Çocuklarda stresin duygusal yeme davranışına etkisi

Abstract

Bu araştırma, çocuklarda stresin duygusal yeme davranışına etkisini belirlemek amacıyla tanımlayıcı kesitsel bir çalışmadır. Araştırmanın örneklemini Denizli ili Pamukkale merkez ilçesinde Milli Eğitime bağlı üç ortaokulda öğrenim gören 291 öğrenci oluşturmuştur. Veriler “Sosyodemografik Bilgi Formu”, “Çocuk ve Adölesanlar için Duygusal Yeme Ölçeği” ve “Çocuklarda (8-11 Yaş) Algılanan Stres Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde tek yönlü varyans analizi, pearson korelasyon analizi ve regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgulara göre; çocukların yaş ortalaması 10.50±0.50, %58.1’i kız, boylarının ortalaması 143.56±7.88, kilolarının ortalaması 37.30±7.64 ve beden kitle indekslerinin ortalaması 18.01±2.86’dır. Çocuklarda Algılanan Stres Ölçeği ile Kaygı-Öfke-Hayal Kırıklığı Alt Boyutu arasında (r=0.183, p<0.05), Depresif Belirtiler Alt Boyutu arasında (r=0.142, p<0.05) ve Çocuk ve Adölesanlar İçin Duygusal Yeme Ölçeği arasında (r=0.173, p<0.05) istatistiksel olarak anlamlı ve pozitif yönde bir ilişki olduğu görülmüştür. Araştırmada stresin duygusal yeme (t=2.979, p<0.05) üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisinin olduğu belirlenmiştir. Duygusal yeme üzerindeki değişimin %3’ünü açıkladığı görülmektedir (Düzenlenmiş R^2=0.030). Stresteki 1 birimlik artış, duygusal yeme üzerindeki 0.442’lik artışa (?=0.442) neden olmaktadır. Bu çalışmadaki sonuçlar çocukların duygusal yeme davranışı sergilediklerini göstermektedir. Bu nedenle okul hemşirelerinin stres taraması yaparak stres yaşayan çocuklara stres yönetimi eğitimi vermesinin duygusal yemenin etkisini azaltabileceği düşünülmektedir.

This research was a descriptive cross-sectional study to determine the effect of stress on emotional eating behavior in children. The sample of the study consisted of 291 students studying in three secondary schools affiliated to the National Education in the central district of Pamukkale in Denizli. Data were collected using “Sociodemographic Information Form”, “Emotional Eating Scale for Children and Adolescents” and “Perceived Stress Scale for Children (8-11 Years)”. One-way analysis of variance, Pearson correlation analysis and regression analysis were used in the data analysis. According to the findings; The mean age of the children was 10.50±0.50, 58.1% of them were girls, their average height was 143.56±7.88, weight was 37.30±7.64, and body mass index was 18.01±2.86. It was determined that statistically significant and positive relationship between Perceived Stress Scale in Children and Anxiety-Anger-Frustration Sub-Dimension (r=0.183, p<0.05), between Depressive Symptoms Sub-Dimension (r=0.142, p<0.05) and Emotional Eating Scale for Children and Adolescents (r= 0.173, p<0.05). The study found that stress had a statistically significant effect on emotional eating (t=2<979, p<0.05). It appears that 3% of the change in emotional eating is explained (Adjusted R^2=0.030). A 1-unit increase in stress causes an increase of 0.442 (?=0.442) on emotional eating. The results of this study show that children exhibit emotional eating behavior. Therefore, it is thought that school nurses providing stress management training to children who experience stress by scanning for stress can reduce the effect of emotional eating.