Major depresif bozuklukta histon modifikasyonu, çocukluk çağı travmaları ve mizaç özellikleri arasındaki ilişkinin araştırılması

Abstract

Major depresif bozukluk etiyolojisinde birçok faktörün rol oynadığı, yineleme ve kronikleşme riski olan bir duygudurum bozukluğudur. Uygun tedaviye rağmen hastaların üçte biri tedaviden fayda görmemektedir. Bu çalışmada, çocukluk çağı travmaları ve ilişkili aleksitimik özelliklerin araştırılması, tedavi direnciyle ilişkili olduğu düşünülen yapısal mizaç özelliklerinin belirlenmesi, tedavi direncinde histon asetilasyon düzeylerinin rolünün araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya 18-60 yaş aralığında, ilk atak MDB tanılı 20, tedaviye dirençli MDB olan 21 ve sağlıklı kontrol grubu olarak 25 katılımcı alınmıştır. Katılımcıların tümüne sosyodemografik veri formu, Hamilton Depresyon Ölçeği (HAM-D), Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (ÇÇTÖ), Toronto Aleksitimi Ölçeği (TAÖ-20), Memphis, Pisa, Paris ve San Diego Mizaç Değerlendirme Anketi (TEMPS-A) uygulanmıştır. Ayrıca alınan periferik lenfosit örneklerinden izole edilen H3 histon proteini örneklerinde asetilasyon düzeyleri belirlenmiştir. İlk atak ve tedaviye dirençli MDB gruplarında, çocukluk çağı travmalarına maruziyet, aleksitimik özellikler, depresif ve anksiyöz mizaç özellikleri kontrollere göre daha fazla bulunmuştur. Depresif bireylerde çocukluk çağı travmaları, aleksitimik özellikler ve mizaç özellikleri birbirleriyle bağlantılı bulunmuştur. H3K9 asetilasyon düzeyleri tedavi direnci ile bağlantılı değilken, H3K9 asetilasyonunda azalma depresif mizaç, anksiyöz mizaç ve intihar düşünceleri ile ilişkili bulunmuştur. H3K9 asetilasyonunun major depresif bozuklukta kontrollere göre farklılık gösterdiği bulunmuştur. Sonuçlarımıza göre, çocukluk çağı travmaları, aleksitimi, H3K9 asetilasyonu ve afektif mizaç özellikleri MDB hastalarında sağlıklılara göre farklılık göstermekle birlikte, ilk atak ve tedaviye dirençli grup arasında anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. MDB hastalarında H3K9 asetilasyonu depresyonun ağırlığı ve depresyona yatkınlıkla ilişkili olabilir.

Major depressive disorder is a mood disorder with a risk of recurrence and chronicity in which many factors play a role in its etiology. Despite the appropriate treatment, one third of the patients do not benefit from the treatment. In this study, it is aimed to investigate childhood traumas and related alexithymic features to determine the structural temperament characteristics and the role of histone acetylation levels in treatment resistance. Between the age of 18-60; 20 patients with first-episode MDD, 21 with treatment-resistant MDD and 25 healthy controls were enrolled in the study. Sociodemographic data form, Hamilton Depression Scale (HAM-D), Childhood Trauma Questionnaire (CTQ), Toronto Alexithymia Scale (TAS-20), Memphis, Pisa, Paris and San Diego Temperament Assessment Questionnaire (TEMPS-A) were applied to all participants. Acetylation levels have been analysed in H3 histone protein samples isolated from peripheral lymphocyte samples. Exposure to childhood traumas, alexithymic characteristics, depressive and anxious temperament characteristics were higher in first-episode and treatment-resistant MDD groups compared to controls. Childhood trauma, alexithymic traits and temperament traits are found to be interrelated in depressive individuals. While H3K9 acetylation levels couldn’t be associated with treatment resistance, the decrease in H3K9 acetylation is found to be associated with depressive temperament, anxious temperament and suicidal thoughts. H3K9 acetylation is found to be different in major depressive disorder compared to controls. According to our results, childhood traumas, alexithymia, H3K9 acetylation and affective temperament characteristics differed in MDD patients compared to healthy subjects, but no significant difference was found between first episode and treatment resistant group. H3K9 acetylation in MDD patients may be associated with the severity of depression and susceptibility to depression.