Total diz artroplastisi uygulanan primer gonartroz tanılı hastalarda preoperatif ve postoperatif dönemde denge ve düşme riskinin karşılaştırılması: Prospektif çalışma

Abstract

Bu çalışmanın amacı primer gonartroz tanılı hastalarda unilateral ve bilateral total diz artroplastisi uygulamasının cerrahi öncesi ve cerrahi sonrası dönemde denge ve düşme riski, diz fonksiyonları, kuadriseps kas kuvveti, ağrı, yaşam kalitesine etkilerini karşılaştırmaktır. Çalışmaya primer gonartroz tanılı 45 gönüllü hasta dahil edildi. Hastalar unilateral total diz artroplastisi (TDA) uygulanan (n=24) ve bilateral TDA (n=21) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Bütün cerrahi operasyonlar aynı cerrah ve cerrahi ekip tarafından aynı marka ve aynı tip protez uygulanarak gerçekleştirildi. Katılımcıların demografik ve klinik verileri kaydedildi ve hastalar cerrahi öncesinde ve cerrahi sonrası 3. ayda değerlendirildi. Tüm hastalara cerrahi sonrası 0. günden itibaren standart hızlandırılmış fizik tedavi programı uygulandı ve ev egzersizleri gösterildi. Diz eklem hareket açıklıkları (EHA) gonyometre ile değerlendirildi ve kuadriseps kas kuvvetleri handheld dinamometre ile ölçüldü. Değerlendirmelerde Görsel Ağrı Skalası (GAS), Western Ontario McMaster Üniversitesi Osteoartrit İndeksi (WOMAC) ve Kısa Form-12 (KF-12) kullanıldı. Tüm değerlendirmeler gruplara kör olan araştırmacılar tarafından yapıldı. İstatistiksel anlamlılık seviyesi p<0,05 olarak kabul edildi. Her iki grupta da düşme riskinde ve denge değerlerinde cerrahi sonrası 3. ayda cerrahi öncesi döneme göre anlamlı iyileşmeler görülmüştür (p<0,05) ancak gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0,05). Ağrı, EHA, diz fonksiyonları ve yaşam kalitesi ölçütlerinde her iki grupta da grup içi cerrahi sonrası 3. ayda cerrahi öncesi döneme göre anlamlı iyileşmeler görülmüştür (p<0,05) ancak gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0,05). Unilateral ve bilateral TDA uygulanan her iki grupta da kuadriseps kas kuvvetinde artışlar saptanırken bilateral TDA uygulanan grupta cerrahi öncesi döneme göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0,05). Sonuç olarak düşme riskinin unilateral ve bilateral TDA uygulanan diz osteoartritli hastalarda azaltılabilmesi ve önlenebilmesi için çalışmamızda elde ettiğimiz veriler ışığında, diz osteoartritinin giderilmesine yönelik TDA uygulamasının propriyosepsiyon, ağrı, eklem hareket açıklığı, kuadriseps kas kuvveti, fonksiyon ve yaşam kalitesinde olumlu gelişmeler göstermiştir. Ayrıca TDA sonrası uygulanan klasik Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon programına ek propriosepsiyon ve denge eğitimlerinin dâhil edilmesinin hastaların denge fonksiyonlarını arttıracağı ve düşme risklerini azaltabilir.

The aim of this study is to compare the effects of unilateral and bilateral total knee arthroplasty on balance and fall risk, knee functions, quadriceps muscle strength, pain, and quality of life before and after surgery in patients with primary gonarthrosis. A total of 45 volunteer patients diagnosed with primary gonarthrosis were included in the study. The patients were divided into two groups: unilateral total knee arthroplasty (TKA) (n=24) and bilateral TKA (n=21). All surgical operations were performed by the same surgeon and surgical team using the same brand and same type of prosthesis. Demographic and clinical data of the participants were recorded and the patients were evaluated before surgery and 3 months after surgery. A standard accelerated physical therapy program was applied to all patients from day 0 after surgery and home exercises were shown. Knee joint range of motion (ROM) was evaluated with goniometer and quadriceps muscle strength was measured with handheld dynamometer. Visual Analogue Scale (VAS), Western Ontario McMaster University Osteoarthritis Index (WOMAC) and Short Form-12 (SF-12) were used for evaluations. All evaluations were made by researchers who were blind to the groups. Statistical significance level was accepted as p<0,05. In both groups, significant improvements were observed in the fall risk and balance values at 3 months after surgery compared to the preoperative period (p<0,05), but no statistically significant difference was found between the groups (p>0,05). While increases in quadriceps muscle strength were detected in both groups where unilateral and bilateral TKA were applied, no statistically significant difference was found in the bilateral TKA group compared to the preoperative period (p>0,05). In conclusion, in the light of the data we obtained in our study in order to reduce and prevent the risk of falling in patients with knee osteoarthritis who underwent unilateral and bilateral TKA, proprioception, pain, range of motion, quadriceps muscle strength, function and quality of life of TKA application for the elimination of knee osteoarthritis showed positive improvements. In addition, adding proprioception and balance training to the classical Physical Therapy and Rehabilitation program applied after TKA will increase the balance functions of patients and reduce the risk of falling.