Menisküs patolojili hastalarda konvansiyonel tedaviye eklenen tüm vücut vibrasyon veya sanal gerçeklik uygulamalarının postüral denge üzerine etkisinin araştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı; menisküs patolojili hastalarda konvansiyonel tedaviye eklenen tüm vücut vibrasyon veya sanal gerçeklik uygulamalarının, fiziksel fonksiyon, postüral denge, kas gücü ve ağrı üzerine etkisinin araştırılmasıdır. Yetmiş sekiz menisküs yırtıklı hasta randomize edilerek üç gruba ayrıldı. Grup 1’deki (konvansiyonel tedavi uygulanan kontrol grubu (KG)) (n=26) hastalara konvansiyonel rehabilitasyon programı (hotpack, ultrason, TENS) 25 dk/gün, 3 seans/hafta, 6 hafta boyunca toplam 18 seans olacak şekilde uygulandı. Grup 2’deki (Tüm Vücut Vibrasyon (TVV) Grubu) (n=26) hastalara konvansiyonel tedavi 25 dk/gün, 3 seans/hafta, 6 hafta boyunca toplam 18 seans ve tüm vücut vibrasyon uygulaması (Power Plate Pro5) 3 seans/hafta, 6 hafta boyunca toplam 18 seans olacak şekilde uygulandı. Grup 3’teki (Sanal Gerçeklik (SG) Grubu) (n=26) hastalara konvansiyonel tedavi 25 dk/gün, 3 seans/hafta, 6 hafta boyunca toplam 18 seans ve sanal gerçeklik programı (X-Box Kinect 360 oyun konsolu) (Xbox 360, Microsoft, United States) 24 dk/gün, 3 seans/hafta, 6 hafta boyunca toplam 18 seans olacak şekilde uygulandı. Tüm katılımcılara terapötik ev egzersiz programı verildi. Hastaların tedavi öncesi, 6. ve 10. hafta değerlendirmelerinde; gece, istirahat ve aktiviteyle ilişkili VAS skorları, sağlam taraf ve menisküs lezyonlu taraf kuadriseps kas gücü, Lysholm skorları, IKDC, 6DYT, WOMAC, IPAQ, BDÖ ve dinamik postürografi ile değerlendirilen denge parametreleri (DRT, m-DDİKT gözler açık sert zemin, m-DDİKT gözler kapalı sert zemin, m-DDİKT gözler açık yumuşak zemin, m-DDİKT gözler kapalı yumuşak zemin, PST-GSİ, PST-APSİ, PST-ML, hASL-APSİ, hASL-MLSİ, hASL-GSİ, sASL-APSİ, sASL-MLSİ, sASL-GSİ) kullanıldı. Gruplar arası tedavi etkinliğinin farkını saptamak için değerlendirme parametrelerinin değişim farkları uygun istatistiksel yöntemlerle karşılaştırıldı. Tedavi öncesi değerlendirmede hASL-APSİ testinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptandı. Bu parametre açısından kontrol grubu tedavi öncesinde TVV grubuna göre anlamlı olarak daha iyi tespit edildi (p<0,05). Tedavi bitiminde ise bu parametre açısından gruplar arasında TVV grubu lehine anlamlı fark saptandı. Tüm gruplarda, 6.hf’de VAS istirahat skoru dışında tüm değerlendirme parametrelerinde TÖ’ye göre istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p<0,05). Bu iyileşme tüm gruplarda 10.hf kontrol değerlendirmesinde de istatistiksel olarak anlamlı olarak devam etmekteydi. Grupların 6.hf-TÖ değerlendirme parametreleri arasındaki farkların karşılaştırılmasında; aktiviteyle ilişkili VAS, IPAQ, 6DYT parametrelerinin değerlendirmeleri arasındaki fark açısından Konvansiyonel+TVV grubunun Konvansiyonel+SG grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı üstünlüğü vardı. Sağlam ve lezyonlu taraf kuadriseps kas gücü, BDÖ, dinamik postürografi ile değerlendirilen denge parametrelerinin 6.hf ile TÖ ölçümleri arasındaki fark açısından Konvansiyonel+TVV grubunun diğer iki gruptan istatistiksel olarak anlamlı üstünlüğü vardı. IKDC, Lysholm parametrelerinin 6.hf ile TÖ ölçümleri arasındaki fark açısından Konvansiyonel+TVV grubunun sadece konvansiyonel tedavi alan gruba istatistiksel olarak anlamlı üstünlüğü vardı. Grupların 10.hf-6.hf değerlendirme parametreleri arasındaki farkların karşılaştırılmasında; sadece WOMAC testinin iyileşme farkında Konvansiyonel+TVV grubunun Konvansiyonel+SG grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı üstünlüğü vardı. Tek taraflı menisküs patolojili hastalarda konvansiyonel tedaviye eklenen TVV uygulamasının, fiziksel fonksiyon, postüral denge, kas gücü ve ağrı parametrelerindeki iyileşmeye katkısı olabileceği saptanmıştır. SG uygulamalarının konvansiyonel tedaviye üstünlüğü izlenmemiştir. Çalışmamızın prospektif, randomize kontrollü olması, klinik parametreler açısından gruplar arasında homojen dağılım olmasının ve daha önce literatürde TVV veya SG uygulamalarının meniskopatili hastalarda dinamik denge parametrelerine etkilerinin incelenmemiş olması nedeniyle literatüre katkı sağladığını düşünmekteyiz.

The purpose of this study is to analyze investigation of the effect of the whole body vibration or virtual reality applications added to the conventional treatment on physical function, postural balance and muscle strength and pain in patient with unilateral meniscus pathology. Seventy-eight patient diagnosed with meniscal rupture were randomly separated into three groups. Conventional rehabilitation program was implemented to Group 1 (n=26) for 3 sessions/week (25 min/day) for a period of 6 weeks, 18 sessions. Group 2 (n=26) were provided with a whole body vibration (Power Plate Pro5) for 3 sessions/week for a period of 6 weeks, 18 sessions in total. In addition to 18 sessions of conventional treatment program, implemented for 3 sessions/week (25 min/day) for a period of 6 weeks. Group 3 (n=26) were provided with a virtual reality program (X-Box Kinect 360 Game Console) (X-Box 360 USD) for 3 sessions/week (24 min/day) for a period of 6 weeks, 18 sessions in total. In addition to 18 sessions of conventional treatment program, implemented for 3 sessions/week (25 min/day) for a period of 6 weeks. All participants were given a therapeutic home exercise program. The following test and scales were used for the pre-treatment, post treatment and 1st month assessment:VAS activity, night, resting scores, robust side and meniscus lesion side quadriceps muscle strength, Lysholm scores, IKDC, 6MWT, WOMAC, IPAQ, BDI and balance parameters evaluated with dynamic posturography (DRT, m-DDIKT eyes open hard ground, m-DDIKT eyes closed hard ground, m-DDİKT eyes open soft ground, m-DDİKT eyes closed soft ground, PST-GSI, PST-APSI, PST-ML, hASL-APSI, hASL-MLSI, hASL-GSI, sASL-APSI, sASL-MLSI, sASL-GSI) was used. For all groups, the assessment parameters were applicated at the beginning of the therapy, at the end of therapy and 4 weeks after the end of the treatment. In order to determine the difference between the intergroup interventions, the difference of the evaluation parameters was compared with the appropriate statistical methods. In all groups, there was a statistically significant difference in all evaluation parameters except VAS rest score at 6th week (p <0.05). This improvement was statistically significant in all groups at 10th week. In the comparison of the differences between the parameters of the 6th week-baseline evaluation of the groups; In terms of the difference between the VAS, IPAQ and 6DYT parameters associated with the activity, Conventional + TVV group had a statistically significant advantage over Conventional + SG group. Conventional + TVV group had statistically significant difference compared to other two groups in terms of the difference between the mean values of the balance parameters evaluated by dynamic posturography and healthy and lesioned side quadriceps muscle strength, BDI and dynamic posturography. IKDC, Lysholm parameters had a statistically significant advantage over the difference between the 6th week and baseline measurements of Conventional + TVV group only in the conventional treatment group. To compare the differences between the 10th week-6th week the evaluation parameters of the groups; Conventional + TVV group had a statistically significant superiority to Conventional + SG. TVV applications added to conventional treatment in patients with unilateral meniscus pathology may have contributed to improvement in physical function, postural balance, muscle strength and pain parameters. SG applications were not superior to conventional treatment. We believe that our study would contribute to the literature because of the fact that the prospective, randomized, controlled, homogeneous distribution of clinical parameters between the groups and the effects of TVV or SG applications on dynamic balance parameters in patients with meniscopathy have not been studied in the literature.