The Sillyon main city gate

Abstract

Sillyon’s Main City Gate is a structure situated in the southwest part of the city. It consists of a complex with a courtyard entry gate and two towers. It is called the “Main City Gate” because it is the largest known gate of Sillyon and because it is the only entrance that allow both pedestrian and vehicular traffic. We encounter examples of courtyard entry gates from the Archaic period in Pamphylia and from the Hellenistic period in Side, Perge, and Sillyon. These gates are the result of the defense strategies developed due to the political developments in the region but lost their function in the Roman period. Yet they became an important element of the urban landscape. In this study, we examined all the details of the gate and tried to determine its position within the city plan, especially regarding the city’s defense. It is suggested that the Sillyon example is the product of a tradition that was carried out in Pamphylia in the Hellenistic period, such as on the gates of Perge and Side, and is transformed into a representative character due to the periodic developments in the region.

Sillyon Ana Kent Kapısı olarak nitelendirdiğimiz yapı, kentin güneybatı yamacında yer alıp, avlulu giriş kısmı ve kuleleriyle bir kompleksten oluşmaktadır. Sillyon’un en büyük kapısı olması ve kentin hem yaya hem de arabalı trafik geçişini sağlayan tek giriş olması yüzünden “Ana Şehir Kapısı” olarak adlandırılmıştır. Arkaik Dönem’den itibaren bildiğimiz avlulu kapıların örnekleri Pamphylia Bölgesi’nde Side, Perge ve Sillyon’da Hellenistik Dönem’de k a r ş ı m ı z a ç ı k m a k t a d ı r . B ö l g e d e k i s i y a - si gelişmelere bağlı olarak gelişen savunma anlayışının birer izleği olan bu kapılar, Roma İmparatorluk Dönemi’nde işlevini kaybedip, kent peyzajının önemli ögelerinden biri haline gelmiştir. Bu çalışmada, kapının tüm detayları ele alınarak kent savunması başta olmak üzere, kent planındaki konumu belirlenmeye çalışılmıştır. Sillyon örneğinin, Perge ve Side kapılarında olduğu gibi Hellenistik Dönem’de Pamphylia’da uygulanmak istenen bir geleneğin ürünü olduğu, bölgede dönemsel gelişmelere bağlı olarak da temsili bir karaktere dönüştürüldüğü önerilebilir.