Trıpolıs hellenistik ve Roma dönemi seramiği

Abstract

Büyük Menderes Nehri kenarında kurulan ve antik dönemde Lydia Bölgesi sınırları içerisinde kalan Tripolis, günümüzde Denizli ili, Buldan ilçesi, Yenicekent Mahallesi sınırları içerisinde yer almaktadır. Tripolis’te 2012 yılından itibaren sürdürülen sistemli kazı çalışmalarında Sütunlu Cadde, Bizans Dönemi Mekânları, Nyphaeum (Orpheus Çeşmesi), Hierapolis Caddesi, Erken Bizans Kilisesi 2/ 4, Kemerli Yapı, Tabernaelar, Granarium (Tahıl Ambarı), Tonozlu Yapı, Agora, Kutsal Alan ve Mozaikli Konut’ta yoğunluğu pişmiş toprak seramikler olmak üzere kemik, metal, camdan üretilmiş çeşitli buluntular ele geçmiştir. Bu tez çalışmasında Geç Hellenistik Dönem’den MS 7. yy. başlarına kadar kullanılan farklı gruplara ait seramikler değerlendirmeye alınmıştır. Çalışmada, Geç Hellenistik Dönem-MS 1. yy.a tarihlendirilen içe dönük kâseler, gri hamurlu kaplar, Lydia geleneğinde boyanmış seramikler, kabartmalı kâseler ve skyphoslar, kurşun sırlı seramikler, ince duvarlı kaplar değerlendirilmiştir. Gruplar arasında ithal örneklerin yanı sıra, yerel üretimi gösteren verilere de ulaşılmıştır. Bunlar arasında kabartmalı kâse ve skyphos kalıpları yer almaktadır. Kentte bulunan bir başka grubu ise kırmızı astarlı ithal seramikler oluşturmaktadır. Bunlar MÖ 1. yy ile MS 7. yy.ın başlarına tarihlendirilen Pergamon Sigillataları, Doğu Sigillataları A-B Grubu Seramikleri, Sagalassos, Afrika ve Foça Kırmızı Astarlılarıdır. Tripolis, Antik Dönem boyunca bölgelerarası ticaret yollarının kesişim noktasında yer alarak batı ve iç bölgeler arasında köprü görevi görmüştür. Bu durum, farklı kentlerde üretilen seramiklerin Tripolis’te bulunmasıyla da desteklenmektedir. Tripolis’te yerel atölyelerde seramik üretildiğine dair veriler ele geçse de, başta Ephesos ve Pergamon olmak üzere, Sardis, Tralleis, Sagalassos ve Phokaia ile seramik ticaretinde bulunduğu tespit edilmiştir.

Tripolis, which was founded near the Maiandros River and remained within the boundaries of the Lydia Region in ancient times, today, located within the territory of Yenicekent neighbourhood of Buldan district in Denizli province. Systematic excavations carried out in Tripolis since 2012 yielded finds made of bone, metal, glass, and mainly terracotta pottery from Columned Street, Byzantine Period Places, Nymphaeum (Orpheus Fountain), Hierapolis Street, Early Byzantine Church 2/4, Arched Structure, Tabernae, Granarium, Vaulted Structure, Agora, Sanctuary and Mosaic House. In this thesis, different groups of potteries that were used from the Late Hellenistic Period to the 7th century AD were examined. In this study, inward-facing cups, gray clay vessels, pottery painted in Lydian tradition, relief bowls and skyphos, lead-glazed pottery and thin-walled vessels, dated to the Late Hellenistic Period-1st century AD were investigated. In addition to the imported samples, data showing local production were also obtained among the groups. These included relief bowl and skyphos molds. Another group found in the city comprised imported red slipped pottery. These are Pergamon Sigillata, Eastern Sigillata A-B , Sagalassos, African and Phocean Red slip dated to the 1st century BC and 7th century AD. Tripolis, located at the intersection of interregional trade routes during the Antiquity, served as a bridge between the western and inner regions. This is supported by the presence of pottery products from other cities. Although findings indicated that pottery was manufactured in local workshops in Tripolis, the existence of pottery trade with Sardis, Tralleis, Sagalassos and Phokaia, and especially with Ephesos and Pergamon was determined.