Radius başı kırıklarında protez, eksizyon ve plakvida/ vida uygulamalarında fonksiyonel ve radyolojik karşılaştırma

Abstract

Purpose: Radial head and neck fractures account for 4% of all fractures and 33% of elbow fractures. There has been conflicting literature on treatment of these fractures with open reduction internal fixation (ORIF) and radial head replacement (RHR). Some surgeons advocate ORIF treatment while others RHR. RHR advocates have increased with the prostheses design suitable for biomechanics of the radial head. The aim of this study is to compare the clinical outcomes and although radiological outcomes of different operative treatment methods in radial head and neck fractures. Method: A total of 47 patients treated with radial head and neck fracture in Orthopedics and Traumatology departmant, between 2010-2017 were reached from the document management system. Patients were invited to the clinic for evaluation and 28 patients treated with radial head excision (n=8), radial head replacement (n=10) or open reduction and internal fixation (n=10) were agreed to participate in the study. Demographic data and descriptive data on fracture type and profession were recorded. Visual analog scale (pain and patient satisfaction), elbow range of motion, grip strength, Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH-T) questionnaire, Mayo Elbow score and Short-Form 36 (SF-36) were used to determine clinical outcomes. In addition, the surgical satisfaction of the patients was assessed with visual analog scale. Results: There was no significant difference in clinical results between the the groups regarding the rest and activity pain level, elbow functional performance and the quality of life scores (p>0.005). Elbow flexion range of motion, grip strength and upper extremity functional performance were significantly better in patients treated with ORIF (p<0.005). In addition, the satisfaction of the patients treatment methods of the patients was compared and although radiological data wasn't statistically significant, the patients in the ORIF group were more satisfied(ORIF X±Ss =9.40±1.57, RHR X±Ss =8.16±2.72, RHE X±Ss =7.31±2.84). Conclusion: Different treatment methods can be used after radial head and neck fractures. In our study, we found that patients treated with ORIF had better results in terms of the upper extremity functional performance and the strength. We think that this condition should be taken into consideration when selection the surgery method for the elbow joint, which is very important in the upper extremity functioning and, further studies could be done in this regard.

Amaç: Radius baş ve boyun kırıkları, tüm kırıkların %4' ünü ve dirsek kırıklarının %33' ünü oluşturmaktadır. Literatürde bu kırıkların açık redüksiyon internal fiksasyon (ARİF) veya radial baş protezi (RBP) ile tedavisi ile ilişkili çelişkili sonuçlar vardır. Bazı çalışmacılar ARiF bazıları ise RBP ni savunmaktadırlar. Radius başının biyomekaniğine uygun protezlerin dizaynı ile RBP savunucuları artmıştır. Çalışmada radius baş ve boyun kırıkları tedavisinde farklı cerrahi tercihlerin fonksiyonel ve radyolojik sonuçlarını belirlemek amacı ile planlandı. Yöntem: Ortopedi ve Travmatoloji kliniğinde, Radius baş boyun kırığı nedeni ile 2010-2017tarihleri arasında tedavi edilen 47 hastaya doküman yönetim sisteminden ulaşılmış ve çalışmaya katılmayı kabul eden; radius baş eksizyonu (RBE) 8, radius baş protezi (RBP) 10 ve açık redüksiyon internal fiksasyon (ARİF) ile kırık redüksiyonu yapılan 10 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Hastaların demografik verileri, hastalık ve meslek ile ilgili tanımlayıcı verileri hazırlanan bir form aracılığı ile kaydedilmiştir. Hastaların ağrı düzeyleri visual analog skala (VAS) ile, normal eklem hareket açıklığı üniversal gonyometre ile, üst ekstremite genel kas kuvveti kaba kavrama kuvveti ile, fonksiyonel durumları DASH-T ve Mayo dirsek performans skoru ile ve hastalığa bağlı genel yaşam kalitesi KF-36 kullanılarak değerlendirilmiştir. Hastaların yapılan cerrahiden memnuniyetleri VAS ile sorgulanmıştır. Ayrıca preop,postop ve takip grafileri değerlendirilmiştir. Bulgular: Hastaların istirahat ve aktivite sırasında algıladıkları ağrı düzeyi, dirsek performansları ve yaşam kaliteleri arasında anlamlı bir farklılığın olmadığı (p>0.005) belirlendi. Dirsek fleksiyon açıklığı, kaba kavrama kuvveti, üst ekstremitenin fonksiyonelliğinde ise ARİF ile tedavi edilen hastaların istatistiksel olarak anlamlı düzeyde (p<0.005) daha iyi sonuçlara sahip olduğu saptandı. Ayrıca hastaların tedavi yönteminde memnuniyetleri karşılaştırıldığında ve radyolojik veriler ışığında istatistiksel olarak anlamlı olmasa da ARİF grubundaki hastaların memnuniyetlerinin daha fazla olduğu gözlenmiştir (ARİF X=9.40±1.57, RBP X=8.16±2.72, RBE X=7.31±2.84). Çıkarımlar: Radius baş boyun kırıklarından sonra farklı tedavi yöntemleri kullanılabilmektedir. Çalışmamızda hastaların günlük yaşamdaki fonksiyonel durumları ve genel olarak etkilenen ekstremitenin kuvveti açısından ARİF ile tedavi edilenlerin daha iyi sonuçlara sahip olduklarını belirledik. Üst ekstremitenin fonksiyonelliği için öneme sahip olan dirsek eklemi için cerrahi tercih sırasında bu durumun göz önünde bulundurulması gerektiğini ve bu konuda daha ileri çalışmalar yapılması gerektiğini düşünüyoruz.