Çanakkale ili sokak yiyecekleri üzerine bir araştırma

Abstract

Dünya’da zengin mutfak kültürüyle tanınan ülkemizin değerli illerinden biri olan Çanakkale’nin sokak yemeği kültürü çeşitlilik ve zenginliğiyle önem arz etmektedir. Çalışmanın amacı sokak yemeklerinin gastronomideki yerinin belirlenmesi ve gastronomik hareketlilik (turizm) yönünün tüketici yaklaşımları açısından incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini Çanakkale’de sokakta yiyecek satışı yapan 11 sokak satıcısı ve 26 tüketici oluşturmuştur. Katılımcılarla yüz yüze yapılan görüşmeler neticesinde elde edilen verilerin toplanmasında nitel araştırma yöntemlerinden görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırma kapsamına alınan bireylerin (tüketicilerin) 25-34 yaş aralığında, cinsiyet ve medeni durumları eşit dağılımda olup çoğu lisans mezunudur. Bireylerin, sokak yemeklerini haftada 1-2 sıklıkla tercih ettikleri, kokoreçin en bilinen sokak yiyeceği olduğu, hızlı ve pratik olmasının cazip geldiği belirlenmiştir. Sokak satıcılarından elde edilen verilere göre büyük bir kısmının 55 yaş ve üzeri erkeklerden oluştuğu, satılan ürünlerin mevsim şartlarına göre çeşitlilik gösterdiği, bu işi baba mesleği olarak yapanların çoğunlukta olduğu, 1 ile 5 yıl arası deneyim sahibi satıcılardan oluştuğu ortaya konmuştur. Bu satıcıların haftanın 6 günü farklı saat dilimlerinde çalıştıkları genelinin ise bu işi tek geçim kaynağı olarak yaptığı sonucuna varılmıştır. Satıcılar, sokak yiyeceklerinin son yıllarda daha yaygın hale geldiğini ve kültürü yansıttığını belirtilmişlerdir. Sokak yiyeceklerinin müşteri kitlesinin her cinsiyet ve yaş grubundan kişilerden oluştuğu, çoğunlukla düşük ve orta gelirli kişiler tarafından tercih edildiği sonucuna ulaşılmıştır.

The street food culture of Çanakkale, which is one of the richest among the world cuisines, has importance within a wide scope. In this study, which aims to determine the street foods of Çanakkale province, the conceptual definition of street food and gastronomy, its history, its importance in the world and in our country are mentioned. This study aims to determine the place of street food in gastronomy and to examine the gastronomic mobility (tourism) aspect in terms of consumer approaches. The sampling of the research consists of 11 street vendors selling street food in Çanakkale and 26 people who participated in the research as their customers. Interview technique, one of the qualitative research methods, was used to collect the data obtained as a result of face-to-face interviews with the participants. According to the data obtained, the participants are in the 25-34 age range, undergraduates with gender and marital status equally distributed. Most of them prefer street food 1-2 times a week, kokoreç is the most known street food and it owes its attractiveness to its serving speed and practicality. According to the data obtained from street vendors, most of them are men aged 55 and over, their product range vary according to the seasonal conditions, the majority of them do this as their fathers’ profession and they consist of vendors with 1 to 5 years of business experience. It has been concluded that these vendors work in different time intervals, 6 days a week and they generally do this job as their only source of income. Vendors, stated that street food has become more common in recent years and it reflects the culture. It has been concluded that the customer variety of street foods consists of people with low and moderate income from all genders and age groups.