör iletişim becerilerinin sporcuların sürekli optimal performans duygu durumlarının anlamlı bir yordayıcısı olduğu belirlenmiştir. Sporcuların sporculuk yaşı, antrenörleriyle haftalık çalışma süreleri, antrenörlerin antrenörlük yaşı ve antrenörleriyle çalışma süreleri arttıkça sürekli optimal performans duygu durumlarının ve algıladıkları antrenör iletişim becerisi düzeylerinin azaldığı görülmektedir.

This study sets out to analyze the relationship between the coaches and athletes in relation to the perception of athletes and to investigate the relationship between the athletes' flow experience and its predictive effects. In addition, the level of perceived coach communication skills, athletes' emotions in flow experience, athletes' sports age, trainers’ coaching age, athletes’ weekly training time as well as their working time with their coaches are among the points evaluated in the current study. This study also tries to gain an insight into whether the level of coach communication skills and athletes’ flow experience differ with respect to athletes and coaches’ gender, athletes' type of sport and their competitiveness level. Recruited by accessible sampling method, the participants who were athletes taking part in national and international competitions in different parts of Turkey consisted of 216 women (X?age = 18.9 ± 3.59) and 312 men (X?age = 23.5 ± 5.49) (528 athletes in total) with an age range of 17-44 (X?age = 21.6 ± 5.32). “Coach Communication Skills Scale According to Athletes’ Perception” (CCSSAP) was administered to specify the communication status of the athletes with their coaches, while “Dispositional Flow Scale-2” (DFS-2) was conducted to identify the flow experience of athletes. Pearson Correlation analysis, linear regression, t-test and MANOVA tests were run for data analysis. In the light of the obtained findings, there is a significant difference in the perceived coach communication skills of the athletes according to the gender of the coaches [t (171.97) = 5.392, p <.01], yet no significant difference was found for the gender of coaches and athletes in terms of flow experience of athletes. In addition, there is a significant difference in coach communication skills according to sports type [t (518.612) = - 7.486, p <.01]. On the other hand, there is no significant difference between the athletes' flow experience and sport type. For coach communication skills and flow experience, there is a significant difference in terms of competitiveness level of the athletes. As a result, coach communication skills were found to be a significant predictor of flow experience of athletes. The findings also reveal that, as the athletes' athletics age, weekly working time with their coaches, their trainers’ coaching age and working time with their coaches increase, their flow experience as well as their perceived coaching communication levels tend to decrease.