Sosyal görünüş kaygısı ölçeğinin Türkçe versiyonunun inmeli hastalarda geçerlilik ve güvenilirliği

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı ‘Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği’nin inmeli hastalar üzerinde geçerliğini ve güvenilirliğini araştırmak ve sosyal görünüş kaygısının inme sonrası anksiyete ve depresyon üzerine etkisini belirlemektir. Metod: Bu çalışmaya Denizli’de yaşayan çalışmaya katılmayı kabul eden 30 yaş ve üzeri 80 inmeli birey (hemiplejik/hemiparetik) alınmıştır. Olgulara demografik bilgi formu Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSÖ), Hastane Anksiyete Depresyon Ölçeği (HAD), Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği (SGKÖ) uygulanmıştır. Ölçeği test tekrar test güvenilirliği için 20 hastaya bir hafta sonra Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği tekrar uygulanmıştır. Güvenirlik analizi için, test-tekrar test ve iç tutarlılık analizi yapılmıştır. Geçerlilik analizi için açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Ölçüte bağlı geçerliği saptamak amacıyla ise HAD-A, HAD-D ve Rosenberg Benlik Saygısı ölçeklerine göre Pearson katsayısı kullanılarak korelasyonuna bakılmıştır. Bulgular: Güvenilirliğine ilişkin bulgulara bakıldığında madde analizinde 15. Madde hariç tüm maddeler anketin toplam puanı ile anlamlı olarak orta ve yüksek düzey korelasyonu (r= 0.46- 0.84 arasında) saptanmıştır (p<0.001). İç tutarlık analizi için yapılan Cronbach-alfa katsayısı 0.91 ve test- tekrar test güvenilirlik katsayısı 0.83 olarak bulunmuştur (p<0.001). Geçerlik analizinde ölçeğin HAD-A, HAD-D ve Rosenberg Benlik Saygısı ölçekleriyle zayıf ve orta derecede korele olduğu saptanmıştır. (r=0.358- 0.634 arasında) Sonuç: Bu çalışmanın sonuçlarına göre Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği inmeli hastalarda uygulanabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçektir. İnmeli bireylerde görülen sosyal görünüş kaygısının anksiyete ve depresyon ile ilişkisi olduğu görülmüştür.

Objective: The aim of this study was to investigate the validity and reliability of the Social Appearance Anxiety Scale (SAAS) in stroke patients and to determine the effect of social appearance anxiety on anxiety and depression after stroke. Methods: This study was included 80 subjects (hemiplegic / hemiparetic) who were 30 years and over aged and agreed to participate in the study in Denizli. The demographic information form, Rosenberg Self-Esteem Scale (RSE), Hospital Anxiety Depression Scale and Social Appearance Anxiety Scale were applied. Test-retest reliability (20 patients; 7days interval) was described by using Pearson correlation analysis. For reliability analysis, test-retest and internal consistency analysis were performed. Exploratory and confirmatory factor analysis was performed for validity analysis. In order to determine of criterion-related validity, the relationship between the SAAS and HAD-A, HAD-D, RSE were examined by Pearson correlation analysis. Results: Findings on reliability; all items except the 15th item total correlation coefficient were detected between medium and strong levels (r=0.46- 0.84 p <0.001). Cronbach-alpha coefficient for the internal consistency analysis was 0.91, and the test-retest reliability coefficient was 0.83 (p <0.001). In the validity analysis, the scale was weak and moderately correlated with HAD-A, HAD-D and Rosenberg Self-Esteem scales (r=0.358- 0.634). Conclusion: Social Appearance Anxiety Scale is a valid and reliable scale for stroke patients. The relationship between anxiety and depression was found to be related to social appearance anxiety in stroke individuals.