Sevofluran ile düşük akımlı anestezide başlangıçtaki yüksek akım periyodunu kısaltmak için kısa süreli maksimum vaporizör ayarı kullanımı

Abstract

Düşük akımlı anestezinin geleneksel uygulamasında başlangıçta 5-10 dk gibi uzunca bir yüksek akım periyodu gerekmesi, yeterli anestezi derinliğine ulaşmayı geciktirmekte ve kısa süreli ameliyatlarda kullanılmasını önemli ölçüde kısıtlamaktadır. Yüksek akım periyodunun kısaltılabilmesi için başlangıçta kısa bir süre anestezik buhar çıkışının maksimum dozda ayarlanması önerilmiştir. Bu çalışmada; yüksek akım periyodunu kısaltabilmek için sevofluran vaporizörünü kısa süreliğine maksimum dozda ayarlamayı ve geleneksel uygulama ile karşılaştırmayı amaçladık. Etik Kurul onayı ve hastaların aydınlatılmış onamından sonra 20-60 yaş arası ASA 1-2 100 hasta rastgele iki gruba ayrıldı. Standart preoksijenasyon, indüksiyon ve trakeal entübasyondan sonra: Grup 1’de ilk 10 sn taze gaz akımı 6 L dk-1 ve sevofluran vaporizör ayarı %8 olarak açıldı; 10 sn sonra taze gaz akımı 1 L dk-1’e düşürüldü, ama vaporizör ayarı 2. dk sonuna kadar %8’de kaldı; 2. dk sonunda vaporizör ayarı %4’e düşürüldü. Grup 2’de ise sevofluran vaporizör ayarı başlangıç ve idamede %4 olarak korundu. Eşitlenmeye ulaşılınca taze gaz akımı 1 L dk-1’e düşürüldü. İnspiratuvar ve ekspiratuvar gaz oranları, MAK değerleri, taze gaz akımı, vaporizör ayarları ve vital fonksiyonlar sürekli izlenerek kaydedildi. 1 MAK’ta stabilizasyon süresi ve eşitlenme süresi Grup 1’de (sırasıyla 149.72±63 ve 249.34±83.48 sn) Grup 2’ye göre (sırasıyla 859.74±255.51 ve 558.06±136.53 sn) önemli düzeyde daha kısa bulundu (p<0.0001). Vital fonksiyonlar bakımından da gruplar arasında anlamlı bir farklılık saptanmadı. Sonuç olarak; kısa süreli maksimum vaporizör ayarı kullanılarak düşük akımlı anestezinin başlangıcındaki yüksek akım periyodunun çok kısaltılabileceği ve yeterli anestezi derinliğine daha hızlı ulaşabileceği kanısına varıldı.

In the common practice of low-flow anesthesia, a long period of high flow, typically 5-10 min is required, and this delays reaching adequate anesthesia depth and limits its use in short-term operations. In order to shorten the high-flow period, it has been proposed to initially set the anesthetic vapor to maximum output for a short time. In this study; we aimed to set the sevoflurane vaporizer to its shortest duration at the maximum dose to shorten the high flow period and to compare it with common practice. Following the approval of the Ethics Committee and the informed consent of the patients, 100 patients with ASA 1-2 between the ages of 20-60 years old were randomly divided into two groups. After standard preoxygenation, induction and tracheal intubation: In group 1, the first 10s fresh gas flow was started at 6 L min-1 and the sevoflurane vaporizer setting was 8%; after 10s the fresh gas flow was reduced to 1 L min-1, but the vaporizer setting remained at 8% until the end of the second min; at the end of the second minute, the vaporizer setting was reduced to 4%. In Group 2, the sevoflurane vaporizer setting was maintained at 4% at the beginnig and maintenance. When equalization was achieved, the fresh gas flow was reduced to 1 L min-1. The inspiratory and expiratory gas ratios, MAK values, fresh gas flow, vaporizer settings and vital functions were continuously monitored. The duration of stabilization in MAK and the duration of equalization were significantly shorter in Group 1 (149.72±63 and 249.34±83.48s, respectively) than in Group 2 (859.74±255.51 and 558.06±136.53s, respectively) (p<0.0001). No significant difference was found between the groups in terms of vital functions. In conclusion; it was decided that low-flow anesthesia using the short-time maximum vaporizer setting could shorten the high-flow period at the beginning and reach adequate depth of anesthesia more quickly.