An investigation into pre-service teachers’ writing difficulties and their views and preferences on tutors’ written feedback

Abstract

Writing is an essential skill for language production. However, L2 writing is considered a difficult skill and thus students face many challenges in writing. Providing corrective feedback emerged as a key issue to deal with such challenges. Therefore, the present study was conducted with an aim to investigate the L2 writing difficulties of a group of pre-service EFL teachers. It also aimed at investigating their views and preferences regarding four types of feedback: 1) direct correction, 2) underlining and describing the error, 3) describing the error but not marking the location and 4) underlining the error only. The study was conducted with 61 first-year university students who were enrolled in an English Language Teaching Program at a state university. The data were collected through learning diaries (journals) which were filled in by the students after they had produced a written work and received the four types of feedback, and semi-structured student interviews. The data gathered from the participants’ learning diaries showed that the biggest problem in writing an essay for the participants was the use of grammar. This was followed by the problems in the use/choice of vocabulary, generating ideas, punctuation, spelling and text organization. On the other hand, the data gathered from the interviews conducted with 16 volunteer participants revealed that generating ideas and text organization in essay writing were the biggest problems for the participants. The reason for this could be that most of the interviewed participants didn’t study at prep school. Therefore, essay writing was a totally new experience for them. The other problematic areas for the interviewed participants were grammar, vocabulary and pre-writing difficulties in the order of frequency. The findings of the study also indicated that all 4 feedback types were reported to be useful by the students. However, according to the data gathered from the journals, direct correction was the most preferred type of feedback by the participants. Underlining and describing the error was the second most preferred feedback, followed by underlining the error only and describing the error but not marking the location. In parallel with the findings of the participants’ journals, the data gathered from the student interviews indicated that direct correction was the most useful and preferred feedback type for the participants. It was followed by underlining and describing the error and describing the error only. No participants, according to the data gathered from the interviews, preferred to be given the last type of feedback type, which was describing the error but not marking the location. All in all, the findings from both participants’ learning diaries and participants’ interviews demonstrated that the participants of the study had favored the four particular types of feedback which were all beneficial for the participants when they were used in a suitable way. The study suggests that teachers need to consider the language proficiency level of students while providing feedback. Furthermore, it is recommended for teachers to provide different of types of feedback to meet students’ needs.

Yazma, dil üretimi için önemli bir beceridir. Ancak, ikinci dilde yazma zor bir beceri olarak düşünülür ve bu yüzden öğrenciler ikinci dilde yazarken pek çok zorluk yaşamaktadırlar. Öğrencilere geri bildirim sağlamak, bu tür zorluklarla başa çıkmada önemli bir konu olarak ortaya çıkmıştır. Bu yüzden, bu çalışma, bir grup İngilizce öğretmeni adayının ikinci dilde yazma dersinde yaşadığı zorlukları araştırmak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Buna ek olarak, bu öğretmen adaylarının yazma dersinde aldıkları dört çeşit farklı geri bildirim türüyle ilgili görüşleri ve tercihleri de araştırılmıştır. Bu türler: 1) hatayı doğrudan düzeltme, 2) düzeltme yapmadan sadece hatanın altını çizme ve hatayı açıklama, 3) hatanın altını çizmeden sadece hatayı açıklama ve 4) sadece hatanın altını çizme olarak belirlenmiştir. Çalışma, Türkiye’de bir devlet üniversitesinde İngiliz Dili Eğitimi programında birinci sınıfta okuyan 61 katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya dair veri, öğrencilerin yazma derslerinde yazdıkları her yazı sonrası aldıkları dönütlerden sonra doldurdukları öğrenci günlükleri ve dönem sonunda gerçekleştirilen yarı-yapılandırılmış görüşmeler aracılığı ile toplanmıştır. Öğrenci günlüklerinden elde edilen veri, öğrencilerin yazma dersinde karşılaştığı en büyük sorunun dilbilgisi kullanımı alanında olduğunu göstermiştir. Bunu sırasıyla, kelime kullanımı ve seçimi, fikir üretme, noktalama kurallarına uyma, imla kurallarına uyma ve metin organizasyonu alanları izlemiştir. Öte yandan, 16 katılımcı öğrenci ile yapılan yarı-yapılandırılmış görüşmeler neticesinde elde edilen veriler, bu öğrencilerin en çok fikir üretme ve metin organizasyonunda zorlandıklarını ortaya çıkarmıştır. Bunun sebebinin, görüşme yapılan öğrencilerin çoğunluğunun hazırlık eğitimi almamış olması ve dolayısıyla makale yazımının bu öğrenciler için tamamen yeni bir deneyim olması olabileceği düşünülmüştür. Bu katılımcılar için diğer yaşanan zorluklar sırasıyla dilbilgisi kullanımı, kelime kullanımı ve seçimi ve yazma öncesi bölümde yaşanan zorluklar olmuştur. Çalışmanın bulguları ayrıca, 4 farklı geri bildirim türünün de öğrenciler tarafından faydalı bulunduğunu göstermiştir. Ancak, öğrenci günlüklerinden elde edilen verilere göre, hatayı doğrudan düzeltme katılımcılar tarafından en çok tercih edilen ger bildirim türü olmuştur. Düzeltme yapmadan sadece hatanın altını çizme ve hatayı açıklama ikinci, sadece hatanın altını çizme üçüncü ve son olarak hatanın altını çizmeden sadece hatayı açıklama dördüncü en çok tercih edilen geri bildirim türleri olmuştur. Öğrenci günlüklerinden elde edilen bulgulara paralel olarak, öğrenci görüşmelerinden elde edilen veriler de en çok tercih edilen geri bildirim türünün hatayı doğrudan düzeltme olduğunu göstermiştir. Diğer en çok tercih edilen geri bildirim türleri sırasıyla düzeltme yapmadan hatanın altını çizme ve hatayı açıklama ve sadece hatanın altını çizme olmuştur. Öğrenci görüşmelerinden elde edilen bulgulara göre, hiçbir katılımcı hatanın altını çizmeden sadece hatayı açıklama geri bildirim türünü tercih etmemiştir. Özetlemek gerekirse, hem öğrenci günlükleri hem öğrenci görüşmelerinden elde edilen bulgular, çalışmada yer alan katılımcıların geri bildirim türlerine karşı olumlu bir yaklaşım içinde olduğunu ve bu dönüt türlerinin uygun bir şekilde sağlandığında katılımcılar için faydalı olduğunu göstermiştir. Çalışma ayrıca öğretmenlerin geri bildirim sağlarken, öğrenci dil seviyelerini göz önüne almaları gerektiğini öne sürmüştür. Buna ek olarak, öğretmenlere, öğrenci ihtiyaçlarına cevap vermek için zaman zaman farklı dönüt türleri sağlaması tavsiye edilmiştir.