Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin okuma sürecinde bilinmeyen sözcüklerle karşılaşınca başvurdukları çıkarım stratejilerine ilişkin görünümleri

Abstract

Okuma becerisi birçok karmaşık bilişsel işlemin yapılmasını gerektiren bir süreçtir. Bu süreçte okurlar metindeki sözcükleri tanımak zorundadır. Bir sözcüğü okuma sürecinde tanımak, o sözcüğü metin içerisinde anlamlandırmayı gerektirir. Bu nedenle bir okur okumakta olduğu metinde geçen sözcükleri tanımalıdır. Ancak bir okurun söz varlığı yeterince geniş olsa da karşılaştığı her metindeki tüm sözcüklerin anlamını bilmesi mümkün değildir. Bir okur metindeki her sözcüğün anlamını bilmese de ipuçlarından yararlanarak sözcüğün anlamına ulaşmaya çalışır. Bunun için de çok farklı sözcüksel çıkarım stratejilerine başvurabilir. Bu çalışmanın amacı da Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin hangi sözcüksel çıkarım stratejilerine başvurduklarını belirlemektir. Betimsel nitelikli bu araştırmada tarama yöntemi kullanılmış ve araştırmanın çalışma grubunda Türkçe Öğretim Merkezinde öğrenimlerini sürdüren C1 düzeyinde 43 öğrenci yer almıştır. Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin okuma sürecinde bilinmeyen sözcüklerle karşılaşınca başvurdukları çıkarım stratejilerine ilişkin verileri toplamak 14 maddelik 4’lü likert tipi bir sormaca kullanılmış ve veriler SPSS istatistik programına aktarılarak sıklık, yüzdelikler ve aritmetik ortalamaları belirlenmiştir. Araştırmanın sonucuna göre öğrenciler en çok bağlamdan yararlanarak sözcüğün anlamına ulaşmaya çalışmaktadır